به گزارش قدس خراسان، چه کسی باور می‌کند که ارتفاع ۳۸ متری آب پشت سد دوستی تنها پس از چهار سال با کاهش بارندگی‌ها و مصرف بالا به اندازه‌ای کم شده که حتی آب به پشت دریچه‌های تخلیه نمی‌رسد.

سد دوستی در روزگاری با حجم یک میلیارد و ۲۵۰ میلیون متر مکعب توسط دو کشور ایران و ترکمنستان با نماد همدلی و دوستی دو ملت ساخته شد تا بزرگ‌ترین سد مخزنی شرق ایران و خط پیوند دو کشور باشد اما حالا کل حجم باقی مانده آب این سد ۱۵۶میلیون متر مکعب است که این حجم تنها معادل ۱۳درصد از کل حجم سد را اشغال کرده است.

بخش ترسناک درباره حجم باقیمانده بیان این نکته است که بخشی از آب هر سد به عنوان آب مرده قابل استفاده نیست که با توجه به حجم سد دوستی این عدد برابر با ۵۰ میلیون مترمکعب است، از میزان ۱۰۰ میلیون مترمکعب باقی مانده تنها نیمی از آن باید توسط ایران برداشت شود. حال و روز در حال احتضار دوستی وحشت عجیبی را به دل هر بیننده‌ای می‌اندازد، تصاویری که شباهت عجیبی با سواحل جنوبی کشور دارد و شاید تنها چاره آن با توجه به مصرف بالای آب شرب برای کشاورزی، راه انداختن تصفیه‌خانه‌ها و ارائه پساب مناسب به این بخش پرمصرف باشد.

تصویری از برج آبگیر در سد دوستی که در نبود آب دو دریچه خروجی آب قابل مشاهده است.در روزگار پر آبی سد، یعنی ۴ سال قبل، ارتفاع این برج را آب در بر گرفته بود.

بخشی از دیواره سد که کم شدن میزان آب بر روی آن به صورت لایه لایه مشخص است.

آب در پشت سد به اندازه ای کم است که به راحتی می توان در آن قدم زد.

یک شاخصه یا اشل اندازه گیری آب که برای اندازه گیری ارتفاع و حجم آب پشت سد توسط کارشناسان استفاده می شود که خارج از آب مانده است.

دریچه های سد دوستی که دیگر آبی نیست تا از این دریچه ها عبور کند.

خروجی های اضطراری سد دوستی که سال هاست چشم انتظار خروج آب هستند.

اینجا ساحل دریای عمان یا خلیج فارس نیست.... اینجا پشت مخزن سد دوستی است....

تعدادی از شاخصه های سنجش ارتفاع آب، فاصله این شاخصه ها از یکدیگر یک متر است که به جای اینکه  به ردیف در زیر آب باشند درمانده خارج از آب افتاده اند.