به گزارش قدس آنلاین، غرب همچنین ایران را متهم به فروش پهپاد به روسیه برای استفاده در جنگ علیه اوکراین کرده است. با این وجود، ایالات متحده از مذاکرات هسته‌ای کنار نرفته است و دولت حاکم این کشور با تمام صحبت هایی که در چند وقت اخیر مطرح کرده، معتقد است که دیپلماسی بهترین وسیله برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای ادعایی آن ها است. البته آن ها همیشه ایران را مقصر به بن بست رسیدن مذاکرات برای احیای برجام لقب داده اند.

البته نباید فراموش کرد که تهران به دنبال گرفتن تضمین هایی است که شرکت هایی که با ایران تجارت می کنند در صورت خروج مجدد ایالات متحده از توافق، جریمه یا تحریم نخواهند شد، به ویژه اگر یک جمهوری خواه در سال ۲۰۲۴ به کاخ سفید راه یابد و مخصوصا اگر این فرد دونالد ترامپ باشد که خود از برجام خارج شده است. برای ایران مسلما انگیزه هایی برای بازگشت به برجام وجود دارد چون می تواند تحریم‌های گسترده مالی و انرژی بر روی خود را برداشته و میلیاردها دلار از دارایی‌هایش را از انسداد خارج کند.

برای غرب، هم پس از تصمیم اوپک پلاس برای کاهش تولید نفت به میزان ۲ میلیون بشکه در روز از این ماه، بازگرداندن ایران به بازر جهانی نفت می تواند یک نعمت محسوب شود. ایران همچنین در حوزه گاز نیز می تواند کمک بزرگی به غرب بعد از درگیری با روسیه باشد اما تمرکز اولیه، بر روی اضافه شدن ۱ تا ۱.۵ میلیون بشکه در روز نفت ایران به بازارهای جهانی خواهد بود.

اگر به توافقنامه مرز دریایی میان اسرائیل و لبنان نگاه کنیم که ماه گذشته با میانجیگری ایالات متحده منعقد شد، می توان دریافت این توافق که در نظر سید حسن نصرالله پیروزی بزرگ حزب الله و در نظر رهبر ایران شکست آمریکا لقب گرفت، توافقی با ایران بوده است نه با لبنان!

این توافق یک مناقشه مرزی طولانی مدت بین اسرائیل و لبنان (که هنوز روی کاغذ با هم در جنگ هستند) را حل می کند و امکان اکتشاف و توسعه منابع انرژی زیر آب که احتمالاً برای هر دو طرف بسیار پرسود باشد را فراهم خواهد کرد. حزب الله به درستی این توافق را یک برد برای لبنان می داند، چون می تواند وضعیت بحرانی این کشور را سروسامانی ببخشد.اقتصاد لبنان در حال سقوط آزاد است و در حالی که هنوز دولتی تشکیل نشده، شهروندان لبنانی هم به سیاستمداران و نهادهای سیاسی خود اعتقاد چندانی ندارند. حزب الله با این توافق بر چهره مطمئن ملی گرایانه خود نزد مردم لبنان بیش از پیش افزود.

اگرچه بنیامین نتانیاهو که در آستانه انتخاب مجدد به عنوان نخست وزیر اسرائیل است،صحبت هایی در مقابله با این توافق انجام داده اما بعید است که در صورت تشکیل دولتش آن را لغو کند، زیرا به مزایای استراتژیک و تجاری این توافق برای اسرائیل پی برده است. این که ایران توافقنامه ای را با میانجیگری آمریکا بین اسرائیل و لبنان (و حزب الله) امضا کرده است را نمی توان رد کرد. این اتفاق به صورت تصادفی رخ نداده چون هم برجام و هم مذاکرات اسرائیل و لبنان که سال‌هاست ادامه دارد به نوعی با یکدیگر در ارتباط است.

تهران با چراغ سبز نشان دادن توافق اسرائیل و لبنان، آمادگی خود را برای انجام تجارت در منطقه، تحت شرایط و تضمین‌های مناسب، نشان داده است. یعنی گفته از طریق موافقت‌نامه‌های چند جانبه که در نهایت توسط سازمان ملل تایید شده و توسط شرکت‌های بین‌المللی انرژی و تجاری امضا شده است می توان به شکلی چند طرفه حرکت کرد. همین تضمین‌ها یعنی دیپلماسی تحت نظارت سازمان ملل و چشم‌انداز تجارت بین‌المللی در برجام نیز قابل اجرا هستند. ایران توانایی های خود را نشان داده که همه آن ها حس مثبتی نسبت به آینده را به وجود آورده است. آن ها همچنان معتقدند که این آمریکا بود و نه ایران که از برجام خارج شد.

اگر آمریکا و ایران، حتی به‌طور غیرمستقیم یا از طریق مجامع سازمان ملل، شروع به گفتگو کنند، ایران می‌تواند در مرحله بعدی در مورد ابتکارات دیپلماتیک سازمان ملل و دیگر مسائل منطقه‌ای در عراق، یمن و سوریه نیز گفتگوهای سازنده ای با همه طرف ها ترتیب دهد. اما تنها نکته موجود در اینجا قطعه مفقود شده توافق هسته ای است که اگر از بین برود ممکن است همه چیزهای دیگر نیز با آن از هم بپاشد.