به گزارش قدس آنلاین، این روزها موضوعی که از سوی رسانه‌ها و برخی تحلیلگران برجسته شده و مورد مداقه قرار گرفته، نقش رژیم صهیونیستی در افزایش منازعات شمال آفریقا و به‌ویژه بین دو کشور الجزایر و مغرب است.

تل آویو چند سالی می‌شود که با دامن زدن به تنش بین دو ملت مسلمان، تلاش دارد از این آب گل آلود ماهی گرفته و جای پای خود را در این حوزه باز کند.

در آخرین مورد همین چند روز پیش هم «آیلیت شاکید» وزیر داخلی رژیم صهیونیستی که به مغرب سفر کرده بود، در دیدار با «ناصر بوریطه» وزیرخارجه این کشور در سخنان تحریک آمیز به صراحت اعلام کرد تل‌آویو از حاکمیت مغرب بر صحرای غربی- منطقه‌ای مورد مناقشه بین مغرب با الجزایر- حمایت می‌کند. 
نباید از یاد برد تل آویو هر اقدامی که در آفریقا انجام می‌دهد ابتدا غارت ثروت این قاره را به عنوان یک اصل مدنظر دارد. تجارت کالاهایی مانند الماس، طلا و حتی آثار باستانی برای صهیونیست‌ها آن‌قدر جذاب است که از هیچ اقدامی برای نفوذ در قاره سیاه باوجود مخالفت‌ها ابایی نداشته باشند. در این مسیر کشورهای شمالی آفریقا به دلیل برخورداری از منابع نفتی، بیشتر زیر ذره بین هستند. صهیونیست‌ها برای پیشبرد اهداف خود در این حوزه و بل کل آفریقا چند برنامه را مدنظر دارند.

نخست پیشبرد سیاست اختلاف بینداز و حکومت کن است که از انگلیس این استعمار پیر آموخته‌اند. اسرائیل پس از راه افتادن پروژه عادی‌سازی روابط با کشورهای سازشکار عربی که در دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ کلید خورد، از روابط علنی خود با مغرب پرده‌برداری کرد.

در مراحل بعد تل آویو با برجسته کردن اختلافات مغرب با الجزایر تلاش کرد نفوذ خود در این کشور را افزایش دهد تا جایی که به امضای توافق‌نامه امنیتی با «رباط» ختم شد، اما رهاورد واقعی و نهایی این اقدام تنها افزایش تنش در شمال آفریقا بود. سیاست دیگری که صهیونیست‌ها مدنظر دارند اسلام‌زدایی از حکومت‌داری در این خطه است.

کشورهای شمال آفریقا عمدتاً دارای جمعیت مسلمان هستند و همین موضوع خاکریزی مقابل نفوذ صهیونیست‌هاست. بر این اساس محور غربی- عبری با دلارهای سعودی پروژه اسلام زدایی از برخی کشورهای منطقه را کلید زده است.

این واقعیت به‌ویژه با حذف اسلام از قانون اساسی جدید تونس به شدت پررنگ و خبرساز شده است. بی‌شک صهیونیست‌ها در مراحل بعد این نقشه را برای کشورهای مسلمان دیگر در سر می‌پرورانند، مسئله‌ای که می‌تواند حوزه شمال آفریقا را بیش از پیش آشفته و در آینده نزدیک آبستن خطر ناامنی کند.

انتهای پیام/