مسئول گردشگری اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گناباد افزود: آیین بی بی گرد با هدف احترام به مادربزرگها و گردش آنها در دامان طبیعت همه ساله همزمان با نهمین روز فروردین در منطقه نوغاب گناباد برگزار می شود.

وی ادامه داد: مردم منطقه نوغاب گناباد از دیرباز در چنین روزی مادربزرگها را که به دلیل کهولت سن امکان بیرون رفتن از منازل را ندارند با همکاری یکدیگر برای گردش به دامان طبیعت می برند و از آن زمان این آیین به عنوان بی بی گرد و یا در اصطلاح محلی، بی بی گلو معروف شده است.

ذوالفقاری اظهار کرد: آیین سنتی بی بی گرد با برنامه های متنوعی مانند کشتی، موسیقی سنتی، رقص محلی چکّ زدن، قصه گویی، شعرخوانی، طناب کشی، پله جستن (پرش طول)، تخم مرغ بازی، کاب دین (کبدی زو)، گوک ور ددنی، جوز بازی، الک دولک، پرتاب سنگ پنج منی، هفت سنگ، ور هم کود و رگ غمبک (یه قل دو قل ) همراه است.

یک پژوهشگر و نویسنده گنابادی هم نیز اظهار کرد: محوریت برگزاری آیین و جشن بی بی گرد با زن‌ ها و دختران نوغاب گناباد است ولی نزدیک غروب مردان و جوانان فامیل نیز به همان محل رفته و با فاصله کمی از محل برگزاری آیین بی‌ بی‌ گلو به بازی‌ های محلی از جمله تله جستن که یک نوع پرش طول است، کشتی و غیره می‌ پردازند.

ابوالحسن دلشاد نوغابی افزود: هنگام غروب مراسم به پایان رسیده و در بازگشت باقی مانده غذاها از جمله اُماج که یک نوع غذای آیینی است را در دهانه کاریز (مظهر قنات) برای پرندگان و ماهی‌ ها می‌ ریختند که نشانه اهمیت دادن به حیوانات و حمایت از آن است.

وی اضافه کرد: آیین بی‌ بی‌ گرد از جمله آیین‌ هایی است که به چند دلیل حائز اهمیت است و مهمترین آن ارتباط موثر بین نسل‌ ها است، چرا که در دوره امروزی ارتباطات موثر بین افراد از جمله مادربزرگ‌ ها و نوه‌ ها، پدر، مادر، فرزندان و اعضای فامیل به نوعی دچار آسیب شده و بسیار کمرنگ است ولی مادربزرگ، فرزندان و نوه‌ ها با صمیمیت و الفت یک روز کامل در کنار یکدیگر هستند و از این طریق شکاف و فاصله بین نسل‌ ها کاهش می یابد.