به گزارش قدس آنلاین به نقل از رویترز، مذاکرات میان وزرای خارجه این کشورها آخرین دیدار در یک سری از جلسات سطح بالا فیلیپین با سران ایالات متحده و چین است که دو ابرقدرت برای مزیت استراتژیک در هند و اقیانوس آرام رقابت می کنند.

به گفته انریک مانالو وزیر امور خارجه فیلیپین پس از گفتگو با کین گانگ همتای چینی خود در مانیل تصریح کرد: روابط مانیل با پکن چیزی بیش از تفاوت های آنها در دریای چین جنوبی است.

مانالو گفت: این تفاوت ها نباید مانع از جستجوی راه هایی برای مدیریت موثر آنها شود ...

از زمان ریاست جمهوری فردیناند مارکوس جونیور در فیلیپین، ده ها اعتراض دیپلماتیک در اعتراض به حضور کشتی های ماهیگیری چینی در این کشور به وقوع پیوسته است.

چین در اظهارات اولیه خود گفت که دو همسایه باید با هم کار کنند تا سنت دوستی را ادامه دهند، همکاری را عمیق تر کنند و تفاوت ها را به درستی حلو فصل کنند ...

به باور چین، همکاری دوجانبه به ترویج صلح و ثبات منطقه و جهان کمک خواهد کرد.

دریای چین جنوبی دریایی حاشیه‌ای است که بخشی از اقیانوس آرام به‌شمار می‌آید و ناحیه‌ای در حدود سه و نیم میلیون کیلومتر مربع از سنگاپور تا تنگهٔ تایوان را دربر می‌گیرد. پس از پنج اقیانوس جهان این دریا بزرگ‌ترین ناحیهٔ دریایی جهان است. جزیره‌های واقع در دریای چین جنوبی که با هم یک مجمع‌الجزایر را تشکیل می‌دهند بالغ بر صدها عدد و عمدتاً خالی از سکنه هستند.

چین تقریباً بر کل این دریا و کشورهای ویتنام، فیلیپین، مالزی، برونئی و تایوان هریک بر بخش‌هایی از آن ادعای مالکیت می کنند. همچنین این کشورها بر سر جزایر غنی از نفت و گاز «اسپراتلی» و «پارسل» اختلاف دارند. آمریکا این دریا را از آب‌های بین‌المللی می‌داند و همواره بر حق قانونی کشتی‌ها و زیردریایی‌هایش در رفت‌وآمد در این دریا تأکید می‌کند ...