اینکه ملی‌پوشان فوتبال با صعود به جام جهانی قطر کار بزرگی انجام دادند بر کسی پوشیده نیست و باید برای حضور در این میدان بزرگ به بهترین شکل ممکن حمایت و آماده شوند هم بر همه واضح و روشن است، اما در این میان برخی اقدامات و برخی اظهارنظرها به همراه زیاده‌خواهی‌های فوتبالی‌ها دست به دست هم می‌دهد تا موضوع نگاه تبعیض‌آمیز مسئولان ورزش کشور به رشته‌های گوناگون واقعیت بیشتری پیدا کند.
هنوز ماجرای چمدان دلارهایی که محمدرضا داورزنی، معاون وقت ورزش قهرمانی وزارت ورزش در زمان برگزاری جام ملت‌های آسیا در امارات بابت پاداش پیروزی بر عمان با خود برد و بین اعضای تیم ملی پخش شد، در اذهان زنده است که این‌بار صحبت‌های وزیر ورزش در جمع ملی‌پوشان، آن‌هم بعد از شکست مقابل تیم دوم الجزایر رسانه‌ای شد. صحبت‌هایی که در کنار پرداخت پاداش به ملی‌پوشان قبل از یک بازی دوستانه باز هم ثابت کرد مسئولان ورزش کشور تا چه میزان فوتبال‌زده هستند و این اشتیاق زائدالوصف، حتی اجازه نمی‌دهد که ضعف‌های مفرط تیم را ببینند.
حمید سجادی، وزیر ورزش می‌گوید از تماشای بازی لذت برده و سؤال این است که جناب وزیر دقیقاً بفرمایند از کدام قسمت بازی لذت برده‌اند تا ما برویم دوباره آن را ببینیم؛ از دفاع، خط میانی یا خط حمله؟ از توپ‌رسانی به مهاجمان یا از دو پاس عقبی که منجر به دو گل الجزایر شد؟ اصلاً بازی ایران و الجزایر را تماشا کردید یا بازی دیگری را؟ قبول که از بازی لذت بردید، نوش‌جانتان، ما که فقط حرص خوردیم بابت این همه ناهماهنگی، آن‌هم بعد از اردویی دو هفته‌ای، ولی لطفاً بفرمایید حرف‌های بعد از بازی در هتل تیم ملی را کجای دلمان بگذاریم!
اینکه وزیر ورزش صراحتاً عنوان کند در جلسات هیئت دولت همیشه ذکرخیر تیم ملی فوتبال است، تمام اعضا و شخص رئیس‌جمهور نیز پیگیر اوضاع تیم هستند و حتی پیش از سفر سجادی به قطر شخص رئیس‌جمهور نکاتی را یادآور شده، همه جای سؤال دارد، اما اینکه عنوان می‌کند که «خیالتان راحت باشد که وظیفه وزارت ورزش و جوانان این است که به‌نمایندگی از کل کشور، آنچه منابع موجود ما در کشور است را بسیج می‌کنیم تا شما موفق شوید» یک تبعیض کاملاً آشکار و یک نگاه فوتبالی صرف از جانب وزیری است که به قول خودش هیچ تخصصی در زمینه فوتبال ندارد. لذت بردن از بازی یک‌شنبه شب هم حتماً مربوط به این عدم شناخت می‌شود.
«به نمایندگی از کل کشور و تمام منابع موجود ورزش در کشور»؛ جناب وزیر چگونه حساب کرده‌اید، مگر ورزش کشور فقط در فوتبال خلاصه می‌شود. با این نگاه بهتر بود به‌رغم ناآشنایی با فوتبال که خودتان به آن اذعان دارید به جای وزیر ورزش، وزیر فوتبال می‌شدید تا حداقل تکلیف بقیه رشته‌ها مشخص می‌شد. همین حالا اکثر رشته‌های مدال‌آور با مشکلات و معضلات عجیبی روبه‌رو هستند که شما و بقیه وزارت‌نشینان در قبال آن‌ها فقط سکوت می‌کنید، آن وقت به فوتبال بیت‌المال‌خور وعده بسیج تمام امکانات و منابع کشور را می‌دهید!
تیم ملی نیاز به حمایت دارد، اما این حمایت باید منطقی و در چارچوب و ضوابط مشخص صورت گیرد، نه اینکه حمایت از تیم ملی باعث نادیده گرفته شدن حق سایر رشته‌های مدال‌آور و قهرمان‌پرور شود و تبعیض را در ورزش کشور علنی کند.

منبع: روزنامه جوان