به گزارش قدس انلاین، در روزهای منتهی به میلاد امام رضا(ع)، مسافران بسیاری عازم مشهدالرضا می شوند تا برای ولادت امام رئوف، خودشان را به حرم و بارگاه ایشان برسانند. خادمان حرم مطهر رضوی نیز به رسم هر ساله، در فرودگاه، ایستگاه راه آهن و پایانه مسافربری مشهد حضور می یابند تا از این میهمانان استقبال کنندو این حال و هوای مسافرانی است که از اصفهان و بندعباس با اتوبوس راهی مشهد شده اند و به رسیدن به مقصد، مورد استقبال خادمان قرار گرفته اند.
هنوز عقربه‌های ساعت به نُه صبح نرسیده‌اند که مسافران خسته از سفر، بار و بنه به دست از اتوبوس‌ها پیاده می‌شوند. نوای آشنای «ای حرمت ملجأ درماندگان...» نگاه‌ها را به سمت درب ورودی پایانه مسافربری امام رضا(ع) می‌کشاند. جایی که خادمان حرم امام مهربانی‌ها با پرچم سبز رنگ و بسته‌های متبرک با احترام به پیشواز زائران امام رئوف آمده‌اند. 
فریده بی‌ریا مسافری است که از اتوبوس اصفهان پیاده می‌شود و مشتاقانه به سمت جایگاه پرچم متبرک حرم مطهر امام رضا(ع) می‌رود و با چشمی‌گریان پرچم را به دیدگانش می‌کشد. می‌گوید: خستگی راه از تنم درآمد، انتظار این مراسم را نداشتم. این لحظه را برای هر آرزومندی از خدا می‌خواهم و دعا می‌کنم که خدا گره از زندگی همه مخصوصا تنها فرزندم که اسمش رضا است باز کند.
اتوبوس، اتوبوس مسافران اصفهانی است و لهجه‌های شیرینی که در بین نواهای در حال پخش در فضای ورودی شنیده می‌شود. زهره فرمانی مادر سن و سال داری است که وقتی پای پرچم می‌رسد بیشتر از همه بی‌قرار می‌شود. همکلامش که می‌شویم از چشم انتظاری‌هایش می‌گوید. از روزها و سال‌هایی که منتظر رسیدن چنین روزی بوده. بغضش را فرو می‌دهد و می‌گوید: با همه مشکلی که چشمانم دارد و دکترها گفتند باید عمل ‌شود، به پابوس آقا آمده‌ام تا هم چشمم را شفا دهد و هم آرزوی دلم برآورده. بسیار دلتنگم و فقط به مشهد آمده‌ام که پیش امام رضا(ع) بروم و عصر دوباره به اصفهان برگردم.

سفری خاطره‌انگیز
ازدحام جمعیت با رسیدن اتوبوس بندرعباس بیشتر می‌شود و ورودی پایانه برای تبرک جستن از پرچم و گرفتن بسته‌های متبرک شلوغ‌تر. مهسا برازنده دخترریز نقشی است که بعد ازگرفتن بسته‌ متبرک و طواف پرچم، چمدانش را به دنبال خودش به سمت درب ورودی می‌کشد. لطافت صحبت‌هایش نشان می‌دهد که سن و سال زیادی ندارد.
با نشان دادن مسیری که پشت سرگذاشته، می‌گوید: هرجایی که آدم می‌رود حال و هوای خاص خودش را دارد. اولین‌بار است که به مشهد می‌آیم و این استقبال برایم خاطره‌انگیز شد. در لحظه بوسیدن پرچم حرم امام رضا(ع) دعا کردم خدا همه مریضان را شفا بدهد و هرکسی هر گرفتاری که دارد بر طرف شود. اسباب سفر من خیلی ناگهانی جور شد و با همه سختی حالا با این استقبال خادمان امام رضا(ع) احساس می‌کنم وارد حرم شده‌ام. 
محسن تولایی مسافر کاشمری است که در این روزهای ولادت می‌خواهد هم مهمان و زائر امام رئوف باشد و هم به کارهای اداری‌اش برسد. می‌گوید: ما تقریبا به مشهد نزدیک هستیم و در طول سال توفیق زیارت چندین بار نصیبمان می‌شود. اما کسانی که از راه دور می‌آیند و بعد از ساعت‌های طولانی سفر با این استقبال روبرو می‌شوند قطعا خستگی از تنشان می‌رود و عشق به حضرت را می‌توان در اشک چشم‌های مسافران دید. امیدوارم کسانی که آرزوی زیارت امام رضا(ع) را دارند هرچه سریعتر به مراد دلشان برسند و به پابوس امام هشتم(ع) بیایند، این زیارت را به یاد همه آنهایی که آرزو و حسرت زیارت دارند انجام می‌دهم و نایب الزیاره همه‌شان می‌شوم. 

عیدی که زودتر رسید
الهام زارعی مهمان دیگر امام مهربانی‌هاست. مدت زیادی است که ایستاده و مراسم استقبال را تماشا می‌کند. بعد از مکث کوتاهی برای فرو نشاندن بغض و اشکش می‌گوید: بعد از شش ماه دوباره قسمت شد تا به زیارت بیایم. هر چقدر درباره لطف امام رضا(ع) بگویم کم گفته‌ام. پای پنجره فولاد که برسم سجده شکر می‌کنم که امام رضا(ع) را در کشور خودمان داریم. خیلی خوشحالم که ولادت حضرت را در مشهد هستم و آقا عیدی ما را زودتر از رسیدن میلادشان به ما دادند. از امام رئوف، از سلطان ایران، دوای دل دردمندان را می‌خواهم، همه کسانی که آرزوی سفر به مشهد را دارند و مخصوصا آنهایی که در روستاها و مناطق محروم زندگی می‌کنند و دستشان خالی است و توان زیارت ندارند.

لحظه‌های ماندگار زیارت
آمنه دبیری نسب از مسافران دیگر بندرعباسی است. بعد از گذر از کاروان استقبال از زائران و دریافت تبرکی می‌گوید: خیلی لحظه خاصی را تجربه کردم. چند روز قبل هم در شهر خودمان مراسم پرچم‌گردانی بود که شرکت کردم. اما حال و هوای این لحظه جور دیگری برایم ماندگار شد و دوست دارم وقتی چشمم به گنبد آقا افتاد از امام رضا(ع) برای همه دل خوش، سلامتی و آرامش طلب کنم.
استقبال از مسافران غریب الغربا حس و حال عجیبی دارد و فارغ از مسافت‌های گوناگون، هر دلی به امیدی پا در بهشت هشتم می‌گذارد. دلی که احساسات شادی، امید، سبکبالی و اشتیاق، همزمان در آن پیچ و تاب می‌خورد و در نهایت از گوشه چشم با قطره اشکی جوانه می‌زند. دل‌هایی که امیدوار به لطف امام مهربانی‌ها هستند و همه دقایق این دلدادگی در صحن و سرای حرم مطهر جا می‌ماند تا سفری دیگر... 
انتهای پیام

منبع: استان نیوز