به گزارش قدس آنلاین، مهدی میزبان اظهار کرد: کوچ در ذات زندگی عشایر وجود دارد، همه ساله عشایر با رسیدن آخر تابستان و زمستان اقدام به کوچ می‌کنند.

وی ادامه داد: کوچ عشایر عبارت است از حرکت یا جابجایی دام، اعضای خانوار و اسباب و اثاثیه بین قلمروهای ییلاقی و قشلاقی که با هدف دوری از گرما و سرمای شدید و دسترسی دام‌هایشان به علوفه مرتعی تازه انجام می‌شود.

میزبان با اشاره به این‌که یکی از علت‌هایی که عشایر کوچ می‌کنند این است که برعکس یکجانشینان مسکن ثابت ندارند که در مقابل سرما و گرما آن‌ها را حفاظت کند، عنوان کرد: اینها در راسای اقلیم تحرک و رفت و آمد می‌کنند که از جهت آب و هوایی شرایط متعادل باشد که با این امکانات اولیه چادر و ... بتوانند هم زندگی کنند هم تولید کنند و هم دامشان آسیب نبیند.

معاون توسعه و امور زیربنایی سازمان امور عشایر ایران بیان کرد: در گذشته ایل‌راه‌ها سر جای خودشان بود و خیلی از این شهرها، روستاها، نواحی صنعتی و ... نبود و عشایر در یک موعد زمانی مشخص از قشلاق حرکت کرده و به موقع می‌رسید به ییلاق، الان مجموعه عوامل مرتبط با کوچ تغییر پیدا کرده است، یک جاهایی ایل‌راه قطع شده، یک جاهایی بخشی از ییلاق و قشلاق را از دست داده‌اند، قبلاً در لرستان بین خوزستان، همدان و شمال لرستان همین خرم‌آباد تا پلدختر میان‌بند بود، الان امکان توقف در میان‌بند نیست و این باعث می‌شود که الان یک تعدادی زود کوچ می‌کنند و با جوامع محلی درگیر می‌شوند، یک تعدادی زود کوچ می‌کنند به ییلاق می‌رسند و دچار برف و کولاک می‌شوند و اگر دیر کوچ کنند در قشلاق هوا گرم است و دام تلف می‌شود.

وی تصریح کرد: طی سال‌های گذشته ارتباط خوبی بین سازمان امور عشایری و سازمان جنگل‌ها و مراتع به وجود آمده که صرفاً جریمه نکنیم، حکم و خطاب و دادگاه نفرستیم که عشایر زود حرکت کردید، به همین منظور کارگاه مدیریت چرا و کوچ بین سازمان امور عشایری و سازمان جنگل‌ها با حضور ۱۰ استان زاگرس‌نشین تشکیل شده است.

میزبان بیان کرد: هدف این جلسه این است که به یک اتفاق نظری برسیم که برای هر دوره از کوچ چه ملزومات و تمهیداتی لازم است که کوچ عشایر هم ایمن و هم با امنیت خاطرو بدون تعارض با جامعه محلی و بدون صدمه به عشایر انجام شود.

معاون توسعه و امور زیربنایی سازمان امور عشایر ایران ادامه داد: امروز جمع شده و دنبال این هستیم یک ارزیابی کنیم که مدیریت کوچ دوره گذشته که از قشلاق به ییلاق بود آیا به اهدافی که تعیین کرده بودیم رسیدیم، اگر نه مشکلات کجا بودند.

وی تصریح کرد: الان در حال بررسی اهداف جلسه گذشته هستیم و برسیم به این‌که الان برای کوچ ایمن عشایر از ییلاق به قشلاق چه تمهیداتی باید اندیشید.

میزبان با اشاره به این‌که بیش‌از ۶۰ درصد عشایر ما در حوزه زاگرس متمرکز هستند، بیان کرد: ویژگی دیگر منطقه عشایری زاگرس این است که در این منطقه کوچ‌ها طولانی و بین استانی هستند، این کارگروه دنبال این است که هماهنگی‌ها را انجام داده و عوارض کوچ را کاهش دهد.

معاون توسعه و امور زیربنایی سازمان امور عشایر ایران با اشاره به این‌که یک وجه غالب زندگی عشایر تولید است، ادامه داد: بحث دیگر این است که ما با این جلسات دنبال این هستیم که می‌خواهیم ببینیم چه شرایطی ایجاد کنیم که عشایر با فراق بال این تولید را انجام دهد.

وی با بیان این‌که ۲۵ درصد گوشت قرمز کشور را عشایر تولید می‌کنند، افزود: اگر زندگی عشایری نباشد الگوی مصرف زندگی همه ما به هم می‌ریزد.

میزبان بیان کرد: عشایر ۳۵ درصد صنایع دستی کشور را تولید می‌کنند، که در نوع خودش بی‌نظیر است و جنبه هویتی و تاریخی دارد.

معاون توسعه و امور زیربنایی سازمان امور عشایر ایران اضافه کرد: عشایر با کوچ و استقرار در مناطق صعب‌العبور و دور دست معمولاً منابع و ظرفیت‌های طبیعی را به ارزش افزوده اقتصادی تبدیل می‌کنند که اگر این شیوه زندگی نباشد این منابع طبیعی بلااستفاده باقی می‌مانند پس این زندگی در ارتباط کامل با شرایط زیست محیطی در هماهنگی بوده و در راستای شرایط اقلیمی کوچ می‌کنند ولی چون الان عوامل یا به عبارتی زندگی شهر نشینی چه روستایی، چه شهری، چه عشایری عرصه‌های عمومی را اشغال کردند شرایط کوچ را دچار مشکل کردند، این جلسه برای این است که ما به دنبال راه حل‌هایی باشیم که این صدماتی که ممکن است در حین کوچ ببینند را به حداقل برسانیم یا از بین ببریم.

وی افزود: بحث دیگر این است که همکارانی که از استان‌های زاگرس نشین آمدند وقتی می‌بینند یک سری مسائل در سطح استان وجود دارد برای کوچ و مدیریت مرتع و کنترل کوچ نمی‌توانند کاری کنند، خواسته‌ها را مطرح می‌کنند که در سطح ملی مرتفع شود.

میزبان عنوان کرد: حرکت خوبی بین سازمان امور عشایری و منابع طبیعی ایجاد شده و به عبارتی مانند قبل نیست که بخشنامه صادر شود بلکه امور عشایری ما به عنوان نمایندگان عشایر در این جلسات حضور دارند تا ایده و نظر آن‌ها را به منابع طبیعی منتقل کنند تا بر آن اساس بشود تصمیماتی گرفت که به نفع کوچنده باشد و هم قانون رعایت شده باشد و از طرف دیگر مرتع زیاد آسیب نبیند.

منبع: ایسنا