مریم کوره‌پز در گفت‌و گو با قدس خراسان اظهار کرد: میوه باید درجه یک باشد تا بتوان آن را خشک کرد و محصولی باکیفیت بالا تحویل داد که  قابلیت صادرات داشته باشد. باتوجه به اینکه نمی‌توان میوه را همیشه سالم نگه داشت و از طرفی  چون سردخانه هم برای باغدار صرفه اقتصادی ندارد، افراد به خشک کردن میوه رو می‌آورند، باغدارهای ما اغلب میوه‌ای که قابل عرضه نباشد را خشک می‌کنند و میوه خشک شده مطلوب نیست.

مدرس دوره‌های کسب‌وکار خانگی میوه خشک‌کنی فراوری محصولات کشاورزی و باغی را یک حوزه تخصصی دانست و متذکر شد: متأسفانه افراد با توجه به تجربیات قدیمی خود می‌خواهند بدون آموزش با دستگاه کار کنند. خشک کردن در دستگاه با آفتاب فرق می‌کند، درجه حرارت مناسب، ابعاد مناسب میوه و توجه به اینکه دچار سوختگی نشود از الزامات است.

وی به نکات مهم خشک کردن میوه اشاره کرد و گفت: اگر قطعات میوه یکسان نباشد ممکن است در این فرایند آب میان بافتی در میوه باقی بماند و موجب کپک‌زدگی و بید افتادن در محصول شود، توجه به میزان نگه‌دارنده‌ها مهم است. خیلی‌ها درصدش را نمی‌دانند و میوه سمی به مشتری خواهند داد.

کوره‌پز به چالش‌های این کسب‌وکار اشاره کرد و ادامه داد: مثلاً هر ۱۰ کیلو سیب به ما ۱۰۰ گرم میوه خشک می‌دهد. افراد باید توجه کنند که این میزان محصول به خرید محصول، هسته‌گیری، حمل بار و... نیاز دارد و موجب می‌شود محصول از بازار گران‌تر شود و قابل رقابت با باغداری که خودش میوه خشک می‌کند، نباشد.

خبرنگار: طاهره فجرداوودلی