به گزارش قدس آنلاین، با نزدیک شدن به ماه جولای، تب و تاب اکران فیلم‌های هیجان‌انگیز در هالیوود هم بالا رفته است. فیلم‌هایی که در عین حال رقیبانی جدی و سرسخت برای یکدیگرند، از «ماموریت غیرممکن» تام کروز و لایو اکشن «باربی» گرفته تا شاهکار جدید و کنجکاوی‌برانگیز کریستوفر نولان یعنی «اوپنهایمر».

کریستوفر نولان در سینمای هزاره جدید به معنای واقعی یک پدیده است. او به واسطه جادوی سینما، در فیلم‌هایش جهان دیگری خلق کرده و علاقمند به دنیاهای موازی و بازی با زمان است؛ اغراق نیست اگر نولان را از جاه‌طلب‌ترین فیلمسازانی قلمداد کنیم که رویا را به سیاقی باشکوه بر پرده سینما تصویر می‌کنند. نمونه آن سه‌گانه «بتمن آغاز می‌کند»، «شوالیه تاریکی» و «شوالیه برمی‌خیزد» است، یا فیلم‌های دیگرش همچون «میان ستاره‌ای»، «تلقین» و «تنت» که با چیره‌دستی دنیای تازه‌ای را پیش چشمان مخاطبش قرار می‌دهد.

او حالا برای دوازدهمین فیلم خود سراغ یک بیوگرافی و روایت حماسه‌ای عظیم و تاریخی رفته است و در «اوپنهایمر» داستان زندگی جی رابرت اوپنهایمر، استاد فیزیک دانشگاه کالیفرنیا که بیشتر به خاطر ایجاد بمب اتمی در طول جنگ جهانی دوم و به عنوان رئیس آزمایشگاه لوس آلاموس در زمان جنگ شناخته شده را روایت می‌کند. نولان فیلم‌نامه این فیلم را بر اساس کتاب پرومته آمریکایی، پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر به رشته تحریر درآورده است.

اوپنهایمر که «پدر بمب اتمی» لقب گرفته از کسانی بود که شاهد آزمایش ترینیتی در نیومکزیکو بود که در آن، نخستین بمب اتمی، ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ با موفقیت منفجر شد. بمبی که مدتی بعد یعنی در اگوست ۱۹۴۵ برای بمباران اتمی هیروشیما و ناگاساکی از آن استفاده‌ شد.

سنگین‌ترین وزنه‌ سینمایی روی شانه‌های کیلین مورفی

کیلین مورفی، امیلی بلانت، رابرت داونی جونیور و مت دیمون از بازیگران «اوپنهایمر» هستند. نولان درباره علاقه خود به همکاری با مورفی که پیش‌تر هم با او سابقه همکاری داشته، در جایی گفته بود؛ من همیشه از همان بار اول که او را حدود ۲۰ سال قبل ملاقات کردم، می‌دانستم که وی نه فقط یکی از بازیگرهای عالی نسل خود، بلکه یکی از بازیگرهای عالی همه‌ ادوار است. منتظر رسیدن به پروژه‌ی مناسب بودم. می‌دانستم که او هم منتظر بود تا بتوانیم با هم همکاری کنیم. من به‌دنبال فرصتی بودم تا بتوانم سنگین‌ترین وزنه‌ سینمایی را روی شانه‌های او بگذارم و تماشا کنیم که چگونه این بار را به دوش می‌کشد. بسیار هیجان‌انگیز بود که به کیلین زنگ بزنم و بگویم این فیلم «اوپنهایمر»، همان پروژه است.

از منفجر کردن بوئینگ ۷۴۷ تا یک انفجار هسته‌ای

اگر اهل سینمای نولان باشید پس چندان برایتان تازگی ندارد که این نابغه انگلیسی دست به کارهای عجیب و غریب بزند. آخرین نمونه‌اش در فیلم ۲۰۰ میلیون دلاری «تنت» و انفجار یک بوئینگ ۷۴۷ واقعی بود. او حالا در «اوپنهایمر» دست به یک انفجار سلاح هسته‌ای زده، آن هم کاملاً واقعی و بدون استفاده از جلوه‌های CGI. این خبر وقتی جالب‌تر می‌شود که تکنیک فیلمبرداری آیمکس و تماشای روی پرده آیمکس باعث می‌شود مخاطبان فیلم تجربه‌ای بسیار نزدیک به واقعیت را لمس کنند.

نولان که این فیلم را با بودجه‌ای بیش از ۱۰۰ میلیون دلار ساخته، آن را روی فیلم ۷۰ میلی‌متری فیلمبرداری کرده است؛ فرمتی که باکیفیت‌ترین فرمت تصویربرداری است که تاکنون ساخته شده و حس حیرت‌انگیزی از غرق شدن در تصویر را به مخاطب می‌دهد. آنطور که نولان می‌گوید تمام ۳ ساعت و ۹ ثانیه فیلم روی نسخه نگاتیو ۷۰ میلی متری آیمکس است و برای هر اکران، طول این فیلم نزدیک به ۱۱ مایل (۱۸ کیلومتر) است.

نولان معتقد است این فرمت دید پیرامونی بیننده را کاملا در برمی‌گیرد و او را غرق تصویر می‌کند، فرمتی که شفافیت و کیفیت آن از بالاترین حد استاندارد برخوردار است و نزدیک‌ترین فرمت برای بازسازی جهان واقعی است. حالا «اوپنهایمر» از ۲۱ جولای (۳۰تیرماه) و کمتر از دو هفته پس از «مأموریت غیرممکن ۷» اکران خواهد شد و استودیوی یونیورسال تمامی سینماهای آیمکس آمریکای شمالی را به مدت سه هفته برای نمایش این فیلم تصرف کرده است تا یک تجربه دلچسب و واقعی از سینما را به مخاطبانش هدیه دهد.