رهبر انقلاب در نوروز امسال یکی از مشکلات جامعه را مسابقه تجمل گرایی بین مردم دانستند، رقابت نابرابری که ازدواج جوانان طبقات کم برخوردار جامعه را به کلافی پیچیده و کور تبدیل کرده است.

با وجود آنکه رهبر معظم انقلاب بارها از ترویج ازدواج های ساده، کم خرج و با مهرالسُنّه سخن گفته­اند و بر گفتمان سازی این امر در جامعه  تاکید کرده اند اما همچنان مراسم‌های مجلل و پر زرق و برق جای جشن‌های ساده‌­ای که برای شروع یک زندگی برگزار می‌شد را گرفته و  تجمل‌­گرایی به طرز حیرت آوری متغیرهای ازدواج را دستخوش تغییرات کرده است.

آمارهایی که تاکنون، حکایت از بالا رفتن سن ازدواج داشتند، این روزها هشدار دیگری می‌دهند و آن، کاهش بی‌سابقۀ آمار ازدواج به خاطر هزینه­های سرسام­آوری است که باید صرف تجملات عروسی شود.

حجت الاسلام دکتر یوسفی عضو هیات علمی دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه تجمل‌گرایی همانند یک بیماری مسری از طبقات مرفّه به سایر طبقات، سرایت کرده است می افزاید: برخی افراد چون از امکانات فراوان برخوردارند با تجمل‌گرایی و تشریفات سعی می‌کنند زندگی اشرافی خود را در معرض دیدِ دیگران قرار دهند و بدین وسیله برتری خود را با خانه‌های لاکچری، اتومبیل‌های لوکس، مراسم عقد و عروسی مجلل به اثبات برسانند. به تدریج چنین زندگی‌ها به صورت ارزش درمی‌آید و طبقات متوسط نیز می‌کوشند حداقل، سطح زندگی خود را شبیه این افراد بسازند، اما چون امکانات افراد مرفه را ندارند ممکن است برای دست یابی به مال و منال به کسب‌های غیرمشروع، رشوه‌گیری، سوءاستفاده از اموال عمومی و ده‌ها فساد دیگر روی بیاورند.طبقات پایین و محروم جامعه نیز چون توان مالی ندارند ممکن است برای خود و اجتماع، ناهنجاری‌های زیادی به وجود می‌آورند .اکثر کلاه‌برداری‌ها، آلوده شدن به کسب‌ و کارهای نامشروع در اثر همین تجمل‌گرایی به وجود می‌آید.

مهم ترین دلیل تجمل گرایی نابرابری اقتصادی

یوسفی با تاکید بر اینکه مهم­ترین دلیل تجمل گرایی نابرابری اقتصادی است می افزاید: پدیده تجمل­گرایی را بدون توجه به عامل اصلی آن یعنی نابرابری نمی­توانیم تحلیل کنیم چرا که تجمل­گرایی به دلیل نابرابری شدید اقتصادی در جامعه بوجود آمده و این نابرابری نیز خود معلول سیاست­های غلط اقتصادی است که مرتباً به زایش نابرابری بیشتر دامن می­زند، در این ساختار افرادی هستند که از طریق رانت و انحصار ثروت های کلان بدست می­آورند و الگوی مصرفی تجمل­گرایی را ترویج می­دهند.  

تحمیل یک الگوی هزینه­ای به مردم

این عضو هیات علمی دانشگاه با بیان اینکه وقتی تجمل­گرایی در جامعه باب می­شود ما در واقع یک الگوی هزینه­ ای را به مردم تحمل کردیم می­گوید: سیاست­هایی که منجر به ایجاد نابرابری و رواج چنین شیوه زندگی تجملاتی می­شود باید با فرهنگ­سازی و اصلاحات ساختاری از میان برداشته شود.

بر اساس آنچه یوسفی می­گوید تقید به تشریفات، توقع مهریه‌ها و جهیزیه‌های سنگین، مراسم عقد و عروسیِ تشریفاتی و پرهزینه، به مثابه یک مسابقه‌ ‌غیرضروری است که ازدواج را که یک نیاز طبیعی و ساده است به یک ماراتن طاقت فرسا تبدیل ساخته و موجب تأخیر در ازدواج جوانان شده است.

تجمل گرایی معلول اقتصاد رانتی

یوسفی با اشاره به اینکه تجمل گرایی سمت و سوی تولید سرمایه گذاری در کشور را تغییر می دهد می افزاید: تجمل گرایی را می توان معلول اقتصاد رانتی و دلالی دانست، چرا که تقاضا برای کالاهای لوکس در ان زیاد است و نتیجه آن خواهد بود که ثروت جامعه به جای سرمایه‌گذاریِ تولیدی و مولد در جایی هزینه و سرمایه گذاری می شود که قوام اقتصادی جامعه نیست.

یوسفی تلاش برای ایجاد و توسعه اشتغال در کشور را با افزایش ازدواج مرتبط دانسته و می افزاید: برای ترغیب جوانان به ازدواج لازم است که ابتدا موانع شغلی انها برطرف بشود و ثبات اقتصادی در کشور به جوان این اجازه را بدهد که بتواند برای امور اقتصادی زندگی خود برنامه ریزی کند وگرنه وقتی یک جوان از یک طرف با هجوم نابرابری و تجمل گرایی تحت فشار گرفته و از ان طرف امکان کسب درآمد ثابت برای او وجود ندارد و از یک طرف سرمایه و درآمد اندکش هم در طول یکسال ارزش خودش را از دست داده دیگر انگیزه ای برای ازدواج نخواهد داشت. تا اینها درست نشود اقدامات دیگر مثل بالا بردن میزان وام ازدواج به مثابه قرص مسکن می ماند ولی مساله را به صورت اساسی حل نمی­کند.