به گزارش قدس آنلاین، پنج‌شنبه هفته گذشته رژیم صهیونیستی و لبنان در پایگاه نیروهای حافظ صلح سازمان ملل مستقر در لبنان (یونیفل) در الناقوره، توافقنامه ترسیم مرزهای دریایی را امضا کردند. این توافق موجب شد که مناقشه دو کشور در میادین نفتی و گازی دریای مدیترانه تعیین تکلیف شود.

اما درباره این توافق، برداشت‌های متفاوتی در رسانه‌های اصلاح‌طلب مطرح شد و عده‌ای این توافق را به نوشیدن جام زهر برای سیدحسن نصرالله رهبر حزب‌الله لبنان تشبیه کردند و عده‌ای دیگر این موضوع را به برجام تعمیم کردند و مدعی شدند که دولت سیزدهم در مواجهه با شروط آمریکا، از حزب‌الله حزب‌اللهی‌تر شده است.

مناقشه مرزی لبنان و رژیم صهیونیستی چه بود؟

در این راستا محمود علوی، کارشناس مسائل لبنان و سردبیر پایگاه لیبانیران (libaniran) در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس با اشاره به ابعاد این توافق عنوان کرد: پیش از تشکیل رژیم صهیونیستی مناقشه‌ای درباره مرزهای دریایی وجود نداشت و اساسا کشورهای منطقه که قبلا زیرمجموعه عثمانی بودند در قالب منطقه شامات با هم زندگی می‌کردند.

وی افزود: با تأسیس رژیم صهیونیستی با کمک بریتانیا و مرزبندی بر اساس سایکس پیکو و تقسیم منطقه، اسرائیل با سیاست توسعه‌طلبانه تمامی مرزها را زیرپا گذاشت و تا آنجا که توانست به سرزمین تحت سلطه خود افزود.

علوی گفت: مرز زمینی لبنان با فلسطین پس از عقب‌نشینی صهیونیست‌ها و شکست اول آنان از لبنان رخ داد که زیر نظر سازمان ملل ثبت شد. اما مرز دریایی توجه و اهمیت چندانی کسب نکرد تا وقتی بحث اکتشاف گاز در این آب‌ها به وجود آمد.

کارشناس مسائل لبنان ادامه داد: رژیم صهیونیستی مدعی بود از نقطه صفر مرزی لبنان در ناقوره تا نقطه ۱ مرز این رژیم است و با این وجود صاحب میدان‌های گازی این منطقه می‌شد. لبنان که قبلا در دوره سیاسیون وابسته به آمریکا و عربستان بی‌چون و چرا مرز را قبول کرده بود، اما اکنون با محاسبات اداره جغرافیای ارتش و متخصصانی از دولت، مدعی شد جزایر بسیار کوچکی هستند که خط مرزی را عوض می‌کنند و خواستار خط ۲۹ شد (تصویر ۱).

تصویر ۱

خط ۲۳ به عنوان مرز آبی لبنان و رژیم صهیونیستی تعیین شد

وی با اشاره به اظهارات رسانه‌های غربی داخل ایران مبنی بر عقب‌نشینی لبنان در توافق با اسرائیل گفت: ادعای عقب‌نشینی حزب‌الله درست نیست چون اولا در مذاکرات دخالت نداشت و بارها گفت هرچه دولت لبنان بپذیرد و سازمان ملل ثبت کند، آن را به رسمیت می‌شناسد.

علوی افزود: لبنان هم با سیاست درستی دست بالا را گرفت تا حقوق خود را کامل به دست آورد. یعنی مدعی خط ۲۹ شد تا دشمن به خط ۲۳ راضی شود. فشارهای آمریکا برای پذیرفتن خط هوف را هم نپذیرفت و در نهایت خط ۲۳ مرز بین لبنان و فلسطین تعیین شد (تصویر ۲).

تصویر ۲

میدان قانا به لبنان و میدان کاریش به رژیم صهیونیستی رسید

کارشناس مسائل لبنان درباره سرنوشت میدان کاریش و قانا در مناقشه مرزی دو کشور گفت: میدان کاریش در مناطق متعلق به فلسطین اشغالی است و تهدید حزب‌الله مبنی بر هدف قرار دادن آن، نه برای تصاحب این میدان که برای مجبور ساختن دشمن به قبول توافق مرزی بود.

وی افزود: توافق مرزی را اینطور بنگریم که یک گنده لات وحشی با حمایت زورمندان، هر روز به خانه شما دست درازی می‌کرد و الان شما پاشنه آشیل او را در چنگ دارید و مجبورش می‌کنید دیگر به شما تعدی نکند.

علوی تاکید کرد: اما میدان قانا طبق مرزبندی کنونی مقداری از آن در آب‌های فلسطین اشغالی است که لبنان آن را کامل در اختیار دارد و رژیم صهیونیستی توتال را مجبور کرده ۱۷ درصد غرامت بدهد. یعنی زورگیری از شرکت برداشت‌کننده، نه برداشت از میدان یا گرفتن سهم از لبنان.

اسرائیل زیر سایه تهدید حزب‌الله حاضر به پذیرش خواسته‌های لبنان شد

کارشناس مسائل لبنان گفت: وقتی لبنان چند سال قبل متوجه شد در این آب‌ها میدان گازی وجود دارد، دست به اکتشاف زد و با کنسرسیومی از شرکت‌های حفاری بین‌المللی قرارداد بست. اما آنها کار را با فشار آمریکا متوقف کردند. در همین حال رژیم صهیونیستی به توسعه میدان گازی خود مشغول بود.

وی اظهار داشت: این قرارداد موجب شد آمریکا برای عدم برداشت در لبنان فشار نیاورد و لبنان حق استخراج به دست آورد. تولید گاز در کاریش هم به دلیل تهدید مقاومت تا زمان تنظیم قرارداد متوقف شد و بهانه آوردند که مشکلات فنی بوده است.

علوی گفت: موضع حزب‌الله پشتوانه محکمی برای دولت این کشور بود که رژیم صهیونیستی را پای میز مذاکره بیاورد. رژیمی که به هیچ قانونی پایبند نیست، زیر سایه سلاح مجبور شد حق لبنان را به رسمیت بشناسد.

مذاکره و توافق لبنان و رژیم صهیونیستی به صورت دوجانبه انجام نشد

کارشناس مسائل لبنان گفت: توافق مرز دریایی بین لبنان و رژیم صهیونیستی یک توافق خاص است که با واسطه‌گری آمریکا انجام شده نه به صورت دوجانبه. این توافق هیچ تضمین امنیتی به دشمن نداده و در صورتی که لبنان به حقوق خودش نرسد یا دشمن کارشکنی کند، قطعا بدون هیچ تردیدی ضربه خواهد خورد و تاوان پس خواهد داد. لبنان به جایی رسیده که از جنگ نمی‌ترسد و تهدیدهای صهیونیست‌ها موجب خنده مردم می‌شود.

وی در پایان تاکید کرد: مهم‌تر از همه مباحث فنی، این موضوع است که رژیم صهیونیستی که رویای تصاحب آب و خاک منطقه از نیل تا فرات در سرش بود و اشغال لبنان و سوریه برایش تفریح بود الان زیر سایه سلاح مقاومت باید پای قرارداد به همراه ولی‌اش آمریکا بنشیند و تن بدهد به توافق مبنی بر اینکه دیگر به آب و خاک لبنان چشم نداشته باشد.