گردانندگان جشنواره های غربی بیشتر از نظام با ایران و ایرانی مشکل دارند، چون ایران و ایرانی قوم گرا و قبیله گرا هستند و آنها دوست دارند ایران را تکه تکه کنند و برای آنها یک ایران ضعیف پاره پاره بهتر از ایران یکپارچه متحد است.
کلا سینمای جشنواره ای ایران مخاطب چندانی ندارد و نود درصد ایرانیان، فیلم جشنواره ای نمی‌بینند چون نگاه سیاه حاکم بر آثار جشنواره ای دلشان را زده و دست این گونه فیلمسازان را رو کرده است. از منظر مخاطب جهانی هم بسیاری از این آثار اصلا جز همان محافل جشنواره ای، امکان اکران فراگیر نداشته اند چون مخاطب چندانی ندارند.
اینکه چرا گرفتار سینمای جشنواره ای شده ایم به عملکرد مدیران سینمایی برمیگردد. از دهه هفتاد به بعد، برخی مدیران با لابی کردن با برخی فیلمسازان داخل، شرایط ارسال آثار آنها به جشنواره های خارجی و درنهایت شرایط تفریح دسته جمعی را فراهم کردند! در نتیجه همین زدوبندها بود که فقط یک سری فیلم خاص به آن طرف رفت.
در تمام فیلمهایم فقط چون داستان را دوست داشتم فیلم ساختم و اغلب نیز ساختار بین الملل هیچگاه دوست نداشته فیلم های امثال من به کن و برلین برود و وقتی فیلم گاوخونی را برای کن پسندیدند و فارابی مخالفت نکرد تعجب کردم ولی بعد فهمیدم فیلم کم و بیش همان نگاه سیاه جشنواره ای مطلوب را دارد و برای همین به کن رفته است!
 خودم فیلم بلک نویز را در کانادا ساختم درباره نیستی و تباهی. ولی این فیلم را فقط چون کانادا را تیره و تار نشان میداد در هیچ جشنواره‌ای نشان ندادند ولی اگر همان داستان را در ایران می ساختند حتما جشنواره‌ای میشد! یعنی مسأله این است که عمدتا از سینمای ایران جز تباهی و نیستی را نمی خواهند.
سینما در بیست سال اخیر در همه جای دنیا بی اهمیت شده و دیگر نمی تواند افکار عمومی را عوض کند. آخرین زمانی که فیلم ها مهم بودند دهه های شصت و هفتاد بود و مثلا فیلم دکتر ژیواگو را یک میلیارد نفر دیدند ولی حالا چه؟ همان سینما بود که شوروی را نابود کرد ولی الان سینما موضوع مهمی نیست. خود تلویزیون هم بازی خورده و سینما را زیادی جدی گرفته و آن هم سینمای جشنواره ای را که اساسا در خود صنعت سینما هم چندان جدی گرفته نمی شود. مدیران اعتدال هم بازی خوردند که کلی پول صرف کردند برای برگزاری یک جشنواره مثلا جهانی چون خود سینما و جشنواره‌های سابقا مطرحی مثل کن و برلین هم دیگر اهمیت چندانی ندارند چه برسد به محافل رانتی؟؟

انتهای پیام