به گزارش قدس آنلاین، محمدعلی کریمخانی متولد ۱۳۲۹ و زاده روستای نرجه از توابع تاکستان قزوین است و با قطعه «آمدم ای شاه پناهم بده» شناخته شد. کریمخانی از کودکی، مداحی در محافل مذهبی را آغاز کرده و پس از آن که متوجه توانایی‌های خود می‌شود، در سنین نوجوانی به تهران می‌آید. یکی از ویژگی‌های خاص کریمخانی در خوانندگی، صدای پُرقدرت اوست.
«مستان همه افتاده و ساقی نمانده/ یک گل برای باغبان باقی نمانده»، بیتی از شعری ناب است که با نوای استاد محمدعلی کریمخانی به یکی از مداحی‌های ماندگار شام‌غریبان امام‌حسین(ع) و یارانش معروف شده است. گرچه بیشتر استاد را با قطعه ماندگار «آمدم ای شاه پناهم بده» می‌شناسند و به شیوه اوج خوانی‌اش شهرت دارد اما گرمی و سوز صدایش برای دیگر اهل‌بیت(ع) هم بی‌نظیر است.
کریمخانی از این استعداد و توانایی حنجره طلایی‌اش تنها برای اهل‌بیت(ع) استفاده می‌کرد؛ چون معتقد بود: «اینها همه عنایت خداوند است و خداوند ما را بازخواست می‌کند که من این صدا را به تو دادم، تو کجا مصرفش کردی؟!» از این‌رو با صدای او نواهای ماندگاری برای اهل‌بیت(ع) تولید شده است. او علاوه بر حضور در مجالس مداحی اهل‌بیت(ع) افتخار داشت که در تهیه و تولید آثار موسیقایی نیز فعالیت کند.
اجرای ملودی «قطعه‌ای از بهشت» یا همان «آمدم ای شاه پناهم بده»، اجرای قطعه‌ای عاشورایی در حسینیه کربلایی‌ها با همکاری صادق آهنگران و نزارالقطری و تولید آلبوم «ساقی سرمست» به آهنگسازی آریا عظیمی‌نژاد از جمله آنهاست.
حس می‌کردم خدمت امام‌حسین(ع) و امام‌رضا(ع) می‌خوانم
آلبوم «ساقی سرمست» او برای امام حسین(ع) تولید شده است که خودش در خصوص آن می‌گفت: «هر چه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند. من از عمق دل این قطعه‌ها را خوانده‌ام و حس می‌کردم خدمت امام‌حسین(ع) و امام‌رضا(ع) می‌خوانم؛ بنابراین تلاش می‌کردم کارم، کم و کسری نداشته باشد. اگر با دل و جان به سمت و سوی امام‌حسین(ع) بروی و نیم‌نگاهی به کارت داشته باشند، کار تو ماندگار می‌شود. یقین دارم آلبوم ساقی سرمست از این درجه بالاتر هم می‌رود و حتی جوانان خارج از کشور را نیز شیفته خود کرده و می‌کند. هرکسی، قطعات منتشر شده من را گوش می‌کند، از این لحن و صدا متعجب می‌شود.»
محمدعلی کریمخانی مداح اهل بیت(ع) و خواننده قطعه مشهور «آمدم ای شاه پناهم بده» شامگاه دوشنبه ۳۰ خردادماه ۱۴۰۱ در ۷۲ سالگی درگذشت.
انتهای پیام/
منبع: فارس
نظر شما