«باری فرانکلین»، سرپرست تیم تحقیق از دانشکده پزشکی ویلیام بومونت میشیگان، گفت: «پارو کردن کمی برف از پیاده رو ممکن است کار سختی به نظر نرسد؛ اما براساس تحقیقاتی که ما انجام داده ایم، ممکن است به همان اندازه یا حتی بیشتر از تست ورزش به فعالیت قلب نیاز داشته باشد.»

فرانکلین این موضوع را به طور گسترده مورد مطالعه قرار داده است، و دریافت که صدها نفر هر سال در ایالات متحده در طول برف پارو کردن یا درست پس از آن در ایالات متحده فوت می‌کنند.

فرانکلین در ادامه افزود: «به عنوان مثال، پس از تنها دو دقیقه برف پارو کردن، ضربان قلب شرکت کنندگان در مطالعه از ۸۵ درصد حداکثر ضربان قلب فراتر رفت، که این سطحی است که معمولاً در طول آزمایش تمرین‌های هوازی شدید انتظار می‌رود. تأثیر آن برای افرادی که کمترین تناسب اندام را دارند، به شدت زیاد است.»

یک مطالعه کانادایی که چند سال پیش انجام شد، نشان داد که در مردان خطر حمله قلبی پس از بارش برف افزایش می‌یابد.

سرما بخشی از مشکل است. دمای سرد ممکن است در حالی که شریان‌های عروق کرونر را منقبض می‌کند، فشار خون را افزایش دهد. از سوی دیگر، فعالیت جسمی بیشتر موجب افزایش ضربان قلب شده و خطر را بیشتر می‌کند.

فرانکلین تاکید می‌کند: «تأثیر پاروکردن برف به ویژه برای افرادی که با خطرات قلبی عروقی مانند سبک زندگی بی تحرک یا چاقی، سیگاری بودن در حال حاضر یا در گذشته، دیابت، کلسترول بالا یا فشار خون بالا و همچنین افرادی که دچار حمله قلبی یا سکته مغزی شده اند، روبرو هستند نگران کننده است. افراد با این خصوصیات و افرادی که جراحی بای پس قلب یا آنژیوپلاستی عروق کرونر داشته اند نباید برف پارو کنند.»

برای کسانی که نسبتاً سالم هستند، هل دادن برف بهتر از بلند کردن و پرتاب آن با پارو است.

منبع: جماران