تحولات منطقه

۲۲ خرداد ۱۴۰۱ - ۱۶:۳۷
کد خبر: ۸۰۳۴۰۰

همزمان با صدور قطعنامه جدید ضدایرانی شورای حکام که در اتاق فکر تل‌آویو مهندسی و توسط تروئیکای اروپایی اجرایی شد، جریان تندروی اصلاح‌طلب در اقدامی تکراری اما عجیب و برخلاف منافع ملی پروژه «هزینه‌زا» و «بی‌فایده بودن» صنعت هسته‌ای را کلید زده است

رمزگشایی از خطوط هفتگانه رادیکال‌ها
زمان مطالعه: ۴ دقیقه

به گزارش قدس آنلاین،  سعیدحجاریان تئوریسین این جریان گفته است: «پروژه هسته‌ای هزینه‌زا و با دستاورد نزدیک به صفر بوده است؛ نه برقی ساخت و نه توان بازدارندگی به‌وجود آورد. این وضعیت ما را یاد خدمات حاجی‌میرزا آقاسی می‌اندازد: نگذاشت به مُلک، حاجی دِرَمی؛ شد خرج قنات و توپ هر بیش و کمی؛ نه مزرع دوست را از آن آب نَمی؛ نه لشکر خصم را از آن توپ غمی.» اما این توییت فقط یک متن عادی با نشانه‌های آشکار نیست، بلکه فرامتنی به مراتب مهم‌تر دارد که در این گزارش به بررسی ابعاد این موضوع خواهیم پرداخت.

۱- دوگانه‌سازی معیشت و هسته‌ای، امر جدیدی نیست و طی سالیان گذشته که کشورمان در مسیر هسته‌ای شدن قرار داشته است، همواره این موضوع مطرح می‌شد که هسته‌ای شدن چه فوایدی برای کشور دارد اما این فقط در شکل ماجراست و آنچه هدف‌گذاری اصلی این جریان رادیکالیسم است، تصویرسازی یک دوگانه از مفاهیم «معیشت - هسته‌ای» است که تلاش دارد آن را در بازسازی سیاسی، رسانه‌ای و جریانی به دیگر مولفه‌های قدرت هم تعمیم دهد. یعنی درهم‌ریختگی دو امر سیاسی و اقتصادی با یک روایت معیوب.
۲- کسانی که چنین ادعایی مطرح می‌کنند، دقیقا می‌دانند این صنعت به چه دردی می‌خورد اما می‌خواهند از این فشار روانی ناشی از مشکلات معیشتی که به‌واسطه آزادسازی ارز هم در هفته‌های اخیر بیشتر شده، استفاده کنند تا به نظام فشار بیاورند اما باید جواب یک سوال را بدهند، در زمان‌هایی که دولت در اختیار این جریان قرار داشت، یعنی در زمان آقایان خاتمی و روحانی، چرا آنها هیچ‌گاه این پروژه را کنار نگذاشتند؟ سوال دیگر این است که چرا با وجود برداشتن پلمب هسته‌ای در زمان خاتمی و در آخرین روزهای دولتش، امثال آقای حجاریان به این موضوع اعتراض نکردند، به دوستان خود برای تعطیلی صنعت هسته‌ای مشاوره ندادند و نگفتند که این صنعت را مانند لیبی بار کشتی بزنیم و بدهیم برود؟ بنابراین این منظومه جدید توییتری با خط تخریب هسته‌ای، جز ایجاد فضای روانی برای فشار به نظام و تحریک مردم ترجمه دیگری ندارد.
۳- کیست که نداند مشکل جمهوری اسلامی با غرب، اساسا مساله هسته‌ای نیست و رابطه ما بسیار پیچیده‌تر و فراتر از این موضوع است؛ گذشته از آن، مگر ما یک بار مساله هسته‌ای را در دوره آقای روحانی برای همیشه حل نکردیم و مگر به اسم برجام توافق نشد؟ حالا دیگر همه مباحث توسط طرفین مکتوب هم شده است و ایران هم بلافاصله تمام تعهدات خود را اجرایی کرد تا زمانی که آمریکا در سال ۹۷ از برجام خارج شد و تهران هم شروع به کاهش تعهدات خود کرد، بنابراین مرور این روند هم نشانه دیگری است و این اطمینان را می‌دهد که مساله‌سازی جدید این جریان سیاسی به هیچ عنوان محدود به فضای هسته‌ای نیست و بیشتر ناظر به یک جنگ روانی است.
۴- حالا که افراد رادیکال این طیف سیاسی می‌خواهند با این همانی نشان دادن اقتصاد و سیاست، با یک فشار روانی بر افکار عمومی، آنها را تحریک کنند و همه مشکلات را به نوعی به مسیر هسته‌ای شدن کشورمان نسبت دهند، این مولفه را نادیده گرفته‌اند که حداقل اقتصاددانان هم معتقدند مسائل معیشتی و ارزی کشور، بخش کوچکی از مشکلات اقتصادی است و مساله اصلی ناظر بر فضای مدیریتی است.
۵- طیف رادیکال در سال گذشته و همزمان با شروع قطعی برق، در مقام مطالبه‌گر قرار گرفتند و به جای نقد مدیریت دولت روحانی در بی‌تدبیری برای مدیریت بحران بی‌برقی، شروع به انتقاد از وضع پیش‌آمده کردند.
همان بی‌برقی‌های بهار و تابستان پارسال بهترین نمونه از نیاز کشور به امر هسته‌ای بود که نشان می‌داد محروم‌سازی کشور از صنعتی پیشرو، چطور می‌تواند پیش‌پا افتاده‌ترین ساحات زندگی را هم دچار مشکل کند.
برخورداری از صنعت هسته‌ای نه‌تنها روشنایی چراغ خانه‌های ایرانی را تا همیشه تضمین می‌کند، بلکه موتور محرکه بسیاری از صنایع دیگر هم خواهد بود و در عین حال رشد اقتصادی چشمگیری را برای کشور به دنبال‌ دارد.
البته رادیکال‌ها سال گذشته هم در غائله کشاورزان اصفهانی با پاک کردن صورت مساله، خود را حامی و دلسوز کشاورزان اصفهانی بازنمایی کردند، در حالی که همین طیف با هجمه به صنعت هسته‌ای و محروم کردن کشور در بهره‌مندی از فواید صنعت هسته‌ای، کشاورزی و سایر صنایع مرتبط با این صنعت را هم دچار مشکل می‌کنند.
۶- آمریکا می‌گوید ایران نباید صنعت هسته‌ای داشته باشد تا در تأمین داروی بیماران خاص و از جمله کودکان، نیازمند و محتاج آمریکا باشد؛ ایران نباید صنعت هسته‌ای داشته باشد تا در ساخت نیروگاه‌های جدید و تأمین برق، وابسته باشد؛ ایران نباید صنعت هسته‌ای داشته باشد تا در تأمین آب کشاورزان با دانش هسته‌ای ناتوان باشد و مثال‌های بسیار دیگری که در گزارش دیروز هم به آن و روایت‌های رهبر انقلاب در این زمینه اشاره کردیم، ولی با این حال جریان رادیکال با بازی در این پازل ضدایرانی، نقش یار دوازدهم را برای دشمنان ایران بازی می‌کنند و به این ترتیب ادعای دشمنان را علیه صنعت هسته‌ای کشورمان در زمینه دروغ‌های نظامی شدن این صنعت برای ایران تقویت می‌کنند.
۷- قطعنامه اخیر شورای حکام در داخل کشور به یک اشتباه محاسباتی منجر شده است و آنها هم دقیقا سعی دارند ایران را مجبور به دست کشیدن از برنامه هسته‌ای خود کنند؛ البته از همان دهه ۹۰ هم در داخل برخی با تصویرسازی از سایه جنگ سعی کردند مقاومت هسته‌ای را به تهدید بزرگی علیه کشور ترسیم کنند، درحالی که این سیاست‌ورزی، ناشی از یک راهبرد غلط در این جریان سیاسی است که منافع حزبی را بر منافع ملی ترجیح می‌دهد.

امین صبحی - دبیر  گروه سیاسی 

انتهای پیام

منبع: جام جم

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.