به گزارش قدس آنلاین؛ دوازدهم بهمن ماه سال 1361 بود که اولین جشنواره فیلم فجر در کشور آغاز به کار کرد، جشنواره ای که با وجود فراز و نشیب های بسیار در طی سالیان محتلف از جمله دوران دفاع مقدس تواسنته است حیات خود را ادامه دهد و تبدیل به یکی از مهمترین و اثر گذار ترین رویداد های حوزه هنر و سینما در سطح داخلی و بین المللی باشد.
امسال نیز پس از مدتی انتظار شاهد افتتاحیه چهل یکمین جشنواره فیلم فجر که هرساله همزمان با سالروز ورود امام خمینی( ره ) به ایران برگزار می‌شود بودیم. این جشنواره که مهمترین رویداد سینمایی کشور است از سال ۱۳۶۱ تاکنون در میانه بهمن ماه هر سال در تهران برگزار می‌شود. جشنواره فیلم فجرتوسط بنیاد سینمایی فارابی و زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می‌شود. از سال ۱۳۷۴ جشنواره بعد بین‌المللی نیز یافت و علاوه بر سینمای ایران، در بخش بین‌الملل به بررسی فیلم‌هایی از سینمای جهان تاکنون پرداخته است.
در بخش‌های رقابتی این جشنواره، شرکت کنندگان برای کسب جایزه مخصوص که «سیمرغ بلورین» نام دارد با هم رقابت می‌کنند علاوه بر جایزه سیمرغ بلورین، دیپلم افتخار و لوح زرین نیز از جوایز این جشنواره محسوب می‌شود. طی سالیان اخیر مسابقه‌های سینمای مستند، فیلم کوتاه و مسابقه مواد تبلیغاتی و اطلاع‌رسانی نیز به بخش‌های سینمای ایران اضافه شده‌است. در ابتدای جشنواره، آیین بزرگداشت یک هنرمند برگزار می‌شود و در انتها هم جوایز ویژه و مردمی به فیلم انتخاب شده با رای مردم داده می‌شود. در سال ۱۳۹۳ بخش بین‌الملل جشنواره، جدا شده و به صورت جداگانه برگزار می‌شود.
امسال علی رغم تحریم جشنواره از سوی برخی هنرمندان و التهاباتی که برخی از اهالی هنر و سینما به آن دامن زدند جشنواره مثل همیشه پرشور و با استقبال زیادی از اهالی هنر در حال برگزاری است. از این رو «خبرنامه دانشجویان ایران» قصد دارد تا در سری گزارشات ویژه « جشنواره فجر امسال » اخبار و حواشی روزانه مربوط به این رویداد را بررسی نماید. در ادامه ضمن معرفی فیلم ها به مهمترین حواشی و اخبار مربوط به آخرین روز چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر خواهیم پرداخت.
جشنواره امسال در پردیس ملت کلید خورد و امسال بر خلاف 2 دوره گذشته که کرونا بر فضای سینمایی کشور سایه افکنده بود شاهد حضور مردم در سالن های سینما هستیم.
آخرین روز جشنواره فیلم فجر امسال با دو فیلم «آنها مرا دوست داشتند» و «سینما متروپل» همراه بود. در سانس اول روز دهم جشنواره فجر فیلم سینمایی «آنها مرا دوست داشتند» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی محمدرضا رحمانی نمایش داده می‌شود. رحمانی پیش‌تر ساخت فیلم‌های سینمایی «گاهی» و «پریسا» را در کارنامه خود دارد. امیر جعفری، امیرحسین آرمان، لیلا بلوکات، نسیم ادبی، شهرام قائدی، هادی تسلیمی، نفس عزیزی و مهسا اسماعیلی بازیگران «آنها مرا دوست داشتند» هستند.
در سانس پایانی روز دهم جشنواره فجر فیلم سینمایی «سینما متروپل» به کارگردانی محمدعلی باشه‌آهنگر و تهیه‌کنندگی سید حامد حسینی نمایش داده شد. باشه‌آهنگر ساخت فیلم‌های سینمایی «فرزند خاک»، «ملکه» و «سرو زیر آب» را در کارنامه خود دارد. درباره خلاصه داستان این فیلم گفته‌اند به ماجرای راه اندازی سینمای متروکه متروپل آبادان در دل جنگ و محاصره شهر می‌پردازد و به‌طور رسمی اینطور نوشته‌اند: «قصه سینما در حصر…» مجتبی پیرزاده، نوشین مسعودیان، هومن برق‌نورد، پریوش نظریه، حسین باشه آهنگر، شهاب عسگری و فرید قبادی با هنرمندی رضا کیانیان و حضور افتخاری مهتاب نصیرپور تیم بازیگران این فیلم هستند.
در ادامه مهمترین اخبار و حواشی آخرین از چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر را می‌خوانید:
«اتاقک گلی»؛ نقشی به یادگار از عشق و امید
جنگ برای نسل ما که کودکی‌هامان تجربه هشت سال دفاع مقدس را از سر گذرانده‌است بی‌شک معنای دیگری دارد. برای ورود به تحلیل یکی از فیلم‌های جشنواره چهل و یکم فجر یعنی«اتاقک گلی»، کمی به عقب برمی‌گردم وقتی 6ساله بودم و هواپیماهای غول پیکر عراقی از آسمان روستایمان که در مرز ایلام و لرستان بود عبور می‌کردند.
در عالم کودکی گمان می‌کردم جهان فقط ایران است و عراق و اگر از کوه پشت روستا بالا بروم حتما عراق را می‌بینم
آن سال‌ها گمان می‌کردم جهان فقط ایران است و عراق و اگر از کوه پشت روستا بالا بروم حتما عراق را می‌بینم.
هر روز وقتی هواپیماها سرو کله شان پیدا می‌شد آنقدر نزدیک به روستا حرکت می‌کردند که گمان می‌کردم با چوب‌های نی بلندی که شب‌ها اسباب بازی کودکانه‌مان بودند _ برای انداختن خفاش‌ها_، می‌توانم یکی از آنها را بی‌اندازم.
امروز در روز هشتم جشنواره فیلم فجر با دیدن «اتاقک گلی» تمام آن خاطرات کودکی، شهدای روستا و هواپیماهای سیاه غول پیکر عراقی و ... در خاطرم زنده شد.
*سینما همچون قالی پرنده
سینما اسطوره امروز است، چرا که می‌تواند مثل قالی پرنده ما را از زندگی روزمره و دنیایمان جدا کرده و به جهان دیگری ببرد. بی‌شک این نقش اسطوره‌ای سینما، بسیار مهم است.
«اتاقک گلی» روایتگر زنان، بچه‌ها و مردان روستای حسن آباد کرمانشاه است که در جریان عملیات مرصاد مورد کشتار و تجاوز منافقین قرار می‌گیرند.
جدا از تحلیل‌های فنی همچون، بازی‌ها، طراحی ساختار روایت و قصه پردازی، تدوین، صدا، طراحی صحنه و فیلمبرداری و...که همه خوب یا درخشان بود، «اتاقک گلی» فیلمی پر از تصویرهای دیدنی و مفاهیم دوست داشتنی است. داستان عشق، ایثار، شجاعت، خانواده دوستی، وطن پرستی و امید.
«اتاقک گلی» در ابتدا داستان آشنا و ساده دلباختن «شاهو» به «خزال» و مخالفت پدر خزال با این وصلت است؛ چراکه آقامراد شاهو را در مرگ پسرش_خسرو_ که هنگام عبور قاچاقی از مرز ترکیه کشته شده مقصر می‌داند.
بر همین اساس در شروع فیلم بخشی از زندگی روزمره اهالی روستایی را می‌بینم که درگیر داستانی طایفه‌ای هستند، قصه عشقی که به واسطه یک سوتفاهم در مقابلش سدی به نام پدر قرار گرفته است؛ پدری که نقشی مهم در طایفه‌های کرد نشین دارد. روایت با چالشی بین دو خانواده آغاز می‌شود، در عین چالش اما روستا فضایی آرام و امن دارد اما به یکبار اهریمنی تا دندان مسلح به روستا یورش می‌برد و آرامش روستا را دستخوش تلاطم می‌کند و این تازه شروع ماجرا است.
روستا فضایی آرام و امن دارد اما به یکبار اهریمنی تا دندان مسلح به روستا یورش می‌برد و آرامش روستا را دستخوش تلاطم می‌کند و این تازه شروع ماجرا است
شاهو نقش اصلی فیلم با بازی درخشان تورج الوند( الوند را در جشنواره چهلم در فیلم «نگهبان شب» میرکریمی شناختم وقتی با بازی باورپذیر و درخشانش همچون ستاره‌ای نوظهور در سینمای ایران نمایان شد)متعهد و وفادار به خانواده(مادری سالخورده) است؛ او که میانه‌ای با جنگ ندارد و در طول کل فیلم گلوله‌ای هم شلیک نمی‌کند دل به خزالی باخته است که قالیبافی دارد و با رنگ و نقش و زیبایی آشناست. قالیبافی که همان«اتاقک گلی» است و در نهایت سنگر اهالی روستا می‌شود.
خون شهدا و جانبازانی که برای نجات اهالی روستا خودشان را به اتاقک گلی رسانده بودند در نقوش و رنگ‌های گرم قالی‌ها تنیده می‌شود.
به نظر می‌رسد«اتاقک گلی» استعاره‌ای از جغرافیا و کشور است و گره‌های قالی و طرح و رنگ‌اش از یک سو یادآور خط روایتی قدرتمند و درهم تنیده در فیلم و از سوی دیگر اشاره‌ای است روشن به یک ملت و اتحاد مردمانش.
نگاهی به فیلم «چرا گریه نمی‌کنی؟»؛ کوبیدن بر طبل تو خالی
نفیسه ترابنده: فیلم «چرا گریه نمی‌کنی؟» به کارگردانی علیرضا معتمدی و تهیه‌کنندگی رضا محقق بی‌شک پرحاشیه‌ترین فیلم جشنواره چهل و یکم است، فیلمی که از چند روز قبل از شروع جشنواره حتی بازیگرانی که چند سکانس کوتاه در آن بازی داشتند با بازی در زمین دشمن جشنواره فجر را تحریم کردند و اینگونه نام فیلم«چرا گریه نمی‌کنی؟» بر سر زبان‌ها افتاد و مخاطب کنجکاو را برای تماشای آن به سینما کشاند، مخاطبی که بعد از ۹۰ دقیقه با حالی بد از تماشای این حجم از پوچی و فضای مالیخولیایی و مورد تمسخر قرار دادن ارزش‌ها و باورهای دینی و عرفی جامعه‌اش در نهایت از سینما خارج می‌شود.
«چرا گریه نمی‌کنی؟» مانند بسیاری از فیلم‌های جشنواره امسال داستانی ساده دارد: «علی پس از مرگ ناگهانی برادرش به وضعیتی دچار شده که قادر نیست گریه کند، بستگان دوستان و آشنایانش تلاش می‌کنند تا از راه‌های مختلفی شرایطی را برای گریه کردن او فراهم کنند.» همین موضوع به ظاهر ساده دستمایه‌ای برای فیلمساز می‌شود تا تمام و کمال از خط قرمزهای عرفی، اخلاقی و دینی جامعه عبور کند؛ علی برای گریه کردن به پیشنهاد دوستانش به هر کاری تن می‌دهد از جمله مستی، استعمال مواد مخدر و حتی رفتن به هیئت.
سکانسی که عمه علی( هانیه توسلی) در حال بردن او به هیئت است مملو از توهین به مقدسات دینی و تمسخر امام حسین و لزوم سوگواری برای او و حتی تمسخر لزوم استغفار و توبه به درگاه الهی است؛ یادمان بیاید آنجا که علی در اوج بی‌خیالی و البته وقاحت می‌گوید که «بارگا الهی باید رابطه‌اش را با من خوب کنه». نکته جالب آن است که دعوت علی به پناه بردن به خدا و اعتقاد به حساب و کتاب آخرت توسط عمه‌ای صورت می‌گیرد که ظاهر آن هیچ تناسبی با یک فرد مذهبی واقعی ندارد، عمه‌ای که با چادر سرکردن در کنار موهای افشان بیرون از روسری و آرایش غلیظ و رژلب قرمز می‌خواهد این پیام مخرب را به مخاطب القا کند که کافی ست دلت پاک باشد و ظاهر هیچ اهمیتی ندارد.
همین عمه که به تمسخر بارها توسط علی به آخوند بودن متهم می‌شود با او از حساب و کتاب آخرت و هدف و غایت داشتن هستی سخن می‌گوید درحالیکه علی چهارزانو روی قبر نشسته و تخمه می‌شکند و کل معاد را زیرسوال می‌برد. علاوه بر این توهین ها به اعتقادات دینی فیلمساز با ژست نقد فضای شبه روشنفکری مدرن حتی خط قرمزهای اخلاقی و عرفی هم نادیده می‌گیرد؛ یادمان بیاید رابطه و برخورد صمیمانه زن مثلا صیغه‌ای و زن عقدی و رسمی علی را. مهتاب و صبا چنان در اولین برخورد در خانه علی باهم صمیمانه و گرم رفتار می‌کنند که دهان مخاطب از تعجب باز می‌ماند.
شخصیت‌های داستان پرداخت درستی ندارند و کاملا یلخی به داستان وارد شده و در کنار علی قرار می‌گیرند؛ مخاطب نمی‌تواند درک کند چرا مهتاب باید یک هفته مرخصی گرفته و برای نجات علی از خارج بیاید؟ چرا مهتاب انقدر سرخوشانه با هووی خود برخورد می‌کند؟ چرا حاضر می‌شود علی را به کویر ببرد؟ و اصلا چرا علی در همه این سال‌ها مهتاب را طلاق نداده است؟ آن هم زمانیکه بعد از چند برخورد، مخاطب متوجه اختلافات عمیق مهتاب با علی می‌شود.
فتاح: «غریب» توانست گوشه‌ای از مجاهدت مسیح کردستان را به تصویر بکشد
سید پرویز فتاح شب گذشته با حضور در خانه جشنواره، فیلم سینمایی غریب را در کنار تعدادی از فرزندان شهدا مشاهده کرد.
رئیس بنیاد مستضعفان با تبریک به تهیه کننده، کارگردان و عوامل فیلم غریب گفت: خوشبختانه تلاش عوامل فیلم غریب توانست گوشه‌ای از مجاهدت شهید سرافراز محمد بروجردی و مردی که او را بواقع می‌توان مسیح کردستان نامید به نمایش درآورد و باید بابت این موفقیت که در قالب هنر والا و انقلابی به دست آمد، خدا را شکر کنیم.
وی با تاکید بر نمایش جنبه‌های روحی مختلف شهید بروجردی در این فیلم گفت: من از نزدیک افتخار آشنایی و سربازی
این مجاهد شهید و استاد مسلم اخلاق را داشتم از دیدن صحنه‌های زیبای این فیلم که توامان جسارت، اخلاق، فرماندهی و شجاعت این مرد بزرگ را مطابق واقعیات آن زمان نشان داد، متاثر شدم و اطمینان دارم سایر بینندگان فیلم هم از این زیبایی، فیض و توشه خواهند داشت.
فتاح با ابراز خرسندی نسبت به رضایت خانواده شهید بروجردی از فیلم غریب افزود: بعد از فیلم «موقعیت مهدی» که راوی مجاهدت و زندگینامه شهیدان سرافراز مهدی و حمید باکری بود، امیدواریم این فیلم هم بتواند نظر بینندگان و داوران جشنواره امسال را جلب کند.
به گزارش فارس فیلم سینمایی غریب، محصول سازمان فرهنگی رسانه‌ای اوج است که با مشارکت شرکت سینمایی نور تابان تهیه و تولید شده است.
حواشی نشست خبری فیلم «آنها مرا دوست داشتند»
نشست خبری فیلم سینمایی «آنها مرا دوست داشتند» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی محمدرضا رحمانی روز جمعه ۲۱ بهمن در سانس اول برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) با حضور عوامل فیلم برگزار شد.
در نشست خبری فیلم سینمایی «آنها مرا دوست داشتند»، محمدرضا رحمانی (تهیه‌کننده و کارگردان)، ایرج رحمانی و مهسا اسماعیلی از جمله بازیگران این فیلم هستند که در نشست حضور داشتند.
در ابتدای این جلسه محمدرضا رحمانی تهیه کننده و کارگردان فیلم «آنها مرا دوست داشتند» گفت: ضمن خسته نباشید به اصحاب رسانه، شما دوستان و هنرمندانی که فیلم را دیدند ان را دوست داشتند و به من دلگرمی دادند.
«آنها مرا دوست داشتند» فیلمی است که با سینمای مستقل گره خورده و شاید ارزان ترین فیلمی که ساخته شده و من سابقه ساخت این مدل فیلم را قبلا هم داشتم. درضمن فیلم نقص‌های فنی هم دارد که امیدوارم بتوان آن را رفع کرد.
وی افزود: قبل از اینکه من را به عنوان کارگردان بشناسند، دوستان و مخاطبان سینما من را در جایگاه نویسنده می‌شناسند. ایده خرید و فروش نوزاد که در فیلم آنها «مرا دوست داشتند» به آن اشاره شده، مربوط به ۱۰ سال پیش بازمی‌گردد و در اطرافم دیدم.
این کارگردان ادامه داد: پس از آن، تحقیقات میدانی و آماری را شروع کردم به چیزهای عجیبی در زمینه دزدیدن کودکان رسیدم. حدود ۴ سال پیش فیلمنامه را شروع به نوشتم کردم. البته این را بگویم که از نظرِ منِ صاحب فیلم، موضوع فیلم شرافت، امید و نجات جان یک انسان است.
رحمانی کارگردان فیلم در پاسخ به این پرسش که چرا این فیلم سیاه است، توضیح داد: تمام فیلم‌هایی که تا به الان کار کرده‌ام، موضوعات اجتماعی داشته است. من مفهوم سیاه را متوجه نمی‌شم. سوال من همیشه این بوده که دیگران سیاه‌نمایی را چگونه معنا می‌کنند. ما برای ساخت «آنها مرا دوست داشتند» تلاش کردیم تا همه چیز براساس واقعیت باشد. حتی در سکانس قهوه‌خانه، افراد حاضر در آنجا بازیگر نبودند و زندانی‌هایی بودند که به تازگی آزاد شده بودند.
وی اضافه کرد: برای ساخت این فیلم ما به دنبال لوکیشن‌های واقعی بودیم. به سراغ جنوب‌تهران رفتیم تا ببینیم کجا را می‌توان پیدا کرد که کاملا واقعی باشد. به همین دلیل به منطقه «خلازیر» رسیدیم. آنجا مکانی است که برخی مردم در فاضلاب و زیرزمین زندگی می‌کنند. در این مکان ساخت و ساز امکان‌پذیر نیست و بیشتر مکان‌هایی برای ضایعات وجود دارد.
ایرج رحمانی بازیگر «آنها مرا دوست داشتند» در ادامه تصریح کردم: امیدوارم که خوب باشید، ابراز همدردی می‌کنم با زلزله زده خوی. ما بخشی از فروش این فیلم را به این مردم عزیز کشورمان تقدیم می‌کنیم.
من مدیر تولید مجری طرح، بازیگر و انتخابگر بازیگران هستم. یک تنه پای فیلم ایستادم. هفت تا از هنرجوهای من در اینجا نشسته‌اند.
نمی‌دانم جرمم چیست که در جشنواره فجر شرکت کردم. جشنواره انتخاب من بوده است. مورد بی‌احترامی قرار گرفتم چراکه پای مهسا اسماعیلی و لیلا بلوکات ایستادم و بقیه بازیگران سرشناس پروژه را رها کردند.
ایرج رحمانی انتقاد خود از بازیگران را اینگونه بیان کرد: من خوشحال هستم پای بازیگرانی همچوت لیلا بلوکات و مهسا اسماعیلی ایستادم زیرا خیلی از بازیگرانی که قرار بود در فیلم حضور داشته باشند، انصراف دادند و می‌گفتند ما مقابل این افراد بازی نمی‌کنم.
حواشی نشست خبری فیلم «سینما متروپل»
در نشست خبری فیلم سینمایی «متروپل»، محمدعلی باشه‌آهنگر (کارگردان)، سیدحامد حسینی (تهیه‌کننده)، حامد باشه‌آهنگر (نویسنده)، علیرضا زرین‌دست (مدیر فیلمبرداری)، حمید باشه‌آهنگر (تدوین‌گر) و کامران خلج (طراح چهره‌پردازی)، فرید قبادی و شهریار فرد از جمله بازیگران این فیلم در این نشست حضور داشتند.
در ابتدای این نشست، محمدعلی باشه‌آهنگر کارگردان فیلم «سینما متروپل» گفت: برای از دست رفتگان امسال و به ویژه مردم عزیز زلزله زده خوی و همچنین مردمان همسایه تسلیت می‌گویم.
وی ادامه داد: سال ۵۹ آبادان به محاصره افتاد و آنچه بایستی مقاومت مردم را برجسته می‌کرد حضور و نگاه فرهنگی بود که در خود سینما متروپل انجام می‌شد. من بچه همان متروپل هستم. شاید آنجا سی قدم هم نبود. همان زمان ما و تعدادی از بچه‌ها تصمیم گرفتیم سینما راه بندازیم و فیلم را به نمایش بگذاریم و یقیه این ماجراها را در فیلم می‌بینید.
*نسخه اصلی فیلم ۱۹۰ دقیقه است
سیدحامد حسینی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «سینما متروپل» بیان کرد: بخش‌هایی از فیلم کامل نبود زیرا فرصت ما بسیار محدود بود. از شما بابت این کاستی عذرخواهی می‌کنیم. مسلما فیلم در بخش‌های صدا، موسیقی و مونتاژ کمی نقص دارد که باید درست شود.
کارگردان فیلم ادامه داد: نسخه اصلی ۱۹۰ دقیقه است اما نسخه‌ای که شما تماشا کردید، ۱۳۷ دقیقه است. فیلم هنوز ۴۰ درصد از کارهای جلوه‌های ویژه‌اش مانده است. درباره اکران فیلم هم نمی‌دانم چه زمانی فرصت پیش آید. ما اکنون در وضعیت محاصره‌ای هستیم و از آینده خبر نداریم.
علیرضا زرین دست مدیر فیلمبرداری این اثر در بخش دیگری از نشست مطرح کرد: من فکر نمی‌کردم مردم خود خبرنگار و دوربین باشد. وقتی فیلم «ملکه» را کار می کردیم آن زمان آقای آهنگر داستان فیلم برای من تعریف برایم کرد.
وی افزود: محوریت عشق به سینما در این فیلم انگیزه‌ای بیشتر از مضاعف برای من ایجاد می رد. ما در برخی مواقع مجبور شدیم با شرایط و امکانات کنار بیاییم اما قسمت فیلمبرداری واقعا سخت بود.
حسین باشه‌آهنگر یکی بازیگران این فیلم سینمایی عنوان کرد: یکی از پارامترهایی که ممکن است نقشی را برای بازیگر جذاب کند، موضوع فقدان یا از دست دادن است. همان‌گونه که مانند کاراکترم در فیلم مدام تلاش می‌کردم تا سینما را زنده نگه دارم، الان هم در واقعیت تلاشم را می‌کنم.
شهریار فرد دیگر بازیگر این فیلم گفت: امیدوارم همه از فیلم لذت برده باشند. هر حرفی باعث خلل اثر جادویی در فیلم می‌شود. ترجیح می‌دهم ببینید و به داستان زمان دهید.
فرید قبادی بازیگر دیگر فیلم درباره حضورش در «متروپل» عنوان کرد: این فیلم سینمایی دومین همکاری من با سیدحامد حسینی و همچنین کار کردن با آقای باشه‌آهنگر برای من بسیار لذت‌بخش بود. گروهی از بهترین‌های سینما در این فیلم حضور داشتند و هر کدام تلاششان را کردند.
اسامی نامزدها و داوران چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر اعلام شد
نشست اعلام اسامی نامزدهای چهل و یکمین جشنواره بین المللی فجر با حضور مجتبی امینی، دبیر چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر و مسعود نجفی مدیر روابط عمومی جشنواره در سالن نشست‌های پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
مسعود نجفی در ابتدای این نشست از فعالیت اهالی رسانه در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر قدردانی کرد و از دبیر جشنواره برای اعلام اسامی نامزدهای جشنواره فیلم فجر دعوت کرد. مجتبی امینی از اهالی رسانه و سینما در این دوره از جشنواره قدردانی کرد و اعلام کرد که مراسم اختتامیه ساعت ۱۸:۳۰ در برج میلاد برگزار خواهد شد.
در ابتدای این نشست مجتبی امینی اعضای هیأت داوران را اعلام کرد که پرویز شیخ طادی، مجید اسماعیلی، ابراهیم حاتمی‌کیا، محمود رضوی، محمدرضا شرف‌الدین، محمد تقی فهیم و مسعود نقاش زاده در آن حضور دارند. اسامی نامزدهای اعلام شده توسط دبیر جشنواره فیلم فجر به شرح زیر است:
نامزدهای بهترین طراحی صحنه
محسن خدا بخش برای «اتاقک گلی»
آیدین ظریف برای «گلهای باوارده»
عباس بلوندی برای «سینمامتروپل»
محمدرضا شجاعی برای «شماره۱۰» و «غریب»
محمدرضا میرزامحمدی برای «عطرآلود»
نامزد بهترین طراحی لباس
سارا سمیعی برای «یادگارجنوب»
فاطمه صفری برای «اتاقک گلی»
محمدرضا شجاعی برای «غریب»
عباس بلوندی و مهدی قوچانی برای «سینمامترو پل»
ارام موسوی برای «وابل»
نامزد جلوه‌های ویژه میدانی
محسن روزبهانی برای «اتاقک گلی»
محسن روزبهانی برای «سینما متروپل»
ایمان کرمیان برای «گلهای باورده»
حمید رسولیان برای «غریب»
محمد رضا ترکمان برای «شماره ۱۰»
نامزدهای بهترین چهره‌پردازی
امید گلزاده برای «آنها مرا دوست داشتند»
شهرام خلج برای فیلم «اتاقک گلی»، «غریب» و «شماره۱۰»
نظر شما