به گزارش قدس آنلاین، سوژه اول این روزهای دنیای فوتبال «مراکش» است. تیمی از شمال غربی آفریقا که مردمش مسلمان هستند و فوتبالش قدمت زیادی ندارد؛ اما در همین زمان کوتاه کاری کرده است کارستان و تحولی ایجاد کرده است که تیم های مطرح و سرشناس دنیا را به زانو درآورده است.

مراکشی ها تاکنون در شش دوره جام جهانی حاضر بوده اند که از چهار سال قبل و زمانی که با تیم ملی ایران همگروه شد، مورد توجه اهالی فوتبال کشورمان قرار گرفت. مردان سرزمین مغرب در نخستین دیدار خود در جام جهانی روسیه به مصاف تیم ملی ایران رفتند و در حالی که از نظر فنی برتر از شاگردان کی روش بودند؛ اما روی یک اشتباه مدافع خودی دروازه شان باز شد و بازنده آن بازی شدند.

آنها بعد از جام جهانی روسیه رو به جلو حرکت کردند و در سال ۲۰۲۰ عنوان قهرمانی مسابقات ملت های آفریقا را به خود اختصاص دادند. پیشرفت مراکشی ها؛ اما متوقف نشد و آنها در آخرین روزهای انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و در شرایطی که به پلی آف رسیده بودند، با پیروزی برابر کنگو مجوز حضور در قطر را کسب کردند.

زمانی که قرعه کشی بیست و دومین دوره مسابقات جام جهانی انجام شد، امید مراکشی ها برای صعود در مرحله مقدماتی زیاد شد؛ اما خیلی ها تصور نمی کردند آنها بتوانند با اقتدار از این گروه راهی مرحله یک هشتم نهایی شوند. کانادا، کرواسی و بلژیک تیم های همگروه مراکش در مرحله مقدماتی بودند که خیلی ها شانس صعود را به کرواسی و بلژیک دو تیم اروپایی و پرستاره می دادند.

اما برای تیمی که خودش را «خوب» آماده حضور در قطر کرده بود، دو تیم پرستاره و قدرتمند و مدعی اروپا هم نمی توانستند سد راه باشند، مراکش با ۷ امتیاز بالاتر از کرواسی و بلژیک راهی مرحله یک هشتم نهایی شد تا بلژیک با همه ستاره هایش از دور مسابقات کنار برود و به خانه برگردد.

صعود از مرحله مقدماتی برای مراکشی ها یک اتفاق تاریخی و بزرگ بود و بسیاری از کارشناسان این مرحله را پایان کار تیم آفریقایی می دانستند؛ اما زمانی که آنها برابر اسپانیای پرستاره و مدعی ایستادگی کردند و برای رسیدن به مرحله بعد دروازه شان را بسته نگه داشتند تا کار به ضربات پنالتی کشیده شود، بارقه های امید برای صعود تیم شگفتی ساز زنده شد و پیروزی ۳ بر صفر در ضربات پنالتی طلوع جدیدی در دوران فوتبال «مغرب» بود.

آنها با بردن اسپانیا به دنیای فوتبال نشان دادند که برای خلق شگفتی بزرگ به قطر آمده اند. صعود از گروهی که بلژیک در آن حذف شد و پیروزی برابر اسپانیا این اراده و ادعا را نشان داد. مراکشی ها به یک چهارم نهایی صعود کردند تا نام شان برای همیشه در تاریخ فوتبال آفریقا ثبت شود.

حالا یاران کریستیانو رونالدو باید از رویارویی با تیم شگفتی ساز آفریقا می ترسیدند. تیم اروپایی که با بردن سوئیس و زدن ۶ گل به این تیم هم قاره ای خط و نشان پررنگی برای مراکش کشیده بودند برای بازی مرحله یک چهارم نهایی هم رونالدو را نیمکت نشین کردند به این امید که ماجرای دیدار با سوئیس تکرار شود و آنها به پیروزی برسند.

اما مراکشی ها این بار هم با همان اراده و اتحاد و انسجام تیمی گام در میدان گذاشتند و بهتر از دیدارهای گذشته کار کردند. آنها حتی اجازه ندادند کار به ضربات پنالتی بکشد و یک بر صفر پرتغال پرستاره را شکست دادند تا ستاره فوتبال دنیا با چشمانی که اشک هایش قطع نمی شد با جام جهانی وداع کند و حسرت بزرگ رسیدن به عنوان قهرمانی با پرتغال بر دلش بماند. رونالدو و یارانش هم مغلوب خواست و اراده مراکش شدند تا تیم آفریقایی به جمع چهار تیم برتر جهان صعود کند.

مراکش در حد فاصل جام جهانی روسیه که نتوانست از گروهش صعود کند و با یک امتیاز بعد از ایران در رده چهار قرار گرفت، تا جام جهانی قطر که با ۷ امتیاز تیم اول گروه خودش شد، پیشرفت چشمگیر و محسوسی داشته است. آنها که در روسیه «هروه رنارد» را به عنوان سرمربی به همراه داشتند، بعد از این که از عملکرد او راضی نشدند سراغ «وحید هلیل هودزیچ» رفتند.

رنارد که در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر هدایت تیم ملی عربستان را برعهده داشت با این تیم موفق به شکست آرژانتین شد تا نشان دهد مربی ضعیفی نبوده است. با این حال مراکشی ها او را کنار گذاشتند و سراغ مربی ای رفتند که برایشان شگفتی آفرید.

انتخاب درست مربی و اتحاد و همدلی کهدر تیم ملی مراکش به وجود آمده بود، آنها را به تیمی تبدیل کرد که با باخت بیگانه بودند و از فوتبال تدافعی و اتوبوسی بیزار. آنها به قطر آمده بودند تا بجنگند و از فوتبال لذت ببرند و نام کشورشان را سربلند کنند و خودشان را به جهان ثابت کنند. همین کار را هم کردند و حالا همه دنیا پیشرفت یک ملت را می بیند. پیشرفت فوتبالی را می بیند که بازیکنانش برای پرچم کشورش جان می دهند و در کنار خودشان پرچم یک کشور دیگر(فلسطین) را به اهتزاز درمی آورند تا پیام شان را به دنیا مخابره کنند.

مراکش به عنوان کشوری مسلمان حالا می تواند الگویی مناسب برای فوتبال ایران باشد. کشوری که همه اعتقاداتش را حفظ کرد و فوتبالش را هم ارتقا داد و حالا در آستانه صعود به فینال جام جهانی قرار دارد. اتفاقی که برای فوتبال ایران رویاست و بعید است با این مدیران و این بازیکنان سالهای سال به آن دست پیدا کند.