«بدون قرار قبلی» در مسیر فیلم‌سازی شعیبی و نسبت به ساخته‌های پیشین او سخت‌تر بود. 
به طور کلی فیلم‌هایی که با درونیات انسان سروکار داشته و ریتم آرامی دارد روی لبه تیغ خطرناک حرکت می‌کنند چون یک لغزش می‌تواند اثر را نابود کند. 
کارگردان و تهیه‌کننده «بدون قرار قبلی» ریسک بزرگی کردند و به نظرم از عهده کار برآمدند چون هر کس که فیلم را دید گفت حال خوبی پس از دیدن آن پیدا کرده است. 
فیلم‌نامه ظاهراً با برداشتی آزاد از یکی از داستان‌های مصطفی مستور نوشته شده است. درباره اقتباس در این اثر زیاد نمی‌توان صحبت کرد چون اقتباس نعل به نعل نبوده و برداشتی آزاد بوده است. 
معمولاً وقتی قرار است اقتباس وفادارانه انجام شود هم فیلمساز و هم نویسنده وارد فرایند پیچیده‌ای می‌شوند چون هم درک سینماگر از ادبیات و خاص آن داستان اهمیت پیدا می‌کند و هم همراهی نویسنده داستان با کارگردان.