به گزارش قدس آنلاین، حسن رحیم‌پور ازغدی در مراسم نخستین سالگرد درگذشت مرحوم حاج حیدر رحیم‌پور ازغدی که پنجشنبه، ۱۷ شهریور ماه در سالن اجتماعات مؤسسه فرهنگی قدس برگزار شد، با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی پدرش اظهار کرد: اگر خود مرحوم پدرم الان بود، این جلسه را به هم می‌ریخت چرا که اصلاً ایشان اجازه نمی‌داد جلساتی تشکیل شود تا در آن کسی بخواهد در تجلیل ایشان صحبت کند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه پدرم در به کاربردن مفاهیم و مطالب مقالاتش حساسیت زیادی به خرج می‌داد، گفت: هر کسی که با ایشان کار می‌کرد احساس می‌کرد همکاری و همراهی با ایشان سخت است چرا که بیش از همه بر خود و نزدیکانش سخت می‌گرفت.

رحیم‌پور ازغدی با بیان اینکه از اول ایشان را مرد خطر و سختی و فرار از هر نوع محافظه‌کاری می‌شناختیم، اظهار کرد: حتی شنیده بود دو سه تیم از اسرائیل برای زدن و ترور من آمده بودند، از اینکه مرا ترور نکرده‌اند ناراحت بود و می‌گفت از خدا بخواه تو را بزنند چرا که با این کار حرف‌هایت بیشتر نشر داده می‌شود.

وی افزود: مرحوم پدرم از محافظه‌کاری، ریاکاری، توجیه وضع موجود و شارلاتان‌بازی متنفر بود. والله در عمرم کسی را مثل ایشان به این جامعیت و ابعاد مختلف ندیدم که تا آخرین لحظه مأیوس نشود و از چیزی نترسد. چیزی به نام ترس و توجیه وضع موجود مطلقاً در او نبود.

حسن رحیم‌پور ازغدی با اشاره به حجم فراوان مقالات منتشر شده توسط پدرش در روزنامه‌ها پس از انقلاب گفت: اگر بتوان این مقالات را جمع‌آوری و منتشر کرد، خدمت بزرگی به انقلاب خواهد بود چرا که نشان خواهد داد ایشان در ۴۰ سال آسیب‌شناسی جمهوری اسلامی روی چه نکاتی انگشت گذاشت و برای همه آن‌ها نیز راه حل می‌داد.

وی افزود: همین موضوع نشان می‌دهد ایشان معتقد به نظام و انقلاب بود و می‌گفت این انقلاب دسترنج چند قرن مبارزه است، ولی بهترین روش حفظ نظام را نقد آن می‌دانست؛ نه توجیه وضع موجود و انکار مشکلات و نه درگیرشدن با اصل سیستم و نظام.

عضو شورای انقلاب فرهنگی پیشنهاد دادن در عین نقد کردن را از دیگر ویژگی‌های حاج حیدر رحیم‌پور ازغدی برشمرد و اظهار کرد: بعضی‌ها فقط منفی‌بافی می‌کنند که همه جا خراب است، ولی ایشان در تک‌تک موضوعات می‌گفت فلان نقطه‌اش خراب و فلان جایش درست است و برای هر خرابی نیز پیشنهاد می‌داد.

وی در خصوص ویژگی‌های علمی حاج حیدر رحیم‌پور ازغدی گفت: ایشان به لحاظ فکری در فقه و کلام سال‌ها درس خوانده بود و اظهارنظر می‌کرد و من پاسخ برخی از پیچیده‌ترین پرسش‌های کلامی و اعتقادی را فقط از ایشان شنیدم و فراگرفتم.

وی افزود: اگر بخواهم ادعا کنم ایشان ده‌ها هزار جلد کتاب خوانده است، مطمئن هستم دست‌کم ۱۰هزار جلد را حتماً خوانده است و این کتاب‌ها موضوعات مختلفی را دربرمی‌گرفت.

رحیم‌پور ازغدی با بیان اینکه پدرش با توجه به فضای استبداد پیش از انقلاب درصدد نوشتن رمانی در نقد وضع موجود بود، تصریح کرد: ایشان می‌گفت می‌خواستم رمانی به اسم «فاحشه» بنویسم تا وضعیت طبقات محروم و فقیری را که آن زمان بودند ترسیم کنم و مبانی نظام و رژیم استعماری آن دوران را بکوبم.

وی وجود گرایش‌ها و تیپ‌های مختلف را در جمع شاگردان ایشان از دیگر شاخصه‌های شخصیتی حیدر رحیم‌پور ازغدی برشمرد و اظهار کرد: زمانی در دانشگاه مالزی بودم؛ فردی آمد و گفت ما از بچه‌های جلسه حاج حیدر هستیم و همین مدل را در دانشگاهی در سوئد نیز شاهد بودم.
وی افزود: مرحوم پدرم به شاگردانش مکرر توصیه می‌کرد حرف حق را بگویید و اینکه شما را بگیرند مهم نیست.

عضو شورای انقلاب فرهنگی با بیان اینکه آرزوی چریک شدن را از همان بچگی در ذهن ما کاشته بود، ادامه داد: این آرزو به حدی در ذهن ما پررنگ بود که انتظار می‌کشیدیم کی بزرگ خواهیم شد تا اسلحه به دست بگیریم و مخفیانه به مبارزه بپردازیم.

رحیم‌پور با اشاره به خاطراتی از پدرش درباره احساس ادای دینی که به انقلاب می‌کرد، گفت: مکرر می‌شد ایشان غذا را از جلو ما برمی‌داشت و به افراد مستحق می‌داد. حتی یک‌بار به یاد دارم روزی در انقلاب، زندانیان آزاد شده بودند و ایشان تمام پتوها و رختخواب‌های داخل خانه را جمع کرد و برای این زندانی‌ها برد.

وی افزود: عقیده ایشان این بود باید همیشه آماده باشید تا هر چه دارید را فدا کنید، چراکه ما هیچ چیزی نداریم و هیچ چیز نیز نمی‌خواهیم. با اینکه وضع ایشان پیش از انقلاب خیلی خوب بود و حتی سه ماشین داشت ولی پس از انقلاب همه چیز را داد و ابتدایی‌ترین حقوق شرعی و قانونی‌اش را پیگیری نکرد. زمانی که جنازه شهید ما را سال‌ها بعد آوردند ایشان اجازه نداد بنیاد شهید حتی سنگ قبرش را بدهد و گفت ما حتی یک قران از بیت‌المال نمی‌گیریم و فقط می‌دهیم و فدا می‌کنیم.

رحیم‌پور ازغدی با اشاره به اینکه پدرش در عین نقد، برای تک‌تک موارد راه‌حل ارائه می‌داد، تصریح کرد: ایشان باوجود نقد کردن در حوزه‌های مختلف، مصداقی ورود می‌کرد و راه حل می‌داد. این‌طور نبود که بگوید همه جا فاسد هستند بلکه می‌گفت اینجا اگر خراب است یا تو به عنوان مسئول فاسد هستی یا اینکه بی‌عرضه هستی و راه‌حل‌ها نیز این‌ها هستند.

وی اضافه کرد: ایشان در کنار مبارزه و فعالیت‌های علمی و فرهنگی‌، یک انسان درجه یک در حوزه کشاورزی و دامداری بود که نشان از چند بعدی بودن ایشان دارد.

رحیم‌پور ازغدی در خصوص سبک زندگی و روش شخصیتی مرحوم پدرش گفت: آدم میوه‌چینی نبود که نگاه کند کی سفره پهن می‌کنند و کجا وضع خوب است تا زودتر بیاید، همیشه موقع برداشت یا آخر صف بود یا اینکه متخصص بود کنار برود تا اصلاً کسی نفهمد. به یاد دارم پس از انقلاب گروهی آمده بودند خاطرات ایشان را از انقلاب جمع کنند، ایشان گفته بود من اصلاً در انقلاب نبودم و کاره‌ای نبودم.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در پایان عنوان کرد: پدرم پیش از انقلاب اسلامی در دوران جوانی نخستین درمانگاه آیت‌الله بروجردی را راه‌اندازی کرد؛ نخستین درمانگاه غیردولتی که قشر ضعیف از آن استفاده می‌کردند. همچنین دبیرستان علوی را راه‌اندازی و فرزندان خانواده‌های قشر متوسط را در آن نام‌نویسی کرد. حاج حیدر رحیم‌پور ازغدی شخصیتی سیاسی و اقتصادی داشت که با معنویت نیز همراه بود. در هیچ موضوعی محاسبه مادی نمی‌کرد؛ اما در محاسبه‌های معنوی دقیق بود. با اینکه پدرم به نظام جمهوری اسلامی معتقد بود؛ اما همیشه جزو منتقدان نظام بود. او اعتقاد داشت اگر جمهوری اسلامی می‌خواهد پایدار بماند، باید یقه مسئولان و مدیران خود را بگیرد. همچنین معتقد بود اگر اصلاحات انجام نشود، نظام سقوط خواهد کرد.

خبرنگار: فاطمی‌نژاد

انتهای پیام/