به گزارش قدس آنلاین، هوشنگ ابتهاج که سال‌ها رنج دوری از وطن را چشیده بود درنهایت پیکرش در سرزمین مادری آرام می‌گیرد. شاعری که پس از مرگش مورد ستایش‌ها و حتی سرزنش‌هایی غلو شده قرار گرفت. او پس از سال‌ها شاعری و زیست شاعرانه در ۹۴سالگی ترک جهان کرد و پیکرش به زادگاهش برگشت؛ پس از تشییع کوچکی که در خانه خودش و زیر درخت ارغوان داشت، آیین وداع با پیکر او در مقابل تالار وحدت برگزار شد و مراسم خاکسپاری‌اش امروز در باغ محتشم رشت برگزار می‌شود.

در آیین تشییع هوشنگ ابتهاج مقابل تالار وحدت، اگرچه مقامات دولتی حضور نداشتند اما جمعیت دوستداران و پاسداران فرهنگ و ادب فارسی کافی بود مراسم، وزین برگزار شود؛ چهره‌هایی همچون محمدرضا شفیعی کدکنی، علی دهباشی، ابراهیم اسماعیلی اراضی، علی‌محمد مؤدب، سهیل محمودی، اسماعیل آذر و... .

یلدا ابتهاج، دختر این شاعر فقید در سخنانی از دشواری‌های بازگشت پیکر پدرش به وطن گفت؛ اینکه برگشتن سایه کار دشواری بود ولی با همکاری عده زیادی از دوستان و مسئولان در وزارت ارشاد و سفارت ایران امکان‌پذیر شد. اگرچه اختلافات خانوادگی برای محل تدفین هوشنگ ابتهاج سبب تأخیر در خاکسپاری این شاعر شد اما یلدا با همکاری برادرانش کیوان و کاوه ابتهاج توانست به خواسته پدر جامه عمل بپوشاند تا سایه در وطن خود و با همراهی مردم سرزمینش به خاک سپرده شود. یلدا ابتهاج با اظهار خرسندی از اینکه پیکر پدرش به وطن برگشته تا خاک ایران نگهدارش باشد، تأکید کرد اگرچه جسم سایه دیگر در این دنیا نیست اما او با اشعارش در میان ماست؛ اینکه پدرش تا آخرین روزهای عمر، تمام فکرش غم و شادی مردم ایران بود و امروز ما وارث اشعار او هستیم؛ اینکه سایه غیر از مهر و دوستی، پایداری و حرمت‌داری از وطن، چیزی نداشت و تا آخرین لحظات دوست داشت به رشت برگردد.

مراسم تشییع سایه هم مانند سال‌های زندگی‌اش در غربت، غریبانه بود. تشییعی که انتظار می‌رفت بسیار باشکوه‌تر از آن باشد که اتفاق افتاد. پخش قطعه «ایران ای سرای امید» با صدای رفیق در توس خفته سایه و خوانش ابتهاج از شعر «ارغوان» و «امید هیچ معجزی ز مرده نیست، زنده باش» بر غم از دست دادن این شاعر افزوده بود و با زمزمه و اشک حاضران همراه می‌شد. پیکر سایه پس از چند روز بلاتکلیفی به خانه ارغوان رسید و امروز در خاک گیلان آرام خواهد گرفت.

خبرنگار: زهره کهندل

انتهای پیام/