تحولات لبنان و فلسطین

کارآفرین مشهدی گفت:هر کسی در هر موقعیتی می تواند به کشور و شهر خود کمک کند و تأثیر گذار باشد.هر دو محصول تولیدی ما قبلا از کشورهای دیگر وارد می شده اما الان تولید داخل داریم و باعث شده ایم تا اشتغال ایجاد شود.

کارآفرینی با خاک اره!

به گزارش قدس خراسان، «اگر در خیابان‌های احمدآباد و سجاد یا در گوشه و کنار شهر مشهد روی صندلی‌هایی نشستید که جنسی شبیه به چوب داشتند یا آلاچیق‌هایی در پارک‌ها دیدید که در باد و باران و آفتاب برخلاف ظاهر چوبیشان همچنان سرپا مانده‌اند، آن‌ها نمایی از زحمت کارگرانی است که از ۱۲ سال پیش پابه‌پای من آمده‌اند». 

«فاطمه جمیلی» بانوی باجسارت مشهدی که استاد دانشگاه و دانش‌آموخته رشته نساجی در مقطع دکتراست، با بیان این نکته ادامه داد: چه در گذشته و چه در حال به توانایی که خدا در وجود هر فرد به ویژه زنان و دختران قرار داده ایمان داشتم پس پای ایده خودمان ماندیم و قدم به قدم با آن قد کشیدیم.

وی از روزهای پرتنش چگونگی شروع کارش یاد کرد و گفت: در سفر به چین و بازدید از یک نمایشگاه با ایده تولید چوب پلاست آشنا شدیم و اسفند۸۹ به این ایده رسیدیم و کسب و کار خودمان را پس از ۱۰ سال کار در کارخانه‌های مختلف نساجی شروع کنیم. سرمایه چندانی نداشتیم برای همین طرحمان را به پارک علم و فناوری خراسان ارائه دادیم که در ابتدا با آن موافقت نشد. اما از آنجایی که تصمیم به انجام این کار داشتیم سماجت به خرج دادیم و نواقص طرح را برطرف کردیم و سرانجام توانستیم با کمک پارک علم و فناوری در سال ۹۰ با ۲۵۰متر سوله و ۳۰میلیون وام کار را آغاز کنیم و با ثبت یک شرکت تعاونی و حمایت سازمان تعاون و رفاه اجتماعی و گرفتن یک وام دیگر ایده تولید چوب پلاست در ایران را با نمونه‌سازی به مرحله اجرایی برسانیم. 

بازارسازی برای محصول تولیدی

بانوی کارآفرین مشهدی در ادامه عنوان کرد: تا پیش از آن کسی در ایران چوب پلاست تولید نکرده بود که بخواهد بفروشد و نخستین گروهی شدیم که در ایران چوب پلاست را تجاری‌سازی کردیم. تجاری‌سازی آن هم برای محصولی که هیچ کس آن را نمی‌شناسد و نمی‌داند کاربرد محصول چیست و چه مزایایی دارد اصلاً راحت نیست و من خودم در ۱۲ سال گذشته به ویژه اوایل کار، سازمان به سازمان یا هر جایی که احساس می‌کردم می‌توانم مشتری محصول خودم را پیدا کنم با کوله‌پشتی پر از نمونه‌ام می‌رفتم و توضیح می‌دادم و چوب پلاست به عنوان جایگزین به جای چوب تازه چند سالی است که جا افتاده و حالا نشسته‌ایم و مشتری به سراغ ما می‌آید.

جمیلی با یادآوری شرایط پرریسک شروع ساخت چوب پلاست اظهار کرد: با همه این نکات ریسک کار ما بالا بود و امکان داشت برای تولید انبوه موفق نشویم و از تولید چوب پلاست نتوانیم کسب درآمد کنیم. به همین دلیل با تکیه به تجربه، دانش، مهارت و سابقه کار ۱۰ساله در بازار و کارخانه‌های مختلف نساجی یک کارخانه کوچک نخ‌های اسپاندکس یا کِشی که در استان خراسان تولید نمی‌شد را همزمان با تولید چوب پلاست به عنوان پشتیبان تأسیس کردیم و نخی در مدار تولید کارخانه کوچک ما قرار گرفت که جایگزین تولیدات وارداتی ترکیه و ژاپن شد. 

جذب مشتری با تولید محصول بر پایه دانش

تولیدکننده مشهدی در ادامه تشریح کرد: در ریسندگی نخ با حجم بالا تولید نمی‌کنیم، اما با افتخار می‌گوییم نخ‌های بسیار ویژه و خاص تولید می‌کنیم که بر پایه دانش است و در بافت پارچه‌های تریکو، جوراب و لباس‌های کشی استفاده می‌شود. در این زمینه پیشرفت خوبی داشتیم طوری که پس از ۱۰سال هر کس پارچه یا نخی به دستش می‌رسد که دقیقاً نمی‌داند برای تولید از کجا شروع کند ما از او پشتیبانی می‌کنیم.

وی ادامه داد: برای تولید چوب پلاست ضدآب و مقاوم در برابر تغییرات آب و هوا از ضایعات کشاورزی به ویژه خاک‌اره کارگاه‌های نجاری استفاده می‌کنیم که در فضاهایی مثل آلاچیق‌ها، صندلی چوبی پارک‌ها و خیابان‌ها، نمای ساختمان‌ها و فضای استخرها کاربرد دارد که این محصول ما جایگزین چوب‌های روسی، فنلاندی و آلمانی وارداتی شد.

جمیلی با اشاره به تعداد اشتغالی که ایجاد کرده است، گفت: حدود ۷۰ کارگر بیمه شده داریم و ۵۰۰ اشتغال غیرمستقیم ایجاد کرده‌ایم و در حال توسعه دو کارخانه هستیم. در کنار کار تولید، شتاب‌دهنده «کِش» را راه‌اندازی کردیم تا حامی استارت‌آپ‌های دانشجویی یا کسانی که ایده‌ای در زمینه نساجی و پوشاک دارند، باشیم و حتی گاهی با سهام‌داری از نظر مالی کمک می‌کنیم تا این استارت‌آپ‌ها تبدیل به کسب و کارهای ارزش‌آفرین شود. 

تولید نتیجه باور به خود است

کارآفرین خوش‌ذوق مشهدی ادامه داد: هر کسی در هر موقعیتی می‌تواند به کشور و شهر خود کمک کند و تأثیرگذار باشد که این فکر از ایمان و باور به خود می‌آید. محصولات ما می‌تواند به هموطنانمان کمک کند. هر دو محصول تولیدی ما پیشتر از کشورهای دیگر وارد می‌شده اما اکنون تولید داخل داریم و شهروندان ما در حال استفاده از این محصولات هستند و با توانی که داریم موجب شده‌ایم تا اشتغال ایجاد شود و جلو خروج ارز را هم بگیریم. هر کسی به سهم خود می‌تواند بخشی از این مسیر باشد. 

جمیلی تأکید کرد: تولید سبب اشتغال و کارآفرینی می‌شود و بسیاری از مسائل در زندگی جوانان نتیجه بیکاری است که اگر مشغول به کار باشند و ارزش‌آفرینی کنند و به خودشان حس خوب تأثیرگذاری داشته باشند کشور آبادی خواهیم داشت. 

وی با اشاره به دلایل موفقیت خود در اداره و توسعه دو کسب و کار همزمان تشریح کرد: شعار ما خدمات پس از فروش نیست بلکه خدمات پیش از فروش است یعنی اگر کسی به من زنگ بزند و ارتباط بگیرد ما فقط به موضوع فروش فکر نمی‌کنیم ما به این موضوع فکر می‌کنیم مثلاً این نخ را مشتری برای چه کاری می‌خواهد و آیا انتخاب درستی دارد یا خیر و چه کمکی می‌توان به بافنده کرد که محصول نهایی او هم محصولی باکیفیت باشد و اعتماد مشتریان موجب شده هر دو با هم پیشرفت کنیم.

جمیلی دلنشین‌ترین خاطره کارش را این طور تعریف کرد: در بهمن ۹۸ وقتی کرونا آمد، غم و غصه شدیدی بین مردم شکل گرفت و کارگرهای ما خیلی ناامید شدند و فکر می‌کردند ما کارخانه را تعطیل می‌کنیم. کارگران را جمع کردیم و به آن‌ها گفتیم اصلاً در مورد حقوق و بیکاری نگران نباشند چون حقوق شما در هر حالتی برقرار است. قرنطینه همه جا برقرار بود و ما خودمان را در کارخانه قرنطینه و سعی کردیم دنبال راه حل باشیم که هم به فضای ملتهب جامعه کمک کنیم و هم خودمان حالمان خوب باشد.

وی ادامه داد: خبر رسید که در محله طلاب مشهد تولیدکنندگان ماسک با کارت ملی کش قیطانی تهیه می‌کنند و کش قیطانی به کیلویی ۲۵۰هزار تومان رسیده است، بر همین اساس چون دانش کار را داشتیم با تغییر خط تولید به تولید کش قیطانی اقدام کردیم. در آن مقطع اصلاً به سودآوری کار فکر نکردیم که می‌توانیم با همان قیمت بالا کش قیطانی را به بازار عرضه کنیم و نگاه و هدف ما انجام یک کار اثرگذار در اتفاق بد کرونا بود و اینکه باری از جامعه برداریم و همراه مردم باشیم و با این کار سبب شدیم قیمت کش از کیلویی ۲۵۰هزار به ۵۶هزار تومان برسد. خیلی این کار به دلمان چسبید و با پیام‌ها و بازدیدهای مسئولان دلگرمی بسیاری گرفتیم و احساس کردیم به مردم کشور کمک کرده‌ و باری از دوش جامعه برداشته‌ایم تا ماسک را با قیمت پایین‌تری تهیه کنند.

کار کردن یک فرهنگ ارزشمند تلقی نمی‌شود

این بانوی کارآفرین مشهدی عنوان کرد: ۵۰درصد جامعه را بانوان تشکیل می‌دهند اما در این جامعه متأسفانه فرهنگ کار کردن به عنوان ارزش تلقی نمی‌شود و بیشتر به عنوان نیاز مطرح است. 

باور و پذیرش ارزش کار، هم برای بانوان خوب است و هم برای مردان و سبب می‌شود هم‌افزایی بیشتری در جامعه شکل بگیرد تا رشد و موفقیت بیشتری حاصل شود اما شرایط اقتصادی نابسامان، تورم و گرانی موجب شده افراد هر تلاشی را بیهوده تلقی کنند و فرهنگ ارزشمندی کار برای همه به ویژه زنان تبدیل به نیاز مالی شود.

خبرنگار: طاهره فجر داودلی

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.