تحولات منطقه

در سال‌های اخیر روابط مسکو و واشنگتن با فراز و نشیب‌های بسیاری همراه بوده و مسائلی مانند حفظ و گسترش نفوذ در مناطق پیرامونی روسیه، ژئوپلتیک خطوط انتقال انرژی، استقرار سامانه دفاع موشکی آمریکا و ناتو در شرق اروپا، مسئله هسته‌ای ایران و مسئله کره شمالی تأثیر فراوانی بر این روابط داشته است.

مردم اوکراین، قربانی غرب‌زدگی زلنسکی
زمان مطالعه: ۴ دقیقه

به گزارش قدس آنلاین، در این بین بحران اخیر اوکراین را می‌توان نقطه عطفی در تحول روابط روسیه و آمریکا دانست که بیانگر اوج اختلافات و رقابت‌های ژئوپلتیک دو طرف است.

حالا ماجرای اوکراین باردیگر ابعاد جدیدی از این رابطه را روشن کرده است. قدس در گفت‌وگو با پروفسور «ورنیلیا روث راندال» فعال اجتماعی و اندیشمند سیاه‌پوست آمریکایی و استاد حقوق دانشگاه دیتون آمریکا دلایل بروز و تداوم بحران اوکراین را مورد بررسی قرار داده است.

پروفسور راندال در زمینه‌های متعددی از جمله حقوق جنایی و نژادپرستی در قانون آمریکا، تدریس کرده و بنیان‌گذار جنبشی موسوم به «عدالت نژادی همین حالا» است. رندال علاوه بر فعالیت مدنی، وب‌سایت racism.org  را نیز با موضوع نژادپرستی اداره می‌کند. علاوه بر این، کتاب‌های زیادی از جمله «مردن در حالی که سیاه هستی» و «مرگ برای سیاه پوستان» را منتشر کرده است.

برای شروع گفت‌وگو می‌خواهیم نظرتان را در مورد ادامه درگیری در اوکراین بدانیم که منجر به کشته و زحمی شدن و مهاجرت بسیاری از مردم شده است.

باید بگویم که بعد از شروع یک جنگ، ناپسندترین اقدام این است که این کشتار را ادامه دهیم؛ ادامه این نبرد و امید کمی که به بهبود وضعیت می‌توان داشت، موجب خواهد شد افراد بیشتری از بین بروند. جنگ یک تقابل خون‌بار است با تلخ‌کامی و حسرت‌های بسیار و ادامه مسیر قطعاً به ویرانی‌ها و کشته‌شدن انسان‌های بسیاری خواهد انجامید.

دورنمای جنگ اوکراین اما به‌هیچ عنوان روشن نیست و به عوامل بسیاری بستگی دارد که مسیر و چگونگی پایان آن را تعیین می‌کند؛ اما یکی از غم انگیزترین و ناگزیرترین تبعات جنگ این است که زنان و کودکان را هدف قرار می‌دهد؛ زنان و کودکان یکی از آسیب‌پذیرترین اقشار در دوران جنگ هستند. متأسفانه هرروز شاهد انتشار تصاویر دلخراشی از اوکراین هستیم که واقعاً در جهان مترقی کنونی غیرقابل قبول است.

به نظرتان چه عواملی مانع از به نتیجه رسیدن مذاکرات بین دو طرف درگیر در این مخاصمه می‌شود؟ جامعه جهانی و سازمان‌ها و نهادها چه نقشی می‌توانند در خاتمه این نبرد خونین ایفا کنند؟

نشانه‌ها و شواهد بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد ایالات متحده بر سر راه رسیدن به یک راه‌حل دیپلماتیک در مسئله اوکراین سنگ‌اندازی می‌کند. اگر نگاهی به سال‌های قبل از جنگ بیندازیم، یعنی زمانی که راه‌های دیپلماتیک برای جلوگیری از جنگ باز بود، مشاهده می‌کنیم ایالات متحده در حال ایجاد موانعی است.

در زمان ویکتور یانوکوویچ رئیس‌جمهور پیشین، اوکراین با انتخاب اتحاد اقتصادی بین اتحادیه اروپا و روسیه رودررو بود. توجه داشته باشیم اوکراین کشوری است که تقریباً از نظر دیدگاه به غرب و روسیه به‌طور مساوی تقسیم شده است و انتخاب هریک از طرفین در آن بازه زمانی تفرقه‌افکن و خطرناک به‌نظر می‌رسید. با این‌حال راهی برای خروج از این دوراهی خطرناک و سازش ممکن بود.

در آن بازه زمانی پیشنهاد پوتین این بود که اوکراین مجبور نیست بین این دو انتخاب یکی را برگزیند؛ چرا که هم روسیه و هم اتحادیه اروپا می‌توانند از نظر اقتصادی با اوکراین همکاری داشته باشند. اما در حالی‌که هیچ نیازی به این دوراهی خطرناک نبود واشنگتن و اتحادیه اروپا پیشنهاد صلح پوتین را رد کردند. باید یادآور شد این اتحادیه اروپا با حمایت واشنگتن بود که به رئیس‌جمهور منتخب دموکراتیک کشور عمیقاً تقسیم شده اوکراین گفتند «شما باید بین اروپا و روسیه یکی را انتخاب کنید». یعنی باوجود اینکه یک راه حل دیپلماتیک می‌توانست به‌عنوان کاتالیزور بحران امروز عمل کند، آمریکا آن را رد کرد و رد این پیشنهاد منجر به کودتایی شد که جنگ داخلی بین غرب اوکراین و منطقه دونباس در شرق را درپی داشت و زمینه را برای بحرانی که امروز شاهد هستیم، فراهم کرد.

حضور ایالات متحده در مذاکرات احتمالی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

قطعاً مذاکرات با مشارکت واشنگتن شانس بیشتری برای موفقیت دارد؛ چون این جنگ نبرد مسکو-کی‌یف نیست، بلکه نبرد مسکو-واشنگتن است. اما در حال حاضر، ایالات متحده نه تنها اوکراین را برای مذاکره تحت فشار قرار نمی‌دهد، بلکه گزارش‌های جنایات جنگی که همچنان سرفصل اخبار مخابره شده از میدان جنگ هستند، تنها امیدها برای رسیدن به یک توافق و دورترکردن طرفین از مذاکره را به یأس و دلسردی تبدیل کرده است.

حتی قبل از انتشار تصاویر وحشتناکی که این روزها در رسانه‌ها شاهد آن هستیم، سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده از اوکراین می‌خواست که نباید در مورد نکاتی که ممکن است جنگ را به پایان برساند، مذاکره کند! واشنگتن عملاً کی‌یف را از مذاکره در مورد موضوع کلیدی بروز جنگ، یعنی پیوستن اوکراین به ناتو، برحذر داشته است؛ این جنگی است که از بسیاری جهات بزرگ‌تر از یک تقابل ساده بین دو کشور روسیه و اوکراین است.

زلنسکی و رسانه‌های جریان اصلی تلاش می‌کنند مسکو را به جنایات جنگی در اوکراین متهم کنند. به‌عنوان یک فعال حقوق بشر و یک فعال ضد نژادپرستی دیدگاه شما در این رابطه چگونه است؟

توجه داشته باشید که نکته مهم در رابطه با تلاش‌های تبلیغاتی این است که ما اعتبار و ارزش زیادی برای این تلاش‌های رسانه‌ای غربی که سعی دارند از اوکراین چیزی بسازند که هرگز وجود نداشته قائل می‌شویم. ازطرفی ما در حالی محو تماشای نمایش‌نامه اوکراینِ اخلاق‌مدار به کارگردانی غرب هستیم که فلسطینی‌ها توسط ارتش اسرائیل مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند و کشته می‌شوند!

آنچه در رسانه‌های غربی می‌بینیم و می‌شنویم این است که دولت اوکراین و زلنسکی انسان‌هایی کاملاً اخلاق‌گرا هستند و پایبندی اخلاقی آن‌ها هرگز به آن‌ها اجازه نخواهد داد دست به اقدامات غیرقانونی بزنند! به همین دلیل است که ویدئوهای جنایات جنگی اوکراینی‌ها در رسانه‌های غربی بازتاب ندارد و دست‌به‌دست نمی‌شود.

بگذارید کمی صریح‌تر صحبت کنیم. به فردی همچون زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین که به ایالات متحده اجازه می‌دهد مردم کشورش را مثل یک بره در راستای اهداف راهبردی ایالات متحده قربانی کند، فقط و فقط می‌توان لقب شیّاد داد. او مثل یک جوان کم تجربه که دوست دارد هر چیزی را خودش تجربه کند. زلنسکی با اینکه به چشم خود دید که چگونه آمریکایی‌ها از مردم افغانستان در راستای رسیدن به اهدافشان سوءاستفاده کردند و درنهایت آن‌ها را دور انداختند همچنان به همراهی با غرب ادامه می‌دهد. 

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.