به گزارش قدس آنلاین، گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان می‌دهد ذخایر استراتژیک این کشور به‌دلیل طرح دولت مبنی بر آزادسازی روزانه یک‌میلیون بشکه به کمترین مقدار طی ۳۷سال گذشته رسیده است. ادامه این طرح یک معضل برای آینده کوتاه‌مدت بازار است و توقف آن اجتناب‌ناپذیر.

تداوم این برنامه تا پاییز، منجر به افت بیشتر ذخایر و به‌تبع آن کاهش امنیت انرژی در برهه اضطراری زمستانه خواهد شد. از سوی دیگر، برداشت از ذخایر نفت‌خام استراتژیک آمریکا طبق برنامه در اکتبر متوقف خواهد شد که باعث کاهش عرضه جهانی می‌شود. علاوه بر این، با توجه به افزایش سنتی تقاضای گاز در زمستان، کاهش عرضه روسیه و پیش‌بینی‌ جهش ۶۰درصدی بهای گاز، احتمالا گزارش آژانس بین‌المللی انرژی مبنی بر سوئیچ تقاضای گاز به‌سمت فرآورده‌های نفتی سریع‌تر از انتظار محقق خواهد شد.

همچنین دبیرکل اوپک عنوان کرد استفاده حداکثری از تمام ذخایر و ظرفیت تولید عاقلانه نیست. تحت این سناریوها، بازگشت بشکه‌های نفت ایرانی می‌تواند تاحدی برای بازار انرژی در زمستان راهگشا باشد.

زمستان پیش‌رو فصل سخت و سردی برای اروپا و شاید آمریکا خواهد بود. کاهش عرضه گاز روسیه و پیش‌بینی جهش ۶۰درصدی قیمت آن در زمستان، اروپا را بیش از پیش به سوزاندن سوخت‌های جایگزین همچون فرآورده‌های نفتی(برای تولید برق) سوق خواهد داد؛ اما ظرفیت مازاد تولید طلای سیاه هم بسیار محدود است و ذخایر تجاری و استراتژیک آمریکا نیز در سطوح به‌شدت پایینی هستند. در این شرایط، احتمال تنگنای عرضه نفت و رسیدن به ساعت صفر تولید اضافی کم نیست. آیا ایران در صورت رفع تحریم می‌تواند تبدیل به ناجی مصرف‌کنندگان در زمستان شود؟ سوالی که به نظر می‌رسد پاسخ آن مثبت است.

ذخایر تجاری نفت آمریکا هفته گذشته با کاهشی که داشت به ۶درصد پایین‌تر از متوسط ۵‌ساله رسید و در کنار آن برنامه جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، برای آزادسازی نفت از ذخایر استراتژیک این کشور(SPR) باعث شده این ذخایر به پایین‌ترین سطح از سال ۱۹۸۵ برسد. نکته اینجاست روند فروش این ذخایر که طبق این طرح روزانه یک میلیون بشکه عنوان شده تا اکتبر(مهر و آبان) ادامه خواهد داشت که سطح آن را بیش از پیش پایین خواهد آورد.

از سوی دیگر، پایان آزادسازی این ذخایر از پاییز به معنای کاهش یک‌میلیون‌بشکه‌ای در هر روز از عرضه جهانی است. طبق محاسبات آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، عربستان ۳۹/ ۱میلیون بشکه و امارات ۸۴۰هزار بشکه در روز مازاد عرضه دارند. اما هیثم الغیص، دبیرکل جدید اوپک، در مصاحبه‌ای اخیرا گفت عاقلانه نیست اوپک همه مازاد عرضه خود را حالا آزاد کند و در مواقع اضطراری جهان بدون مازاد عرضه باقی بماند.

تولید نفت روسیه هم با وجود افزایش درآمد سال جاری به دلیل رشد قیمت‌ها، برای ادامه سال ۲۰۲۲ و سال آینده کاهشی پیش‌بینی می‌شود. در این شرایط احتمال یک تنگنای شدید عرضه در زمستان وجود دارد؛ یعنی وقتی تقاضا برای گاز روسیه در اروپا افزایش قابل‌ملاحظه‌ای خواهد داشت و قیمت‌ آن به گفته شرکت گازپروم ممکن است با ۶۰درصد افزایش به ۴۰۰۰یورو در هر ۱۰۰۰مترمکعب برسد. اروپایی‌ها در این فصل برای تولید برق به نفت روی خواهند آورد.

با سناریوی مطرح‌شده، بازار شدیدا به نفت و فرآورده‌های نفتی ایران به‌خصوص در این برهه نیازمند است. ایران حالا حدود ۳/ ۱میلیون بشکه ظرفیت مازاد دارد و تخمین زده می‌شود ۱۰۰میلیون بشکه نفت و میعانات ایران ذخیره‌سازی شده و آماده ورود به بازار جهانی است که در صورت احیای توافق برجام، می‌تواند محقق شود.

آژیر قرمز در بازار نفت

چهارشنبه هفته گذشته آخرین داده‌های اداره اطلاعات انرژی آمریکا(EIA) منتشر شد که نشان داد ذخایر تجاری نفت این کشور با کاهش ۱/ ۷میلیون بشکه‌ای طی هفته منتهی به ۱۲ اوت به ۴۲۵میلیون بشکه رسیده است. این سطح از ذخایر به معنای پایین‌تر بودن ۶درصدی آن نسبت به متوسط ۵ساله در این فصل از سال است.

علاوه بر این، ذخایر استراتژیک نفت(SPR) این کشور نیز ۴/ ۳میلیون بشکه کاسته شد و به ۴۶۱میلیون بشکه رسید که پایین‌ترین سطح از مارس ۱۹۸۵ به ‌حساب می‌آید. سال گذشته در فصل مشابه در این ذخایر که برای مواقع اضطراری از سال ۱۹۷۵ ساخته شده، ۶۲۱میلیون بشکه نفت وجود داشت. این سطح از ذخایر به‌شدت برای امنیت انرژی آمریکا نگران‌کننده است و با توجه به اینکه بخشی از ذخایر آزادشده طی ماه‌های گذشته به بازارهای خارجی راه یافته است، توقف آن در اکتبر می‌تواند برای کل بازار نیز ریسک بالایی داشته باشد.

دولت جو بایدن در پی تصمیمی برای کاهش قیمت‌های نفت و به‌تبع آن بهای خرده‌فروشی سوخت در آمریکا، آغاز به آزادسازی روزانه یک‌میلیون بشکه از ذخایر استراتژیک کرد که البته از ماه مه به این سو به‌دلیل افت تقاضا به‌طور متوسط روزانه ۸۸۰هزار بشکه بوده است.

آمریکا به عنوان عضوی از آژانس بین‌المللی انرژی، موظف به حفظ دست‌کم ذخایر نفتی عمومی و خصوصی معادل ۹۰ روز واردات خالص این کشور است. با این حال، از آنجایی که واردات خالص نفت آمریکا در سال‌های اخیر کاهش پیدا کرده، میزان نفت موردنیاز برای الزام آژانس نیز به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای کاسته شده است؛ به‌طوری که براساس گزارش هفتگی EIA، با وجود واردات روزانه ۶‌میلیون و ۱۳۲‌هزاربشکه‌ای این کشور، با توجه به صادرات ۵‌میلیون‌بشکه‌ای، واردات خالص تنها ۱۳۲/ ۱میلیون بشکه در روز خواهد بود.

بنابراین، آمریکا اکنون با ذخایر استراتژیکش می‌تواند ۴۰۷ روز را بدون واردات(و البته با مصرف نفت صادراتی در داخل) پوشش دهد. با این حال، نوع نفت باقی‌مانده بیشتر نفت شیرین است که با وجود کیفیت بالاتر، نوعی از طلای سیاه نیست که پالایشگاه‌های آمریکایی معمولا مصرف می‌کنند. از سوی دیگر، پایان روند آزادسازی فعلی در آبان می‌تواند به کمبود عرضه بازار کمک کند.

نکته جالب اینکه پایان طرح جو بایدن زمانی اتفاق خواهد افتاد که فصل سرد در شرف آغاز است و تقاضای سوخت در نیمکره شمالی به‌خصوص اروپا افزایش چشمگیری خواهد داشت. در قاره سبز، روسیه عرضه گاز را کاهش داده و احتمال افت بیشتر آن در ماه‌های آتی وجود دارد. شرکت گازپروم روسیه نیز اخیرا با ذکر دلایلی از جمله تحریم‌های غربی پیش‌بینی کرده قیمت گاز در زمستان به ۴۰۰۰یورو در هر ۱۰۰۰مترمکعب برسد.

این به معنای تقاضای بالاتر، کمبود عرضه و قیمت‌های تاریخی بالا خواهد بود که اروپایی‌ها را بیش از حالا به استفاده از سوخت‌های جایگزین از جمله فرآورده‌های نفتی سوق خواهد داد. مصرف‌کنندگان این قاره حالا به نفت آمریکا وابسته‌تر شده‌اند؛ اما آیا روند افزایشی صادرات طلای سیاه ایالات متحده در زمستان نیز ادامه خواهد داشت؟ با توجه به پایان طرح آزادسازی احتمالش پایین است. هرچند آموس هوچستین، هماهنگ‌کننده ویژه ریاست‌جمهوری برای امور بین‌المللی انرژی در کاخ سفید، گفته مدیران عامل متعددی در صنعت نفت به او تضمین داده‌اند تولید شرکت‌های نفتی آمریکایی تا پایان سال بین ۸۰۰هزار تا یک‌میلیون بشکه در روز بهبود خواهد یافت. گزینه دیگرِ اروپا، خاورمیانه است.

هشدار دبیرکل اوپک

داده‌های آژانس بین‌المللی انرژی نشان می‌دهد عربستان و امارات بیشترین ظرفیت مازاد تولید را دارند که می‌توانند در زمان اضطراری به‌کار گیرند. بر این اساس، عربستان ۳۹/ ۱میلیون بشکه و امارات متحده عربی ۸۴۰هزار بشکه در روز ظرفیت مازاد دارند. علاوه بر این، ظرفیت مازاد ۱۰ تولیدکننده اوپک به استثنای ایران، لیبی و ونزوئلا که به دلایلی مانند تحریم، سهمیه تولید ندارند، در مجموع ۷۳/ ۲میلیون بشکه در روز است. همچنین در صورت افزودن لیبی و ونزوئلا، کل ظرفیت مازاد به ۳۸/ ۳میلیون بشکه روزانه خواهد رسید.

با این حال، در هفته گذشته هیثم الغیص، دبیرکل کویتی اوپک، سخنان هشدارآمیزی درباره وضعیت بازار و کمبود ظرفیت مازاد ایراد کرد. او گفت: «ما روی یخ نازک در حال دویدن هستیم، چراکه ظرفیت مازاد در حال نادر شدن است. احتمال یک تنگنای(عرضه و قیمت) وجود دارد.» او همچنین درباره عدم افزایش تولید اوپک‌پلاس به اندازه‌ای که موردنظر بایدن بود، با اشاره به حرکت بسیار محتاطانه اوپک با توجه به منابع تولید «به‌شدت محدود»، گفته است عاقلانه نیست در این نقطه زمانی همه نفت اوپک را به بازار وارد کنیم و هیچ چیزی در ذخایر برای باقی نگذاریم. چنین کاری از نظر او، مواجه کردن دنیا در شرایط اضطراری با ظرفیت مازاد تولید صفر یا بسیار کم خواهد بود. بنابراین، اوپک(و اوپک‌پلاس) احتمالا در آینده نزدیک نیز از ظرفیت مازاد خود حفاظت و فقط در صورت یک بحران تمام‌عیار اقدام به آزادسازی همه آن کنند.

ایران ناجی مصرف‌کنندگان در زمستان؟

تحت سناریوی مطرح‌شده، احتمال ایجاد کمبود عرضه شدید در زمستان قوی وجود دارد. در عین حال، در روزهای گذشته مذاکرات مثبتی بین ایران و آمریکا صورت گرفته که طرفین را بیش از هر زمانی به یک توافق نزدیک کرده است.

امین ناصری، مدیرکل شرکت مشاوره انرژی FGE، گفته ایران دارای ۱۰۰میلیون بشکه ذخایر نفتی است که ۴۰ تا ۴۵میلیون بشکه آن نفت خام است و بقیه میعانات گازی. علاوه بر این، ایران توانایی افزایش ۹۰۰هزار بشکه‌ای تولید روزانه طی ۳ ماه پس از رفع تحریم را دارد و در مدت ۶ماهه، می‌تواند تولیدش را به ۷/ ۳میلیون بشکه در روز برساند.

با توجه به ظرفیت تولید ۸/ ۳میلیون بشکه‌ای ایران، حدود ۳/ ۱میلیون بشکه از ظرفیت تولید ایران اکنون خالی است و امکان بازگشت آن به بازار وجود دارد. همچنین میلیون‌ها بشکه نفت ذخیره‌شده در خشکی و دریا صرفا آماده رفع تحریم هستند. با این شرایط، به نظر می‌رسد ایران بتواند در زمستان در صورت احیای توافق ناجی مصرف‌کنندگان شود.

منبع: دنیای اقتصاد