قبیلهگرایی و منافع حزبی و جریانی که در میان باشد، گاهی یک واقعیت در دو مقطع زمانی میتواند به نفع اهداف جریانی تفسیر و تحلیل متفاوت و بلکه متناقض داشته باشد. مصداق این رویکرد را میتوان در تیتر و عکس دیروز روزنامه سازندگی، ارگان رسمی حزب اصلاحطلب کارگزاران جستوجو کرد.
این روزنامه در صفحه نخست خود با عکسی کاریکاتوری از مخبر، معاون اول رئیسجمهور و در حالی که تکه نانی را به دست گرفته با تیتر دولت رابین هودی، سیاست اصلاح ارز ترجیحی را به سخره گرفته و اینگونه به مخاطب خود القا کرده که گویی دولت رئیسی مانند رابین هود هزینه جبران حذف یارانه ارز ترجیحی آرد را از جیب ثروتمندان برداشت میکند و به اقشار طبقه پایین میدهد.
فارغ از اینکه ارز موسوم به ۴۲۰۰ تومانی که به اعتراف بسیاری از صاحبنظران اقتصادی ضربات سنگینی بر اقتصاد کشور وارد کرد و از این رانت نوکیسههای فراوانی در دولت برآمده از اصلاحات ظهور و بروز کردند و اکنون آثار این تصمیم غیر کارشناسانه و غیرخردمندانه دامن دولت رئیسی را گرفته است، اما هنگامی که در آبان ۹۸ دولت روحانی در اقدامی شبانه و دور از چشم مردم اقدام به افزایش ناگهانی حاملهای انرژی از جمله بنزین کرد و آن فجایع غم انگیز را به بار آورد، همین روزنامه سازندگی در صفحه نخست خود با تیتر درشت «هزینه جراحی» ضمن دفاع از تصمیم دولت روحانی کوشید به مخاطب خود بفهماند که این به اصطلاح جراحی اقتصادی اجتنابناپذیر بوده و ملت باید هزینه آن را بپردازند. اکنون، اما دولت ناهمسو با این جریان که آمده است مانع تداوم آن رانت سرمایهسوز باشد و توزیع یارانهها را به نفع اقشار آسیبپذیر واقعی کند، متهم به اقدام رابین هودی و دزدی از جیب ثروتمندان میشود. شاید در این تصمیم منافع رانتی این جریان به خطر افتاده است.
نظر شما