به گزارش قدس آنلاین، ابتلای کودکان به بیماری‌های فصلی، امسال زودتر از همیشه آغاز شده و تعدادشان هم کم نیست. افزون بر کووید-۱۹، سرماخوردگی‌های معمولی و سایر ویروس‌هایی که در طول همه‌گیری تقریباً کمتر شده‌ بودند، بازگشته‌اند و اکنون کودکان با بیماری‌هایی مانند آنفولانزا، ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV)، راینوویروس‌ها و سایر بیماری‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.

به گفته کارشناسان، همزمان با شروع فصل سرما و شیوع بیماری‌های فصلی، والدین در صورت مشاهده علائم بیماری‌ بهتر است هر چه زودتر به پزشک مراجعه کرده و کودک خود را در منزل قرنطینه کنند.

خانواده‌ها باید توجه داشته باشند که دریافت واکسن آنفولانزا در هنگام شیوع بیماری همه‌گیر کرونا از هر زمان دیگری مهم‌تر است.

والدین در پاییز امسال باید نگران شیوع کدام ویروس‌ها باشند؟

انواع مختلفی از ویروس‌ها طی یک سال در بین کودکان رایج هستند و منتقل می‌شوند؛ اعم از آنفولانزا و راینو ویروس‌ها؛ که باعث سرماخوردگی معمولی می شوند و معمولاً نگران کننده نیستند. اما بسیاری از ویروس‌های دیگر وجود دارند که والدین باید مراقب آنها باشند، از جمله:

RSV (ویروس سنسیشیال تنفسی): این ویروس علائمی شبیه سرماخوردگی ایجاد می‌کند و می‌تواند منجر به عوارض جدی در کودکان خردسال شود. این بیماری در فصول سرد به اوج خود می‌رسد. ویروس سنسیشیال تنفسی پیش از شیوع همه‌گیری، چیزی حدود ۶۰۰۰۰ کودک را در بیمارستان بستری کرده است. به نظر می‌رسد RSV طی سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ کمرنگ‌تر شد و سپس در فصل بهار و تابستان در بخش‌هایی از ایالات متحده (بروکلین، نیویورک) مجدداً ظهور یافت.

آدنوویروس‌ها: آدنوویروس‌ها، ویروس‌های شایعی هستند که باعث ایجاد طیف وسیعی از بیماری‌ها می‌شوند؛ آن‌ها می‌توانند علائم شبیه سرماخوردگی، تب، گلودرد، برونشیت، ذات الریه، اسهال و چشم صورتی (التهاب ملتحمه) را ایجاد کنند.

ویروس پاراآنفولانزای انسانی (HPIV): علائمی مانند تب، آبریزش بینی و سرفه ایجاد می‌کند. افراد مبتلا به این بیماری، معمولاً خود به خود بهبود می‌یابند. با این حال، HPIV همچنین می‌تواند باعث بیماری شدیدتری مانند ذات‌الریه شود.

پارکوویروس انسانی (PeV): یک ویروس رایج که باعث تب، بثورات و عفونت تنفسی می‌شود. یک گونه‌ی شناخته‌شده از این ویروس، به عنوان "نوع سه" (PeV-A۳) می‌تواند برای زندگی نوزادان، یک تهدید جدی باشد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) در ماه ژوئیه هنگامی که ویروس PeV در چندین ایالت امریکا در حال انتشار بود، از مراکز بهداشت اطفال خواست تا برای جلوگیری از شیوع این بیماری در نوزادان و نوزادانِ کمتر از یک سال، که علائم آن را دارند، به طور جدی بر این موضوع نظارت کنند.

انتروویروس D۶۸: ویروس دیگری است که بیشتر نوزادان، کودکان و نوجوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند خطر جدی برای کودکان مبتلا به آسم داشته باشد. انتروویروس‌ها دسته‌ای از ویروس‌های ssRNA هستند که مرتبط با بسیاری از بیماری‌های انسان و پستانداران است. بیماری‌های ایجاد شده توسط انتروویروس‌ها عبارتند از:

فلج اطفال، مننژیت کودکان، درد سینه و پهلو، آنسفالیت، پهلودرد، سندرم خستگی مزمن و سایر بیماری‌های غیرمشخص که با تب همراهند. همچنین گاهی سردرد، بدن درد، گلودرد، دردهای معده و روده نیز در کنار تب وجود دارند. این ویروس همچنین مشکوک به ایجاد یک اختلال شبیه فلج اطفال به نام میلیت شل حاد (AFM) است. میلیت شل حاد (AFM) یک بیماری نادر اما جدی است که روی نخاع تأثیر می‌گذارد و باعث تضعیف ناگهانی بازوها، پاها و تحلیل رفتن قدرت عضلات شود. این وضعیت عمدتاً کودکان خردسال را درگیر می‌کند.

آبله میمون: یک بیماری نادر، شبیه آبله اما با شدت کمتر، که اخیراً شیوع پیدا کرده است. پزشکان اطفال در مواجهه با این ویروس، در حالت آماده باش هستند زیرا شیوع آن در طول این مدت بسیار غیرعادی بوده است. آبله میمون علائمی مانند تب و لرز و گاهی ضایعات پوستی دردناک ایجاد می‌کند.

آیا والدین هنوز باید در رابطه با ویروس کرونا در پاییز امسال نگران باشند؟

بله؛ این ویروس کماکان یک تهدید برای کودکان و بزرگسالان است؛ هرچند که اکنون به واسطه واکسیناسیون گسترده، این بیماری تا حدودی قابل کنترل است.

کودکان معمولاً بیماری کووید-۱۹ را در سطح خفیف تجربه می‌کنند، اما رعایت اصول بهداشتی و پیشگیری همچنان مهم است؛ زیرا تعداد قابل توجهی از کودکان در اثر این بیماری جان خود را از دست داده‌اند.

والدین باید به دنبال چه علائمی باشند؟

بسیاری از عفونت‌های تنفسی علائم مشابهی دارند و شامل تب بالا و اختلال در تنفس هستند. در مورد کووید و آنفولانزا، CDC طیف گسترده‌ای از علائم را فهرست می‌کند، از جمله: سرفه، تنگی نفس، آبریزش یا گرفتگی بینی، خستگی، گلودرد و حتی از دست دادن حس چشایی یا بویایی (این مورد در بیماری کرونا شایع‌تر است).

علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد؛ برخی از کودکان اصلاً هیچ علامتی ندارند، در برخی دیگر هم علائم از خفیف تا شدید متغیر است.