به گزارش قدس آنلاین، در نهایت اینکه اقتباس از آثار ادبی در سینما به قدری با اقبال مواجه شد که به عنوان یک گونه مستقل هویت یافت.
سینمای ایران هم از این قافله جذاب و پرهیاهو عقب نماند و گرچه کولهبار سنگینی از اقتباس ندارد اما برخی از آثار شاخص و ارزشمند خود را از ادبیات فارسی وام گرفته و مرهون آن است. اما در این میان چه کسی بیشترین خدمت را به سینما کرد؟ به جرئت میتوان گفت «هوشنگ مرادی کرمانی» با داستانهای خیالانگیز خود این مسیر را هموار کرد و پلی شد میان ادبیات و سینما.
مرادی کرمانی از برجستهترین نویسندگان معاصر ایرانی است که علاوه بر نگارش کتابهای ماندگار و کسب جایزههای معتبر جهانی، برخی آثار او دستمایه ساخت فیلم و سریالهای تلویزیونی هم شده است؛ شاید در میان نویسندگان کمتر کسی را بتوان یافت که چنین پیوند و ارتباط وثیقی با سینما داشته باشد و فیلمسازان برجسته و صاحب سبک را مشتاق استفاده از داستانهایش کرده باشد. مرادی کرمانی از نویسندگانی است که بیشترین تعداد اقتباس ادبی از آثارش در سینما و تلویزیون صورت گرفته است؛ داستان «صنوبر» و «قصههای مجید» شامل ۱۱ فیلم تلویزیونی و سه فیلم سینمایی به کارگردانی کیومرث پوراحمد، «خمره» به کارگردانی ابراهیم فروزش، «مربای شیرین» ساخته مرضیه برومند و «مهمان مامان» به کارگردانی داریوش مهرجویی در کنار «تیکتاک»، «تنور»، «چکمه» و «مثل ماه شب چهارده» از جمله آثاری هستند که از لابهلای کتابها به پرواز درآمدند و بر پرده سینما جان گرفتند.
خبرنگار: کریمی
انتهای پیام/
نظر شما