به گزارش قدس آنلاین مجید مولایی ـ تهیه‌کننده سریال‌های «افرا»، «بانوی عمارت»، «نابرده رنج» و «چرخ فلک» ـ با یادآوری روند صداوسیما برای تولید یک سریال می‌گوید: من سال‌ها برای صداوسیما سریال تولید کرده و با مناسبات حرفه‌ای آنجا آشنا هستم. در تلویزیون مدیران رسانه به واسطه آنکه بودجه و هزینه‌های ساخت اثر را می‌پردازند، خود را محق می‌دانند که اراده خود را در همه بخش‌ها اعمال کند؛ به‌طوری که عوامل تولید ناچار به پذیرش تصمیمات آنها باشند؛ اما باید به این دوستان گفت مدیریت و نظارت بر تولید آثار نمایش خانگی ساز و کار دیگری را می‌طلبد.

او در ادامه گفت: در موضوع پیش آمده من از جزئیات مناسبات بین فیلیمو و ساترا اطلاعی ندارم، اما بر اساس گفت‌وگوهایی که از دو تهیه‌کننده «سریال سقوط» و «آکتور» منتشر شد، آنها چالش زمان‌بری را برای گرفتن مجوز از ساترا پشت سر گذاشتند که بیشتر از یک هفته تا ۱۰ روز بود، اما در نهایت موفق به شکل دادن این تعامل نشدند.

تهیه‌کننده سریال «بانوی عمارت» با اشاره به مشکلی که در این نگاه وجود دارد، عنوان کرد: تمام این ماجراها از جایی شروع شد که در حوزه نظارت آن جابجایی اتفاق افتاد، یعنی مسوولیت نظارت به نمایش خانگی از ارشاد به ساترا واگذار شد. بعد از آن هم مدیران ساترا سعی کردند با همان روش و متدی که آثار نمایشی را در تلویزیون مدیریت می‌کردند حوزه نمایش خانگی را هم سامان بخشند نوع مدیریتی که شاید در یک رسانه دولتی قابل اعمال باشد اما اجرای آن در فضایی که سرمایه‌اش از طریق بخش خصوصی تأمین می‌شود امکان‌پذیر نیست.

مولایی با بیان اینکه داستان به همین جا ختم نمی‌شود، گفت: علاوه بر این نگاه در حوزه مدیریت که مناسب حوزه نمایش خانگی نیست و عامل اصلی شکل‌گیری چنین بحث‌هایی است، تلویزیون اساساً به پلتفرم‌ها و فضای نمایش خانگی حس رقابت دارد و آنها را به عنوان یک رقیب می‌بیند. در واقع مدیران این رسانه فکر می‌کنند که با حذف یک یا چند پلتفرم دیگر، عوامل اصلی و بازیگرانی که سمت این فضا رفته‌اند به تلویزیون برمی‌گردند و این رسانه مخاطبان از دست رفته خود را جبران می‌کند.

این تهیه‌کننده که «مهمانخانه‌ای در برف» و «تاوان» را در کارنامه خود دارد، خاطرنشان کرد: با همه اینها نه فقط فیلیمو که اگر تمام پلتفرم‌ها هم تعطیل شوند این اتفاق نخواهد افتاد و مشکل تلویزیون و سریال‌های غیرجذابش حل نخواهد شد. مشکل تلویزیون وجود مدیران تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیری است که هیچ توانایی و شناخت و نگاه تخصصی به مقوله سریال سازی ندارند. مشکل تلویزیون حضور افراد تصمیم‌گیری است که هیچ کدام از آنها در هیچ بخشی از فرایند تولید حتی یک سریال پرمخاطب حضور نداشته و هیچ شناخت و آگاهی از سلیقه مخاطب چه در فرم و چه در محتوا نداشته و اساساً با این امور تخصصی بیگانه‌اند؛ به همین دلیل با این اوضاع حتی در صورت حذف پلتفرم‌ها و محدود کردن فضای ساخت اثر در بخش‌های دیگر نمی‌توان از تلویزیون در جلب نظر مخاطب انتظار معجزه داشت.