به گزارش قدس آنلاین، نرخ بهره بین بانکی به عنوان یکی از انواع نرخ ‌های بهره در بازار پول به نرخ ‌های سود یا بهره در سایر بازارها جهت می ‌دهد.

افزایش نرخ بهره بین بانکی هزینه تأمین کسری منابع بانک‌ها را افزایش می‌ دهد و بانک ‌ها حاضر می ‌شوند با نرخ‌ های بالاتری به سپرده‌گذارها سود پرداخت کنند تا کسری خود را جبران کنند.

در واقع این نرخ، قیمت ذخایر بانک ‌ها بوده و زمانی که آنها در پایان دوره مالی کوتاه‌مدت اعم از روزانه یا هفتگی، دچار کسری ذخایر می‌ شوند، از سایر بانک ‌ها در بازار بین بانکی یا از بانک مرکزی استقراض می ‌کنند که رشد و کاهش آن توسط بانک مرکزی تعیین و نرخ اعلام شده وابسته به شرایط اقتصادی کشور است.

رشد نرخ بهره در سال ۱۴۰۱

نرخ بهره بین بانکی در سال ۱۴۰۱ در اکثر هفته ها با رشد همراه بوده است؛ اما این نرخ در هفته منتهی به دو تیرماه سال ۱۴۰۱، به عدد ۲۰.۸۲ درصد رسیده است که در سال جاری یک رکورد محسوب می شود.

این نرخ در سال ۱۴۰۱ در هفته های مختلف در حال رشد بوده است و بانک مرکزی برای کنترل تورم روند افزایشی این نرخ را در دستور کار خود قرار داده است.

زمانی که بانک دیگر با نرخ بالاتر به بانکی که کسری دارد، قرض بدهد، این بانک سعی می‌کند نرخ سپرده‌ های کوتاه مدت یا میان مدت خود را افزایش دهد و از سپرده گذاران(مردم) قرض بگیرد؛ لذا افزایش نرخ بهره بین بانکی در کل بازار پول تأثیر می ‌گذارد و زمانی که نرخ‌ ها تغییر می‌ کند این حرکت وجوه به سمت بانک ‌ها ممکن است بازارهای دیگر را با رکود همراه کند.

برخی از کارشناسان اقتصادی معتقدند که نرخ بهره بین ‌بانکی در شرایط فعلی کشور نباید کاهش یابد، زیرا اثرات تورمی شدیدی دارد و اگر نرخ بهره بین‌ بانکی کاهش زیادی داشته باشد، ‌موجب کاهش سود سپرده‌های بانکی می ‌شود.

منبع: فارس