به گزارش قدس آنلاین، صفا آقاجانی در توضیح این موضوع که کدام عوامل (اشتیاق و علاقه، استعداد ذاتی، رفتن به دانشگاه یا آموزشگاه بازیگری) به عنوان خاستگاه شکل گیری یک بازیگر موثرند، بیان کرد: همه این عوامل موثرند اما علم فردی و این که خود آدم دنبال یادگرفتن باشد و البته تئاتر ببیند بسیار اهمیت دارد.

بازیگر سریال دردسرهای عظیم (برزو نیک‌نژاد ۱۳۹۳) تصریح کرد: استاد سمندریان اصل اولیه برای بازیگری را دانشگاه رفتن و گذراندن کلاس و خواندن کتاب نمی دانست بلکه آن را دیدن تئاتر می دانست؛ بر این اساس اگر واقعا فکر می کنید که می خواهید این رشته و هنر را دنبال کنید باید تئاتر ببینید و بازهم تئاتر ببینید و در ادامه کتاب بخوانید و بعد دانش و علم آن را کسب کنید.

وی افزود: این درک شخصی که آدم از تئاتر دیدن به دست می آورد با چیز دیگری قابل مقایسه نیست. به شخصه آنچه خودم از خواندن رمان و دیدن تئاتر به دست آوردم را مهمترین و اولین نیازهای بازیگری می دانم.

بازیگر فیلم سینمایی به همین سادگی (رضا میرکریمی ۱۳۸۶) بیان کرد: خواندن رمان سبب می شود که آدم ها، فضاها، فرهنگ ها و جغرافیاهای مختلف را بشناسی و خودت را در آدم های مختلف زندگی کنی. پس از آن است که می توانی آدم های مختلف را در خودت تحلیل کنی و دیدن تئاتر و فیلم و مردمی که در جامعه شناخته ای امکان پذیر می شود. یعنی آن دانش ترکیب شده با استعداد مهمتر از هرچیز است.

آقاجانی یادآور شد: دانش تجربی را مقدم بر دانش آکادمیک می دانم؛ چرا که اگر این دانش فردی و تجربی را نداشته باشید وقتی مطالعات آکادمیک می کنید، آنها را درک نخواهید کرد. بازیگری علوم ریاضی نیست که یک معادله را حفظ کنید و پس از آن درکش کنید. اول باید مسائل را درک کنید تا پس از آن داخل زندگی و شعور و ادراک شما شود.

هنرپیشه سریال تا ثریا (سیروس مقدم ۱۳۹۰) در پاسخ به این پرسش که این مسیر چگونه برای خود او میسر شده است گفت: بسیار کتابخوان بودم و از کلاس پنجم ابتدایی دو سری از مجموعه کتابهای نویسندگان بزرگ را خوانده بودم؛ ضمن این که بسیار رمان می خواندم و بسیار تصادفی وارد بازیگری شدم؛ چون خواهرم در دبیرستان هنر تحصیل می کرد برای تئاتری دعوتش کرده بودند و آنجا من با جسارت تحلیلی از یکی از شخصیت ها را ارائه کردم و به همین واسطه کارگردان من را دعوت به کار کرد و این مسیری شد که تا به امروز جریان یافت.

آقاجانی در پاسخ به این سوال که نقش آموزشگاه های بازیگری در تربیت بازیگر را چه می داند، بیان کرد: مستقیم در ارتباط با این آموزشگاه ها نیستم اما آنچه از بیرون و در سرکار دیده ام این است که متاسفانه بسیاری از این آموزشگاه‌های بازیگری هنرجویانشان را فریب و به آنها وعده های سرخرمن بسیار پوچ می دهند و از آنها سواستفاده می کنند؛ در حقیقت این موسسات افراد را به عنوان سیاهی لشکر سرکارها می فرستند و پولی که از پروژه ها می گیرند را یا به بچه ها نمی دهند یا بسیار کمتر می دهند و سوبسید برای خودشان برمی دارند و به آنها دروغ می گویند که اگر چندین بار بیایی اینجا و خودت را نشان دهی و بمانی شاید کار گیرت بیاید.

بازیگر سریال آئینه (غلامحسین لطفی ۱۳۶۳) تصریح کرد: البته بعضا این شایدها اتفاق افتاده است و می توانند به آن استناد کنند و بگویند فلان فرد چون این مسیر را رفته به موفقیت رسیده و چهره شده است اما این مورد درکل شاید برای یکی دو نفر رخ داده باشد و یک مسیر علمی، واقعی و حقیقی نیست که بشود روی آن حساب شود و کاملا کاذب است.

آقاجانی در پاسخ به این سوال که منظورش از سواستفاده ها چیست گفت: هم مالی است و هم غیراخلاقی؛ وقتی به کسی دروغ می گویید و وادارش می کنید که بیاید سیاهی لشکر یک سریال باشد آن هم به امید این که اگر یک روز کشف شود یک دیالوگ به او می دهند که بازی کند مصداق بارز سوءاستفاده است.