به دلیل یکنواختی مشکلات شاغلان این حرفه، خبرنگار ما فقط سراغ نوغانداران یکی از روستاهای صالحآباد بنام بنیتاک رفته که با هم گلایههای آنها را مرور میکنیم.
همیشه پای یک بانک در میان است
حامد رحمانی از روستای بنیتاک میگوید: مسئولان مدام دم از اشتغالزایی میزنند اما چندان حمایتی در کار نیست. جهاد کشاورزی قرار بود نهال توت ویژه کرم ابریشم بدهد اما نداد، فقط چند اصله به دهیاران داده اما از نوع معمولی است. یا برای تسهیلات ۲۰میلیونی دو ضامن و ۱۵۰میلیون چک خواستند که با هزار مکافات آماده کردیم اما در چهار مرحله ما را به بهانههای مختلف سر کار گذاشتند؛ یکبار گفتند بودجه نیست، یک بار گفتند از جهاد برگشت خورده و یک بار هم گفتند از سرپرستی بانک در استان به مشکل خورده! اصلاً از تسهیلات بیزار شدیم. اگر وضع به همین منوال باشد از پرورش کرم ابریشم منصرف شده و عطایش را به لقایش میبخشیم.
وی میافزاید: وقتی جا و مکان خاص و وسیع برای پرورش کرم ابریشم نداشته باشیم به دلیل تنگی جا، پیلهها بسیار ضعیف و نحیف و حتی کرمها مریض میشوند و متأسفانه برخی مالکان روستا درختان توت را بهخاطر چوبش فروختهاند.
آمنه پورکریمی هم از کمبود برگ درخت توت و نداشتن جا و مکان و قفسه گلایه دارد و میگوید: مسئولان هیچ زمینی برای کاشت درخت توت در اختیار ما نگذاشتند و حتی تولیدکنندگان را برای مکان تهیه برگ و انتخاب نوع مناسب درخت توت راهنمایی نکردند به همین دلیل سال گذشته خسارت ۵۰درصدی به تولیدکنندگان این روستا وارد شد.
وی میافزاید: اگر این شغل به درستی حمایت شود شغل بسیار پردرآمد و زودبازدهای است، حداکثر۴۰روز به مرحله کسب درآمد میرسد و در دو بازه زمانی اردیبهشت و شهریور این شغل رونق دارد .ما تولیدکنندگان کرم ابریشم از لحاظ میزان درآمد این شغل راضی هستیم، بهطوری که درآمد هر سال با درآمد سه سال کارگری برابری میکند. اگر دولت و مسئولان محلی در فراهم کردن شرایط و بستر همکاری کند بسیار عالی میشود.
شعار همکاری
سمیه پورکریمی، دیگر نوغاندار روستای بنیتاک میگوید: جالب است بدانید شوراهای این روستا نه تنها با ما تولیدکنندگان همکاری نمیکنند بلکه از ما تعهد گرفتهاند و به بهانه اینکه چهره روستا به هم میخورد، اجازه نمیدهند از درختان توت داخل روستا، برگ تهیه کنیم، حتی به جهاد توصیه کردهاند به پرورشدهندگان کرم ابریشم در بنیتاک، نوغان ندهند چون روستا ظرفیت ندارد! در حالی که هشت خانواده (حدود۳۰نفر) به این کار اشتغال دارند.
وی میافزاید: مدیرجهاد در بازدید از روستا گفت در صورتی به شما وام میدهیم که جا و مکان و برگ برای کرم ابریشم تعبیه کنید تا ما بازدید کنیم. ما با این وضع بیپولی و این شرایط سخت اقتصادی از کجا مکان و برگ مهیا کنیم و سرانجام هم باید چند برابر وام اختصاصی، هزینه کنیم.
رضا پورکریمی هم میگوید: برخی، درختان توت روستا را قطع کردهاند و جهاد هم با وجود گزارش، هیچ واکنشی نشان نداد و پیگیری نکرد، بقیه درختان را هم شورا اجازه نمیدهد استفاده کنیم. مسئولان نیز بیمارستان کهنه و بدون مصرف روستا را در اختیار ما نمیگذارند که همه از فضای باز و بزرگ آن استفاده کنیم.
وی میافزاید: ما نوغانداران باید برای تهیه برگ درخت توت، دستکم ۷۰-۶۰ کیلومتر راه را پیموده و از روستاهای دوردست چون جعفریه، قنقر، امام قلعه، یاقوتین، خواجه طاعون و حتی از خود صالحآباد فراهم کنیم و متأسفانه تا ساعتهای یک و ۲ شب در حال تهیه برگ درخت هستیم چون در طول روز هر جا برویم اعتراض میکنند و نمیگذارند و مانع جمع کردن برگ درخت توت میشوند.
جای خالی توتستان
مدیرجهاد کشاورزی صالحآباد هم در پاسخ به گلایههای نوغانداران این شهرستان میگوید: برای تأمین برگ توت نیاز به احداث توتستان است که با توجه به نوپا بودن صنعت نوغانداری در شهرستان هنوز بهطور جدی به آن فکر نشده، اما در سالهای پیش رو و توسعه این صنعت، نیاز به آن جدی است.
مهندس علیرضا آرمین در خصوص تأمین نهال توت هم میافزاید: همه ساله جهادکشاورزی و اداره منابع طبیعی توزیع نهال دارند، علاوه بر این نهالستانهای معتبر نیز برای تهیه نهال به متقاضیان معرفی میشوند.
وی تصریح میکند: در سال جاری ۱۳۰ جعبه تخم نوغان در بین متقاضیان پرورش کرم ابریشم شهرستان صالحآباد توزیع شد که این رقم نسبت به سال گذشته (۸۰جعبه) حدودیک و نیم برابر افزایش داشته، در ضمن پرورشگاههای کرم ابریشم که در دو سال گذشته با مرکزیت روستای بنی تاک در حال فعالیت بوده در سال جاری به سایر روستاها از جمله سراب، قشه توت و آزادده توسعه یافته است.
مدیرجهاد کشاورزی صالحآباد تأکید میکند: توسعه صنعت نوغانداری گامی بسیارمؤثر در اشتغالزایی است، بهویژه با مشارکت بالای زنان روستایی میتواند نقش زیادی در اقتصاد خانواده داشته باشد، از طرفی وجود دستگاههای ابریشمکشی که از دیرباز در شهرستان صالحآباد در روستای آزادده وجود داشته گواه قدمت این صنعت در سالهای دور است که امید میرود با رونق صنعت نوغانداری جانی دوباره به صنایع وابسته نیز داده شود.
خبرنگار: صاحبی
نظر شما