به گزارش قدس آنلاین، استاد براتی‌پور شاعر بلندآوازه انقلاب در سال ۱۳۲۲ در تهران متولد شد و سومین فرزند یک خانواده ۶ نفری بود. او بعد از این که دوران دبستان و دبیرستان را گذراند، در سال ۱۳۴۱ در نیروی هوایی استخدام شد و چون استعداد نسبتاً خوبی داشت یک سال پس از آن برای گذراندن دوره فنی به آمریکا فرستاده شد. در سال ۱۳۵۵ برای بار دوم اعزام شد و دوره تکمیلی الکترونیک را گذراند. در مدت سه سالی که طی دو نوبت در خارج از کشور تحصیل کرد، دوره‌های مختلف آموزشی و مشاوره را هم گذراند. در طول خدمت بیشتر به آموزش زبان و الکترونیک مشغول بود و در سال ۱۳۷۲ با درجه سرهنگی بازنشسته شد.

عباسعلی براتی‌پور که با نام عباس براتی‌پور شناخته می‌شود، علاقه به ادبیات و شعر را از اواخر دوران دبیرستان در خود یافت و در حوزه ادبیات بسیار مطالعه کرد. او در سال ۱۳۳۸ که به عضویت کتابخانه مجلس شورای ملی درآمد، فرصتی پیدا کرد که مطالعه کتاب‌های ادبی را در برنامه روزانه خود بگذارد و در این مدت به سرودن شعر نیز پرداخت. حتی زمانی که خارج از ایران تحصیل می‌کرد، از سرودن شعر و تفکر درباره‌ آن غافل نبود. اکنون او از شاعران آیینی است که اشعار بسیاری دارد.

اولین مجموعه شعرش را با عنوان «بهت نگاه» در سال ۱۳۶۹ منتشر کرد. آثار چاپ شده او عبارت‌اند از «غم دلدار»، «چشم بیمار»، «زمزمه‌ مستی»، «وعده دیدار»، «بر تربت خورشید» و «زمزمه‌ هستی». از آثاری که اخیراً چاپ کرده است می‌توان «مستوری»، «الفبای عشق» و«ارغوانی‌ها» را نام برد. این شاعر مطرح انقلاب و دفاع مقدس یکم اردیبهشت 1402 در ۸۰ سالگی‌دار فانی را وداع گفت.