به گزارش قدس آنلاین انسیه شاه‌حسینی اظهار داشت: در سال‌های جنگ و وقتی ۲۸ ساله بودم بار دیگر در میان خاکسترهای جنگ به دنیا آمدم و دفاع مقدس مساله مهم شخصی من است.

اگر شرایط و مسائل جنگ را به تصویر نکشم گناه کرده‌ام

وی افزود: در سال‌های جنگ چیزهایی در شرایط آن سال‌ها دیدم و انسان‌هایی را شاهد بودم که پشت خاکریزها به پیغمبری رسیده بودند. آنچه دیده‌ام را باید بازگو کنم و اگر آن اتفاق‌ها و انسان‌ها و شرایط سال‌های دفاع مقدس را به تصویر نکشم گناه کرده‌ام.

انسان‌هایی را شاهد بودم که پشت خاکریزها به پیغمبری رسیده بودندشاه‌حسینی گفت: سینمای دفاع مقدس یعنی به تصویر کشیدن فرهنگ ایثار و برادری در پشت خاکریزهایی که رزمندگان برای باز کردن معبرها از هم سابقه می‌گرفتند. این از خودگذشتگی‌ها به خاطر فرهنگ عاشورایی است که رزمندگان داشتند و چنین فرهنگی در هر شرایط و در هر جامعه‌ای جوابگوی تمامی مسالئل در حوزه‌های مختلف حتی سیاسی و اقتصادی است.

فقط دفاع مقدس می‌تواند پرچمدار حق و حقانیت باشد

کارگردان فیلم سینمایی آب را گل نکنید (۱۳۶۸) گفت: در سینمای ملی که رسانه بهترین بخش آن است، فقط دفاع مقدس است که می تواند بایستد و پرچمدار حق و حقانیت باشد.

تولیدات دفاع مقدسی حامی آنچنانی به غیر از کسانی که دلسوزند، ندارندوی افزود: وقتی فیلم‌های دفاع مقدس خوب ساخته و از آنها به خوبی حمایت شود همین سینما پاسخی برای خیلی از سوالات و مسائل در جامعه ماست اما تولیدات دفاع مقدسی حامی آنچنانی به غیر از کسانی که دلسوزند، ندارند. برخی که امکانات دارند اما آنها را در اختیار تولیدات دفاع مقدسی نمی‌گذارند و در این میان عده‌ای هم هستند که سینمای دفاع مقدس را به فراموشی سپرده‌اند.

اتفاق‌های خوب دیگری در راه است

شاه‌حسینی گفت: اتفاق‌های خوبی در سینمای دفاع مقدس افتاده و اتفاق‌های خوب دیگری در راه است. هر وقت که خبرهای ساعت ۱۴ را گوش می‌دهم می‌شنوم که هر روز کتاب جدیدی در مورد دفاع مقدس نوشته شده و این مایه خوشحالی من را فراهم می‌کند چرا که از دغدغه‌های رهبر معظم انقلاب بوده و بر آن تاکید دارند.

وی افزود: نویسنده‌های دفاع مقدس به سمت نوشتن بیوگرافی شهدا رفته‌اند که اگر حمایت‌های شایانی از این دست تولیدات در سینما شود، سینمای دفاع مقدس بار دیگر به تنظیمات سابق خود بازمی‌گردد.

اگر مساله‌ام نباشد، کاری شروع نمی‌کنم

کارگردان فیلم سینمایی دل نمک (۱۳۶۸) گفت: در هر کاری که به ثمر رساندم از انجامش لذت بردم چون با شناخت بود. اول باید مساله‌ام باشد و حرفی برای گفتن داشته باشم وگرنه هرگز کاری شروع نمی‌کنم.