«دوزیست» ترکیبی از بازیگران سرشناس و مطرح را در خود جای داده و با قصه‌ متفاوتش احتمالاً مخاطبان زیادی را به سینماها خواهد کشاند. این فیلم در چهار روز ابتدایی نمایش خود با فروش بیش از ۴۱هزار قطعه بلیت بیش از یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان فروش داشته که رقم امیدوارکننده‌ای برای یک فیلم تازه‌نفس محسوب می‌شود. با سعید خانی، مدیر پخش «خانه فیلم» و تهیه‌کننده «دوزیست» درباره تولید تا اکران این فیلم سینمایی به گفت‌وگو نشستیم. خانی در کارنامه خود تهیه ۶فیلم سینمایی را بر عهده داشته و هدفش از تأسیس خانه فیلم نیز کمک به رونق سینمای اجتماعی بوده است. او که امروز یک فیلم اجتماعی را روی پرده دارد از چالش‌های ساخت آن سخن گفته و به اکران پررونق «دوزیست» با تبلیغات دهان به دهان مردم و فضای مجازی امیدوار است. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

با توجه به ظرفیت‌های «دوزیست» انتظار می‌رفت که زودتر از این‌ها به اکران برسد.
وقتی سال ۹۸ «دوزیست» را ساختیم در جشنواره فجر همان سال هم نمایش داده شد و طبیعتاً پیش‌بینی ما این بود که فیلم سال ۹۹ اکران شود اما متأسفانه با شیوع کرونا به تعویق افتاد و سال ۱۴۰۰ هم سینما عملاً از ۶ماهه دوم راه افتاد که آن زمان پخش فیلم «قهرمان» را داشتم. تا امسال که شرایط نمایش در نوروز فراهم نشد و فیلم به اکران تابستان رسید. به دلیل همزمانی ماه‌های محرم و صفر با تابستان و اینکه اکران فیلم کمدی نداشتیم فرصت خوبی فراهم شد تا این فیلم که در ژانر اجتماعی است به نمایش درآید.

این دومین تجربه همکاری شما با برزو نیک‌نژاد است؛ چطور از یک کمدی موفق که می‌توانست باز هم تکرار شود به یک فیلم اجتماعی با جمعی از ستاره‌ها رسیدید؟
پس از همکاری که با برزو نیک‌نژاد در فیلم «لونه زنبور» داشتیم شاید راحت‌ترین کار برای ما این بود که یک فیلم کمدی دیگر بسازیم اما آن زمان آقای نیک‌نژاد فیلم‌نامه «دوزیست» را داشت و براساس صحبت‌هایی که کردیم تصمیم گرفتیم آن را بسازیم که هم فیلم پرمحتوایی است و هم مسائلی را مطرح می‌کند که حرف این روزهای جامعه و روابط آدم‌ها با یکدیگر است. طبیعتاً فیلم‌نامه این ‌قدر خوب بود که بازیگران فیلم همچون جواد عزتی و البته پژمان جمشیدی که تجربه همکاری قبلی هم داشتیم دوستانه پای کار آمدند. در واقع فیلم‌نامه طوری بود که هر کسی آن را می‌خواند آن را دوست داشت. طبیعتاً در همه این سال‌ها هم این دوستان فعالیت بیشتری داشتند. آقای حجازی‌فر فیلم سینمایی ساخته، پژمان جمشیدی فیلم‌های بیشتری بازی کرد و پخته‌تر شده و خانم اخوان هم سریال بازی کرده است. به نظرم با اینکه کرونا عیب‌های بسیاری داشت و سرمایه‌ها را در سینما با خطر مواجه کرد اما یکی از محاسنش هم این بود که سبب شد هنرمندانی که در این فیلم حضور داشتند بازیگران مطرح‌تری شوند و همین مسئله امروز به دیده شدن فیلم بیشتر کمک کند.

سعید پورصمیمی چطور برای نقشش انتخاب شد؟
حضور آقای سعید پورصمیمی هم جزو افتخارات ما بود. زمانی که من فیلم‌نامه را خواندم به برزو نیک‌نژاد گفتم این نقش را باید آقای پورصمیمی بازی کند و گفت چقدر جالب! خودم هم ایشان را در ذهنم داشتم.
آقای پورصمیمی آمدند و فیلم‌نامه را خواندند و ما هم از کار کردن کنارشان بسیار لذت بردیم.
آقای پورصمیمی بازیگر کاربلد و هنرمندی حرفه‌ای است که نقش‌آفرینی‌های بسیار خوبی در سینما دارد و این از افتخارات من بوده که در دوزیست حضور داشت.

مانی حقیقی هم در این فیلم نقش کوتاهی دارد.
من پیشتر با مانی در فیلم «من» کار کرده بودم و تجربه همکاری داشتیم. او اصولاً دغدغه‌اش بیشتر کارگردانی است تا بازیگری اما وقتی فیلم‌نامه را خواند آن را بسیار دوست داشت و با اینکه نقش کوتاه بود قبول کرد که بیاید اما معتقدم نقش او در روند قصه تأثیرگذار است و اگر آقای سیفی در قصه وجود نداشت آن اتفاق‌ها هم رخ نمی‌داد.

طبیعتاً بازیگران مطرحی که هر کدام نقش اصلی یک فیلم هستند وقتی در فیلمی حضور دارند که باید مکمل یکدیگر باشند شرایط برایشان متفاوت می‌شود، چون دیگر به تنهایی در کانون توجه نیستند. تعامل میان بازیگران «دوزیست» چطور شکل گرفت و با این شرایط کنار آمدند؟
به نظرم اگر یک بازیگر درک درستی از فیلم‌نامه داشته باشد همه چیز درست پیش می‌رود و خوشبختانه بازیگرانی که کار برایشان اهمیت داشت می‌دانستند که باید در کلیت، فیلم مهمی به تولید برسد که آن‌ها هم دیده شوند. این همدلی در گروه وجود داشت و از آنجایی که بخش اعظم فیلم در یک لوکیشن می‌گذشت به لحاظ تولید با فیلم سختی مواجه بودیم و به دلیل همان مواردی که شما هم اشاره کردید هماهنگی آن‌ها با یکدیگر کار سختی بود اما نکته‌ای که وجود داشت این بود که همه درک درستی از فیلم داشتند و اعتقاد داشتند اگر تلاش کنند و فیلم خوبی ساخته ‌شود قطعاً آن‌ها هم بهتر دیده می‌شوند، حتی این در مورد آقای پورصمیمی که استاد ما بود هم صدق می‌کرد و یک همدلی در گروه وجود داشت که به اعتقاد من در فیلم هم جاری است و همه این حس را داشتند که کار جمعی کنند و امیدوارم مردم هم متوجه آن شده
باشند.

تبلیغات «دوزیست» چطور است؟ ظاهراً سهمی در تلویزیون ندارد.
مانند همیشه از تبلیغات تلویزیونی محروم هستیم و این داستان تکراری است. امیدمان به فضای مجازی و تبلیغات شفاهی میان خودِ مردم است.
خوشبختانه طی همین روزهای ابتدایی اکران، فیلم فروش خوبی داشته و میزان نقدهای مثبت، رضایت مردم و بازخوردها بسیار خوب بوده و اکثراً فیلم را دوست داشتند و همین موجب می‌شود تبلیغ فیلم توسط مردم به فروش آن کمک
کند.
با اینکه فروش حداکثری فیلم‌ها همچنان در اختیار کمدی است اما فروش «علف‌زار»، «تی‌تی» و شروع خوب «دوزیست» در گیشه به رونق سینمای اجتماعی کمک می‌کند. تحلیل و پیش‌بینی شما نسبت به استقبال مردم از این فیلم چیست؟
قاعدتاً فیلم کمدی همیشه دیده می‌شود و می‌فروشد، به ویژه در شرایطی که ما به سر می‌بریم و اوضاع اقتصادی خوب نیست و مردم درگیر مشکلات معیشتی هستند طبیعتاً کمدی مورد استقبال بیشتری قرار می‌گیرد اما اگر فیلم‌های اجتماعی حرفی برای گفتن داشته باشند و مردم با قصه فیلم احساس همذات‌پنداری کنند و از سویی دیگر دولت‌ها هم به ما اجازه بدهند که مسائل و مشکلاتی که در جامعه وجود دارد را در قصه‌ها بیاوریم و فیلمی تأثیرگذار بسازیم، همچنان مخاطب به این فیلم‌ها توجه نشان می‌دهد. واقعیت این است که مردم دیگر از فیلم خنثی استقبال نمی‌کنند و قطعاً در کنار فیلم‌های کمدی فیلم خوب هم دیده می‌شود. من پخش‌کننده «علف‌زار» هم هستم و می‌بینم که فروش خوبی دارد. به نظرم اگر فیلم‌های ملودرامی همچون این فیلم ساخته شوند که در آن‌ها نقد هم وجود داشته باشد و دوستان هم آستانه تحمل شنیدن نقد را بالا ببرند همچنان می‌توانند مخاطب خود را داشته باشند.

خبرنگار: صبا کریمی