بر این اساس، در دهه اول محرم، شب و روز اول روضه مسلم بن عقیل بیشتر خوانده می‌شود. شب و روز دوم روضه ورود به کربلا؛ شب و روز سوم روضه رقیه حضرت دختر خردسال حضرت اباعبدالله(ع)؛ شب و روز چهارم روضه فرزندان حضرت زینب(س)، یا حر بن یزید ریاحی، یا طفلان مسلم یا برخی از اصحاب معروف مثل حبیب بن مظاهر، زهیر و…؛ شب و روز پنجم روضه عبدالله بن حسن یا روضه برخی دیگر از  اصحاب حضرت؛ شب و روز ششم روضه جناب قاسم بن حسن(ع)؛ شب و روز هفتم روضه حضرت علی اصغر و در برخی مناطق روضه حضرت ابوالفضل(ع)؛ شب و روز هشتم روضه حضرت علی اکبر(ع)؛ شب و روز نهم که روز تاسوعاست، روضه حضرت ابوالفضل(ع) و سرانجام در شب و روز دهم، که روز عاشورا باشد، روضه‌های حضرت اباعبدالله(ع) خوانده می‌شود.

در شام روز دهم هم که به «شام غریبان» مشهور است، روضه حضرت زینب(ع) خوانده می‌شود. رسم است که در مراسم شام غریبان، چراغ‌ها را خاموش می‌کنند و با نور اندکی مثل نور شمع عزاداری می‌کنند.