به گزارش قدس آنلاین، دمِ غروب است و رقص نورِ ویترین مانتوفروشی چشم را می‌زند. مانتوهای رنگارنگ‌ِ بی‌دکمه بر تن مانکن‌های بلندبالا جاخوش کرده‌اند. مانتوهایی که قَد آنها تا بالای زانو هم نمی‌رسد. از قد مانتوها که بگذریم، پارچه‌ها هم بدن‌نما و چسبنده است و خیاط با خساست از سروته‌ همان هم زده تا مانتوهای آستین‌کوتاهِ جلوباز فروشگاه‌های شهر را ببلعند.

فروشندگان نیز آنچه حاصل کار تولیدی‌هاست به فروش می‌رسانند و سال‌هاست حاصل صنعت تولید مانتو و پوشاک در کشورمان در شان یک کشور دینی و اسلامی نیست. تابستان هم که از راه برسد، همان چند تکه پارچه‌ی‌ تنگ نیز به بهانه‌ی گرمای هوا تا حد امکان نازک می‌شوند و از زیر چرخ که بیرون می‌آیند، به تنها چیزی که شباهت ندارند پرده و حاجب است.

علی‌رغم اینکه بر اساس قانون حجاب مانتوهای کوتاه بالاتر از زانو، مانتوهای خیلی بلند و دارای چاک‌های نامتعارف‌، مانتوهای تنگ و مانتوهای با رنگ زننده و تند و ... از جمله مصادیق بارز پوشش نامناسب است، اما نظارتی در حوزه تولید این نوع البسه صورت نمی‌گیرد و گویی هیچکس را یارای مقابله با تولیدکنندگان بخش پوشاک نیست.

ظاهر مانتوها نامناسب است

خانم ناصری که برای خرید مانتو به یکی از پاساژهای غرب شهر اهواز مراجعه کرده است، اظهار کرد: اینجا هم قیمت‌های خیلی بالاست و هم مانتوها از ظاهر نامناسبی برخوردار است. در نگاه اولی که به ویترین‌ها می‌اندازیم اینطور به نظر می‌رسد که خیاط پارچه کم آورده است و از طول آستین و بلندی لباس زده است.

وی با بیان اینکه باید نظارت بیشتری در حوزه‌ی تولید پوشاک صورت بگیرد، گفت: یکی دیگر از مشکلاتی که در این حوزه وجود دارد به نظر من یا کج سلیقگی و یا عدم پایبندی طراحان لباس به قوانین مربوط به حجاب و عفاف در کشورمان است.

خانم براتی نیز که برای خرید مانتویی برای استفاده در محل کار به مرکز شهر مراجعه کرده است گفت: یکی از معضلات جدی بانوان شاغل و اداری تهیه مانتو مناسب است. بارها برای من پیش آمده که مغازه‌های شهر را زیرورو کرده‌ام و در نهایت دست خالی به خانه برگشته‌ام چون مانتویی هم که ظاهر بلندی دارد طراحی‌اش زشت و از مُد افتاده است.

وی با بیان اینکه اغلب مانتوهایی که در فروشگاه می‌بینیم جلوباز است، ادامه داد: به خاطر همین مجبوریم مانتوهای اداری با قیمت‌های بسیار گزاف تهیه کنیم. اگر چرخی در بازار بزنید متوجه می‌شوید که یک دست مانتو اداری با پایین‌ترین کیفیت زیر یک میلیون‌تومان پیدا نمی‌شود.

قیمت‌های سرسام‌آور پوشاک اسلامی

خانم رضایی که برای خرید چادر به مرکز شهر مراجعه کرده است در پاسخ سوال خبرنگار  مبنی بر اینکه وضعیت پوشاک عرضه شده در بازار را چگونه ارزیابی می‌کنید، گفت: وضعیت پوشاک قطعا به گونه‌ای است که نظارت بیشتر متولیان امر را می‌طلبد.

وی افزود: علاوه بر نظارت بر شکل ظاهری و تطبیق آن با ارزش‌های اسلامی، مسئله دیگری که وجود دارد قیمت بالای پوشاک اسلامی است. من امروز برای خرید چادر ملی به بازار مراجعه کردم و با شنیدن قیمت‌ها از خرید منصرف شدم. ملزومات حجاب نیز بسیار گران هستند و برای خانواده‌های پرجمعیت تامین این هزینه‌ها سخت و طاقت‌فرساست.

خودنمایی با البسه نامناسب در ملاعام

خانم محسنی یکی دیگر از بانوان اهوازی که به همراه دو دخترش برای خرید مانتو به پاساژهای جنوب شرقی اهواز مراجعه است شکل ظاهری مانتوها را نامناسب دانست و گفت: یکی از مسائلی که باعث تعجب همگان شده این است که چرا دولت بر تولیدی‌های پوشاک نظارت نمی‌کند تا مانع عرضه مانتوهای جلف و نامناسب در جامعه اسلامی شود.

وی ادامه داد: بسیاری از مانتوهایی که امروز با قیمت‌های بالا به فروش می‌رسد هیچ‌کدام از نشانه‌های یک پوشش اسلامی را ندارد. در عین حال دیگر البسه موجود در بازار نظیر شلوارهای لی و کتان هم به اصطلاح زاپ‌دار و پاره‌پاره است و مشخص است که افراد برای خودنمایی از آن در ملاعام استفاده می‌کنیم.  

خانم محسنی در عین حال رواج یافتن استفاده از پوشش‌ تنگ و کوتاهی به نام کراپ که در زیر مانتو استفاده می‌شود را یک فاجعه برای جامعه دانست و گفت: اگر چنین پوشاکی هم تولید می‌شود نباید اجازه استفاده در کوچه و خیابان را داشته باشد.

حوزه مد و پوشاک همواره یکی از صنایع پرطرفدار بوده است که نقش مهمی در رشد فرهنگی جوامع ایفا می‌کند و در این مسیر تمامی اجزای این چرخه‌ نظیر طراحی، تولید، توزیع و نهایتاً مصرف حائز اهمیت هستند. از این رو به عقیده‌ی کارشناسان یکی از راهکارهای ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه خلاقیت در تولید پوشاک اسلامی متناسب با تمامی سلایق است.

شناسه یکپارچه مد و لباس به کجا رسید؟

علی‌رغم اینکه طی سال گذشته آیین‌نامه اجرایی صدور شناسه یکپارچه مد و لباس ایران (شیما) با هدف تثبیت و ترویج الگوهای بومی و ملی و پرهیز از انتخاب و مصرف الگوهای بیگانه و غیرمانوس با فرهنگ و هویت ایرانی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ابلاغ شد اما آنچه مشخص است که این سامانه به اهداف حداقلی خود در زمینه‌هایی نظیر نظارت بر چهارچوب شرعی طرح لباس‌های تولیدی و جلوگیری از ورود و توسعه طرح‌های بیگانه لباس و مغایر و مخل ارزش‌ها و سنت‌های ایرانی- اسلامی دست نیافته است.