این مدیران اکنون با پنهان کردن گرایش‌های سیاسی که به‌واسطه آن در دولت‌های قبل منصوب شده بودند، خود را نزدیک به دولت فعلی معرفی می‌کنند و به جای پاسخگویی در مقام منتقد قرار می‌گیرند که این مهم جای توجه جدی دارد.
 مقامات وزارت صمت باید به این سازمان‌های کلیدی و مهم توجه جدی کنند و جلو این مسائل را سد نمایند. سازمان زمین‌شناسی و سازمان مدیریت بحران در موضوع گردوغبار باید نقشی پررنگ‌تر می‌داشتند. ای کاش اقداماتی انجام می‌شد که شاهد تشدید بحران‌های امروز نباشیم.
در پیوست شماره یک قانون بودجه سنواتی کشور ردیف‌های اختصاص یافته به دستگاه‌های دولتی به خوبی مشخص‌شده، به عنوان نمونه در پیوست‌یک بودجه (اعتبارات تملک دارایی سرمایه‌ای) به سازمان زمین‌شناسی ۵ میلیارد تومان برای تهیه نقشه پهنه‌بندی مخاطرات زمین اختصاص داده شده است که موضوع گردوغبار هم یکی از مخاطرات زمین‌شناسی است.
۹ میلیارد تومان به سازمان جنگل‌ها برای برنامه تثبیت شن‌های روان اختصاص داده شده و 
۱۲ میلیارد تومان هم برای کاهش ریزگردها در بخش کاهش آلودگی هوا درنظر گرفته شده است. 
یک برنامه کلی نیز وجود دارد که چند طرح ذیل آن تعریف شده و یکی از این‌ها برنامه سازمان حفاظت از محیط زیست با محوریت مقابله با ریزگردهاست که ۵/۷ میلیارد تومان بودجه دارد. همچنین برنامه مطالعات جامع مقابله با ریزگردها ۲ میلیارد تومان، ایجاد سیستم پایش گردوغبار ۵ میلیارد تومان، برنامه حفاظت و بهره‌برداری از زیست‌بوم‌های بخش حفاظت و احیای تالاب انزلی ۱۵ میلیارد تومان، حفاظت و احیای تالاب‌های در معرض خشکسالی 
۱۰۰ میلیارد تومان و نیز برنامه مطالعه و حفاظت از دریاچه‌های استان فارس ۱۸ میلیارد تومان بودجه دارد. طرح مطالعه، حفاظت و احیای تالاب هامون که یکی از کانون‌های تولید ریزگرد است ۲/۱۵ میلیارد تومان بودجه نیاز دارد و علاوه بر این‌ها سازمان مدیریت بحران با  دو ردیف از بودجه‌های لازم برخوردار شده‌اند. در بحث مقابله با گردوغبار، قانون مشخص است و سیاست‌های ابلاغی رهبر معظم انقلاب هم نمایان است و نیز سازمان‌های متولی مشخص‌شده‌اند، حال باید پرسید در زمان تعیین سازمان‌های متولی، سازمان زمین‌شناسی در حال چه کاری بوده که هیچ نام و نشانی از آن در این باره دیده نمی‌شود.
بدنه سازمان زمین‌شناسی از افراد کاردان و متخصص شکل گرفته است، اما مدیران این سازمان در طول سال‌های اخیر مشخص نیست به چه کاری مشغول بوده‌اند که نامی از این سازمان در بین دستگاه‌های مسئول برای مقابله با ریزگردها به چشم نمی‌خورد، در حالی که وظیفه اصلی این سازمان شناسایی کانون‌های تولید گردوغبار و ارائه راهکارهای لازم است.با توجه به آغاز ریزگردها از سال ۱۳۸۰ تاکنون، سازمان زمین‌شناسی 
در این باره گزارش مستدل و علمی منتشر نکرده و به نظر هیچ اقدامی هم انجام نداده است و گزارش‌ها و مطالعاتی که عمدتاً کتابخانه‌ای بوده و در قفسه اتاق‌ها بایگانی می‌شوند، دردی از کشور دوا نمی‌کنند و در این زمینه نیازمند اقدامات جهادی و جدی هستیم، البته سازمان زمین‌شناسی یکی از سازمان‌های مسئول در این حوزه است و سایر دستگاه‌ها از جمله سازمان حفاظت از محیط زیست به‌عنوان متولی اصلی این مسئله باید جوابگوی افکار عمومی و دستگاه‌های نظارتی باشند. این نمی‌شود که افرادی سال‌ها مسئول بوده‌اند و با علم و اشراف به شرایط بودجه‌ای و ....
 این مسئولیت‌ها را پذیرفته‌اند، اکنون به جای پاسخگویی بهانه بیاورند که چنان شد و چنین شد. برای خاتمه دادن به رویه عدم پاسخگویی برخی مدیران باید دستگاه قضایی و نهادهای نظارتی به نحوه عملکرد کسانی که مسبب بحران موجود هستند، به اندازه سهم تقصیرشان رسیدگی نموده و در صورت لزوم تحت پیگرد قرار گیرند.
سیاست‌های کلی برنامه توسعه و نیز اصل ۵۹ قانون اساسی از دیگر اسناد بالادستی است که در آن‌ها به روشنی مشخص‌شده چه سازمان‌هایی متولی مقابله با ریزگردها هستند.