به گزارش قدس آنلاین، با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مناقشات طولانی مدت ارضی در مناطق قره باغ آغاز شد. منطقه ای کوهستانی که سرشماری های دوران شوروی نشان می دهد که اکثرا ارمنی است. پس از اینکه جوزف استالین در تلاش های اولیه خود برای سرکوب اقلیت های قومی، منطقه را برخلاف میل مردم ارمنی آن به آذربایجان پیوند داد، در یک همه پرسی دوباره رای به پیوستن به ارمنستان مشاهده شد. آذربایجان رفراندوم را رد کرده و یک سری از قتل عام ها و پاکسازی قومی گسترده تر را به انجام رساند که در برابر آن نیروهای ارمنی برای محافظت از مردم مداخله کردند. زمانی که تفنگ ها بر زمین گذاشته شدند، ارمنستان تقریباً بر قره باغ کوهستانی کنترل کامل داشت.
سازمان امنیت و همکاری اروپا روند گروه مینسک خود را برای مذاکره در مورد یک راه حل مسالمت آمیز آغاز کرد. در حالی که قره باغ کوهستانی اعلام استقلال کرد، انتخابات خود را نیز برگزار و دولت خود را ایجاد کرد، جایی که ارمنستان هرگز آرتساخ را به رسمیت نشناخت، تا به گفته خود دیپلماسی را زنده نگه دارد. آذربایجان نیز متعهد شده است که مناقشه قره باغ کوهستانی را از طریق دیپلماتیک حل کند. در زمینه پاکسازی اولیه قومی آذربایجان، کنگره آمریکا ارسال کمک های ایالات متحده به آذربایجان را ممنوع کرد، اما با متعهد شدن آذربایجان به حل مسالمت آمیز اختلافات خود، کنگره به صورت سالانه معافیت هایی را اجرا کرد.
آذربایجان یک دیکتاتوری موروثی است و خاندان حاکم علی اف یکی از فاسدترین خانواده های جهان است که استانداردهای زندگی در این کشور این را نشان می دهد. در حالی که آذربایجان دارای ثروت نفتی خارق العاده است، مبنای دیپلماسی خاویاری این کشور و گزارش های نفوذ گسترده رشوه در آنجا، درآمد خالص ملی سرانه آذربایجان را کمتر از ارمنستان در همسایگی آن ها که از لحاظ انرژی نیز فقیر است قرار می دهد. در حالی که علی اف ها و حلقه درونی او ممکن است میلیاردر باشند، اهالی جمهوری آذربایجان به شکل معمولی در فقر شدید زندگی می کنند. علی اف برای منحرف کردن افکار عمومی، شعله های درگیری را برانگیخته و از انگیزه های نژادپرستی نیز استفاده می کند. گوش دادن به صحبت‌های آذربایجانی‌ها درباره ارامنه امروز و مشاهده تحریک آذربایجان شبیه به توصیف شبه‌نظامیان هوتو در توصیف توتسی‌ها در ماه‌های قبل از نسل‌کشی ضد توتسی رواندا در سال ۱۹۹۴ است.
در سپتامبر ۲۰۲۰، در حالی که حواس ایالات متحده معطوف به مبارزات انتخاباتی خود بود، نیروهای آذربایجان یک حمله غافلگیرکننده و چند جانبه را به آرتساخ انجام دادند. پس از یک بن بست اولیه، نیروهای ویژه ترکیه به بخش زیادی از قره باغ از جمله شهر قلعه شوشی در بالای کوه پیوستند و آنجا را تسخیر کردند. در حالی که این حمله در زیر دیدگان دونالد ترامپ روی داد و دولت او کم کاری انجام داد، دولت بایدن نیز عواقب پس از آن را به شکلی ناامیدانه دنبال کرده است. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، معافیت از قانون حمایت از آزادی آذربایجان را تمدید کرد، ظاهراً با این باور که «دوطرف‌گرایی» سنتی وزارت امور خارجه آمریکا می تواند صلح را بازگرداند. با این حال، قابل پیش بینی بود که علی اف این اقدام را به عنوان نشانه ای تعبیر کرد که آذربایجان با هیچ پیامدی برای تجاوز بیشتر مواجه نخواهد شد. در واقع، در طول سال های بعدی، این اتفاق نیفتاد. از قضا، خود آذربایجانی های معمولی بدبینی را در قلب اقدامات علی اف منعکس کردند، زیرا آنها از نقل مکان به آن منطقه خودداری می کنند، مگر اینکه رژیم آذربایجان آنها را با تهدید به قطع خدمات اجتماعی یا زندان مجبور کند.
با توجه به حواس پرتی ایالات متحده به خاطر جنگ روسیه در اوکراین، آذربایجان اکنون ممکن است در حال برنامه ریزی چیزی باشد که می تواند تکمیل نسل کشی آن ها علیه ارامنه قره باغ کوهستانی تلقی شود. با توجه به اینکه هوا در استپاانکرت، پایتخت آرتساخ، نزدیک به یخبندان است، و شهرهای کوهستانی اطراف آن توسط برف پوشیده شده، آذربایجان هم گازرسانی و هم دسترسی به آنجا را مسدود کرده است و در واقع جمعیت ارمنی را محاصره و در معرض قحطی قرار داده است. در ۱۲ دسامبر، نخست وزیر ارمنستان، نیکول پاشینیان گفت: «امروز شاهد اقدامات مستمری هستیم که این نگرانی را ایجاد می کند که آذربایجان واقعاً در حال سازماندهی و آماده سازی نسل کشی در قره باغ کوهستانی است.»
پاشینیان درست میگوید، حکمت حاجی اف دستیار علی اف سعی کرد داستانی را سرهم کند که حافظان صلح روسی راه و گاز را مسدود کرده اند، اما دولت ایالات متحده اعلام کرد که این را درست نمی داند. در واقع، حاجی‌اف نقش محمد سعید الصحاف در رژیم بعث عراق صدام را برای علی‌اف بازی می‌کند به این امید که پایگاه هواداران آذربایجان اظهارات او را تقویت کرده و به اندازه کافی سردرگمی یا تأخیر استراتژیک ایجاد کنند تا آذربایجان، به معنای واقعی کلمه، از اتهام نسل کشی خلاص شود. نتیجه ای که آمریکایی ها باید بگیرند این است که مقامات آذربایجان دروغ می گویند و هیچ اعتباری ندارند.
شاید رژیم علی اف محاسبه می کند که می تواند به آمریکایی ها رشوه بدهد، که آمریکایی ها تبلیغات آن ها را باور خواهند کرد، یا ممکن است واشنگتن برای واکنش بسیار کند عمل کند. ضروری است که بایدن و رهبری هر دو حزب در کنگره آمریکا ثابت کند که علی اف اشتباه می کند. شانس نسل کشی در قره باغ کوهستانی امروز بیشتر از سال ۱۹۹۱ است و ایالات متحده نباید اشتباهات خود را تکرار کند.
زمان تحریم آذربایجان هم با لغو معافیت ۹۰۷ و هم اجرای تحریم های قانون جهانی سند ماگینتسکی بر علی اف و خانواده اش و همچنین حاجیف فرا رسیده است. علاوه بر این، اگر اتاق‌های فکر و دانشگاه‌های غربی از یکپارچگی خود دفاع نکنند و اسیر دام کشورهایی مانند آذربایجان شوند وزارت دادگستری ایالات متحده باید این کار را برای آنها انجام دهد. اتاق‌های فکری که به‌طور سازمانی ادعا می‌کنند که پول خارجی را نمی‌پذیرند، باید هر روزنه‌ای را که در آن نخبه های خود مستقیماً یا به‌عنوان اعضای هیئت‌مدیره از سوی آذربایجانی ها تأمین مالی می‌شوند را ببندند. علاوه بر این، وزارت امور خارجه آمریکا باید ناظران خود را در آرتساخ مستقر کند تا شهادت دهند تا ثابت کنند نسل کشی در تاریکی اتفاق می افتد. تاباندن نور مداوم در آن منطقه می تواند درمانی بزرگ باشد. در نهایت، زمان آن فرا رسیده که آمریکا از خود آرتساخ حمایت اساسی کرده تا به آن اجازه داده شود بهتر از خود در برابر تجاوز و نسل کشی دفاع کند.
در واقع، اگر بایدن بخواهد واقعیت تاریخی را با سیاست کنونی ایالات متحده مرتبط کند، زمان آن فرا رسیده است که آرتساخ را از نظر تاریخی به عنوان یک سرزمین ارمنی به رسمیت بشناسد.
مترجم: امیرمحمد سلطانپور
نظر شما