به گزارش قدس آنلاین و به نقل از آی‌ای، در شرایطی که دما و فشار معمولی باشد این راکتور می‌تواند بطری‌های پلاستیکی و گاز دی‌اکسید کربن(CO۲) را به طور موثر به مونوکسید کربن(CO)، گاز سنتز و اسید گلیکولیک تبدیل کند.

محققان دانشگاه کمبریج اولین سیستم در نوع خود را توسعه داده‌اند که می‌تواند به طور همزمان زباله‌های پلاستیکی و گازهای گلخانه‌ای را با کمک انرژی‌ خورشیدی به دو محصول شیمیایی تبدیل کند.

نتایج این تحقیقات در مجله «Nature Synthesis» منتشر شده است.

پروفسور اروین ریسنر(Erwin Reisner) از دپارتمان شیمی یوسف حمید(Yusuf Hamied) و نویسنده ارشد این مقاله، در بیانیه‌ای گفت: تبدیل زباله به ماده‌ای مفید با استفاده از انرژی خورشیدی، هدف اصلی تحقیق ما است. آلودگی پلاستیک یک مشکل بزرگ در سراسر جهان است و اغلب، بسیاری از پلاستیک‌هایی که در سطل‌های بازیافتی می‌ریزیم سوزانده می‌شوند یا سر از محل دفن زباله در می‌آورند.

یک گام مهم برای رسیدن به یک اقتصاد چرخشی پایدارتر

این سیستم دی‌اکسید کربن را به گاز سنتز تبدیل کرد که یک عنصر سازنده برای سوخت‌های مایع پایدار است. بطری‌های پلاستیکی نیز به اسید گلیکولیک تبدیل شدند که در صنعت لوازم آرایشی به طور معمول مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این راکتور بسته به نوع کاتالیزور موجود در آن می‌تواند محصولات مختلفی تولید کند.

سوبهاجیت بهاتاجاجی(Subhajit Bhattacharjee)، نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: این فناوری خورشیدی که می‌تواند به مقابله همزمان با آلودگی پلاستیک و گازهای گلخانه‌ای کمک کند، می‌تواند تحولی در توسعه اقتصاد دَوَرانی ایجاد کند.

وی افزود: ویژگی قابل توجه این سیستم تطبیق‌پذیری و تنظیم‌پذیری آن است. ما در حال حاضر در حال ساخت مولکول‌های نسبتاً ساده مبتنی بر کربن هستیم اما در آینده، می‌توانیم تنها با تغییر کاتالیزور، سیستم را به گونه‌ای تنظیم کنیم که محصولات بسیار پیچیده‌تری تولید کند.

سیستمی که می‌تواند به طور کارآمد محصولات با ارزش بالا از زباله تولید کند

این راکتور یکپارچه دارای دو محفظه مجزا است، یکی برای پلاستیک و دیگری برای گازهای گلخانه‌ای. این راکتور همچنین یک جاذب نور مبتنی بر پروسکایت دارد. پروسکایت یک ماده در دسته‌ی کانی‌ها است.

کاتالیزورهای مختلفی طراحی شدند که سپس با یک جاذب نور ادغام شدند. هنگامی که آزمایش‌ها در شرایطی با دما و فشار معمولی انجام شد، مشخص شد که راکتور می‌تواند بطری‌های پلاستیکی پلی‌اتیلن ترفتالات(PET) و دی‌اکسید کربن را به سوخت‌های مختلف مبتنی بر کربن مانند مونوکسید کربن، گاز سنتز یا گلیکولیک اسید تبدیل کند. در پنج سال آینده، این سیستم شاید بتواند انرژی مورد نیاز یک کارخانه بازیافت را تامین کند.

محققان امیدوارند که با توسعه بیشتر این راکتور بتوان مولکول‌های پیچیده‌تری تولید کنند.