به گزارش قدس آنلاین، به تازگی کارگروهی متشکل از هوشنگ نصیرزاده مدیرعامل تراکتور و عضو هیات رئیسه سازمان لیگ، براتی عضو هیات رئیسه فدراسیون، زارعی رئیس کمیته حرفه‌ای‌سازی و جمشید نورشرق رئیس کمیته تعیین وضعیت قوانینی برای کنترل قیمت بازیکنان وضع کرده‌اند که با واکنش‌های زیادی مواجه شده است. هر چند فدراسیون قوانین جدید را شفاف به رسانه‌ها اعلام نکرده ولی کنکاش‌ها نشان می‌دهد قوانین بی‌سابقه‌ای به تصویب رسیده است. به طور مثال بازیکنان لژیونری که در خارج از کشور بازی می‌کنند با پاسپورت ایرانی سهمیه بازیکن خارجی به حساب می‌آیند. همچنین اگر لژیونری بخواهد در ایران بازی کند، نمی‌تواند قرضی بیاید.
به طور مثال قایدی و محبی که در استقلال حضور دارند، اگر فصل بعد هم بخواهند پیراهن آبی بپوشند باید به صورت قطعی از باشگاه‌های خود جدا شده و به جمع آبی‌ها بازگردند. افزایش سهمیه خارجی‌های لیگ(۶+۱ آسیایی) هم از موارد بوده که باعث شده تا علاوه بر تکاپو در بازار خرید خارجی‌های بی‌کیفیت و احتمال افزایش پرونده‌های مالی در فیفا، حضور بازیکنان زیر ۲۵ سال، ۲۳ و ۲۱ سال را محدود کند. مورد جالب دیگری که در قوانین جدید دیده می‌شود، به موضوع تمدید قرارداد بازیکنان با افزایش ۲۵ درصد حقوق مربوط می‌شود؛ چیزی شبیه به تمدید اجاره‌خانه‌ها. قانونی که البته آنجا جواب نداد و از نظر عده‌ای در فوتبال هم اجرا نمی‌شود چراکه فیفا هم با آن قدرت نفوذ، چنین بندی در نقل و انتقالات بین‌المللی نگنجانده است.
در قوانین جدید البته موارد دیگری هم مورد اعتراض ایجنت‌های فوتبال قرار گرفته؛ مثلا این‌که حق دریافت پول از باشگاه‌ها را ندارند که می‌گویند این در دنیا عرف نیست. پرداخت ۲.۵ درصد از مبلغ قرارداد بازیکنان به سازمان لیگ هم همچنان جای سوال دارد. البته که در سال‌های گذشته این درصد نزدیک به ۴ و بعضا ۵ درصد شد ولی امسال قرار است همان ۲.۵ درصد باشد که رقمی شگفت‌انگیز را روانه خزانه سازمان لیگ می‌کند.
روزنامه جام‌جم در این زمینه با دو ایجنت فوتبال که البته تمایل نداشتند نام‌شان فاش شود گفت‌وگو کرده تا نظرات آنها را بپرسد. یکی از این ایجنت‌ها تا حدودی موافق وضع قانون جدید و دیگری مخالف بوده است.
مخالف و موافق
یکی از ایجنت‌های فوتبال که نسبت به قوانین وضع شده اعتراض دارد، می‌گوید: «درباره خرید ۷ بازیکن خارجی... شما از یک بچه هم نظر می‌خواستی می‌گفت ابتدا یک نفر اضافه کن نه این‌که یک کاره ۳ نفر اضافه کنی. چطور همین آدم‌ها تا دو سال قبل می‌گفتند خارجی نیاید، الان می‌گویند ۷ خارجی بیاید؟ عجیب نیست؟ قرار است خارجی‌ها در لیگ ما جولان بدهند؟ ببینید در نقل و انتقالات امسال چه می‌شود. حضور خارجی بیشتر به نفع من و امثال من است ولی نمی‌توانید تصور کنید چه بازیکنانی و از کجاهای دنیا به ایران می‌آیند.»
یکی از ایجنت‌های موافق اما موارد دیگری بیان می‌کند و می‌گوید: «در ماجرای خرید قطعی لژیونرها از باشگاه‌های خارجی، به نظرم تصمیم درستی گرفتند. باشگاه‌های بلژیکی و پرتغالی بازیکنان ما را مثلا ۱۰۰ هزار دلار می‌خرند و بعد از یکسال با ۲۰۰هزار دلار به خودمان قرض می‌دهند. این شده کاسبی‌شان. خب چه کاری است جای این‌که ۲۰۰ هزار برای قرضی بدهیم، ۵۰۰ هزار دلار بدهیم قطعی بخریم. قبول دارم تصمیماتی که گرفته شده بعضا رادیکال است ولی می‌تواند کمک کند.» او به مورد دیگری هم اشاره می‌کند: «مثلا اعتراض کرده‌اند چرا آپشن قرارداد باید پایین ۲۰ درصد از مبلغ کل قرارداد باشد؟ خب این که یک عرف جهانی است. در ایران مد شده بود بازیکن مثلا ۱۰ میلیارد قرارداد می‌بست، ۱۰ میلیارد هم آپشن! خب این خارج از عرف است.» ولی آیا قوانین جدید می‌تواند به کاهش قیمت‌ها کمک کند؟ این ایجنت ادامه می‌دهد: «این دیگر بسته به نوع برخورد دارد. اگر مسامحه صورت نگیرد و با باشگاه‌های بزرگ سفت برخورد شود، می‌تواند اثرگذار باشد، در غیراینصورت نمی‌تواند. باید یک جا جلوی این افزایش بی‌رویه گرفته شود هرچند این افزایش به نفع خود من هست ولی آیا ما نباید نگاه بلند مدت داشته باشیم؟»
ایجنتی که مخالف قوانین وضع شده است، پای بندهای دیگری را وسط می‌کشد و می‌گوید: «من احساس می‌کنم این قوانین جدید به نوعی قوانین برده‌داری است. یعنی چه که بازیکن اگر یکساله قرارداد داشته باشد، برای سال دوم با افزایش ۲۵ درصد رقم مجبور به تمدید است؟ خود فیفا اجازه می‌دهد بازیکن ۶ ماهه هم قرارداد ببندد آنوقت فدراسیون ما با قوانین من درآوردی می‌خواهد بی‌قانونی کند؟ خود شما قرارداد ویلموتس را در فدراسیون طوری بستید که هزار و یک مشکل درست شد. حتی نرفتید از بلژیکی‌ها که رفیق‌تان هستند بپرسید این مربی چه اخلاقی دارد؟»
او در پاسخ به این سوال که چطور باید رقم‌ها را کنترل کرد، پاسخ می‌دهد: «فقط در کلاب لایسنسینگ. منتهی ما کنفدراسیون را دور می‌زنیم و می‌خواهیم طور دیگری کنترل کنیم. شما در کلاب لایسنسینگ می‌گویی بودجه‌ات مثلا ۲۰۰ میلیارد است و باید با همان بودجه کار تیم را جلو ببری. وقتی آنجا شفافیت و صداقت باشد، ناچاری درست کار کنی ولی با این قوانین به شما می‌گویم هیچ اتفاق خوبی نمی‌افتد.»
در روزهای گذشته اکثر بازیکنان و مربیان در صف معترضان قرار گرفتند و یک استوری مشابه مشترک را در صفحه رسمی خود قرار داده‌اند. این‌که رقم‌ها باید کنترل شود، اظهر من الشمس است. با این روند قیمت‌ها تا سال‌های آینده حتی به مرز ۱۰۰ میلیارد برای یک فصل می‌رسد اما بعید به نظر می‌رسد قوانینی که فدراسیون وضع کرده، بازدارنده باشد. میزان اعتراضات نشان می‌دهد بمب ساعتی فوتبال به کار افتاده و یک نقل و انتقالات جنجالی و پر زد و بند در پیش خواهد بود.
بازیکن نامی بین ۲۵ تا ۳۰ میلیارد!
نرخ بازیکنان در فصل جدید چقدر است؟ یکی از ایجنت‌ها در مورد جالبی می‌گوید: «اکثرا روی ۵۰۰تا ۶۰۰ هزار دلار.» یعنی قرارداد دلاری می‌بندند؟ پاسخ این است: «نه، این رقم‌ها را به ریال محاسبه می‌کنند و قرارداد می‌بندند. مثلا روی دلار ۳۰ تومنی می‌شد بین ۱۵ تا ۱۸ میلیارد. الان دلار چند است؟ ۵۰ هزار تومان. رقم می‌شود بین ۲۵ تا ۳۰ میلیارد. البته بازیکنانی هستند که بالاتر هم می‌خواهند. مثلا یکی از بازیکنان گل‌گهر به باشگاه سپاهان گفته برای فصل بعد ۴۰ میلیارد تومان می‌خواهد! شک نکنید او برای فصل بعد بین ۵۵ تا ۶۰ میلیارد طلب می‌کند.»
نظر شما