به گزارش قدس خراسان، مردم با صدای شیخ احمد کافی آشنایی دارند واعظی که نوای گرم و دل‌نشین او با جمله «یا صاحب‌الزمان (عج) یا صاحب‌الزمان“ برای بسیاری از بزرگ‌ترهای ما آشناست؛ خطیبی که با آن صدای دلنواز و نوای جان‌فزا روح و روان آدمی را صیقل داده و هنوز هم بعد سال‌ها از هجرانش، خشت خشت مهدیه تهران با نام احمد کافی گره‌خورده و نوایش در آن طنین‌افکن است.
احمد کافی در سال ۱۳۱۵ در مشهد مقدس و خانواده‌ای متوسط و مذهبی دیده به جهان گشود، پدرش فرهنگی بود اما پدربزرگش آیت‌الله میرزا احمد کافی از علمای برجسته و به نام یزد به شمار می‌رفت. بنابراین از سن ۱۰ سالگی به تحصیل علوم دینی پرداخت.
طلبگی از مشهد، تا نجف و قم
وی پس از دو سال وارد مدرسه علوم دینی مشهد و در سن ۱۸ سالگی به همراه جدش رهسپار نجف اشرف شد تا از محضر علمایی همچون آیت‌الله خویی، آیت‌الله سید اسدالله مدنی تبریزی و آیت‌الله حسین راستی کاشانی برای تحصیل علوم دینی بهره ببرد.
شیخ کافی پس از مدتی برای کمک به خانواده، به قم بازگشت و علاوه بر ادامه تحصیل به موعظه و منبر پرداخت و همین امر موجب شد بارها به خاطر سخنرانی‌های محرم، صفر و رمضان در قم، زندانی یا تبعید شود.
شیخ احمد کافی به خاطر درخواست‌های مکرر مردم تهران و نیاز شدید آن شهر به تبلیغ دین و روشنگری در برابر ترفندهای فاسدانه رژیم شاه به آنجا رفت و هم‌زمان با سخنرانی‌های مذهبی در مساجد، در منزل خود نیز جلسات آموزش قرآن و تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان و نیز مراسم دعای کمیل و ندبه را تشکیل داد.
نیمه شعبان ۵۷ بود که امام خمینی(ره) با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند که شادمانی و سرور درحالی‌که بسیاری از عزیزان ملت، در تبعید و زندان و شکنجه به سر می‌برند، جایز نیست و از همه مردم خواستند برای ادامه نهضت و اعلان مبارزه با جنایات رژیم از برپایی جشن و چراغانی خودداری کرده و برپایی مراسم عید را به روزی واگذارند که بنیاد ظلم و ظالم را از بین ببرند؛ این بیانیه موجب شد که مرحوم کافی نیز مانند بسیاری دیگر از مردم و روحانیون، از برپایی جشن و چراغانی، که هرسال به‌گونه‌ای باشکوه در مهدیه برپا می‌شد خودداری کند و رهسپار مشهد مقدس شود.
حضور غیرتمندانه مردم قوچان در تشییع پیکر
شیخ احمد کافی هنوز ۳۰ کیلومتر از قوچان فاصله نگرفته بود که با ماشین ارتش تصادف می‌کند و اتومبیل وی دچار سانحه می‌شود؛ پیکر این واعظ شهیر با نظارت ساواک به قوچان که آن زمان در اوج اختناق و خفقان به دلیل استقرار ساواک شمال شرق کشور به سر می‌برد انتقال داده می‌شود تا بدون سروصدا و در سکوت کامل، جسم بی جان را سر به نیست کرده یا به تهران انتقال دهند.
علما و روحانیون وقت قوچان در کنار مردم مبارز و انقلابی این شهرستان وقتی از این ماجرا مطلع شدند جنازه مرحوم کافی را از بیمارستان این شهر خارج کرده و پس از غسل و کفن با تشریفات خاص و باشکوه تشییع‌جنازه‌ای را به نمایش گذاشتند که تیر خلاصی به رژیم پهلوی بود و ساواک و چماق به دستان نتوانستند کاری کنند.
تشییع باشکوه پیکر واعظ شهید شیخ احمد کافی در مرکز ساواک شمال شرق کشور
یکی از شاهدان عینی ماجرای تشییع مرحوم کافی در قوچان با تأکید بر این مطلب که این تشییع پیکر، اثرگذاری زیادی در فعالیت‌های انقلابی مردم منطقه داشت، اظهار کرد: یک جلسه دعای ندبه‌ای داریم که از سال ۴۹ فعال است، صبح مشغول دعا بودیم که مرحوم آیت‌الله صفوی اطلاع داد که امروز مراسم‌ها کمی مختصر شود چون پیشامد مهمی اتفاق افتاده است.
جعفر فاطمی ادامه داد: تنها چهار تا پنج تن از علمای قوچان از حادثه خبر داشتند اما پس از غسل و کفن اعلام کردند که همه مردم شهر را خبر کنید تا حدود ساعت‌های ۱۰ برای تشییع واعظ شهیر احمد کافی در مسجد عوضیه یا همان مسجد جامع فعلی شهر حاضر شوند.
وی یادآور شد: مردم انقلابی قوچان علاوه بر مقابله با نیروهای شاهنشاهی و چماق به دستان شاه باید نگران نیروهای ساواک نیز می‌بودند زیرا ساواک شمال شرق کشور در قوچان مستقر بود اما این تصادف مشکوک جرقه‌ای شد تا مردم به میدان آمده و انزجار خود را نسب به رژیم پهلوی اعلام کنند.
این مبارز انقلابی تأکید کرد: ساواک شرایط رعب و وحشت‌آوری به وجود آورده بود اما لحظه‌به‌لحظه بر جمعیت مردم برای تشییع افزوده می‌شد و مردم انقلابی قوچان پیکر واعظ شهیر احمد کافی را با همراهی باشکوهی از مسجد عوضیه تا بلوار بدرقه کردند و نیروهای ارتش، شهربانی و ساواک در مقابل این جمعیت مات و مبهوت مانده بودند.
وی بیان کرد: حدود پنج اتوبوس در بلوار توسط علما و روحانیون تدارک دیده‌شده بود تا مردم را به همراه پیکر به مشهد منتقل کنند و چون کار از دست نیروهای ساواک و شهربانی در قوچان خارج‌شده بود حال و هوای مشهد امنیتی‌تر از قوچان بود و طرح‌های انتظاماتی اجرا می‌کردند.
فاطمی تصریح کرد: وقتی جنازه مرحوم کافی در میدان فردوسی از آمبولانس پیاده شد دیگر دست به جنازه نمی‌رسید و مردم پیکر این واعظ شهید را انگار روی هوا دست‌به‌دست به جلو حرکت می‌دادند و تا دروازه قوچان هرچه کار می‌کرد جمعیت بود و جمعیت و جمعیت.
ضرورت بازخوانی حوادث انقلاب برای آشنایی نسل امروز
امام‌جمعه قوچان هم بابیان اینکه حماسه مردم قوچان در ۳۰ تیر ۵۷ طی سال‌های گذشته مورد غفلت قرارگرفته و باید این حوادث انقلابی برای نسل امروز بازخوانی شود، گفت: وقتی واعظ شهیر مرحوم شیخ احمد کافی در قوچان به شهادت رسید مردم متدین و مؤمن قوچان پیکر را از بیمارستان تحویل گرفته و در مسجد جامع یا همان عوضیه سابق قراردادند و مقام وی را بزرگ داشتند.
حجت‌الاسلام علیرضا هراتی مطلق بیان کرد: مردم مؤمن و متدین قوچان در کنار علما و فضلا از سراسر روستاها و حتی شهرهای اطراف به سمت قوچان روانه شدند تا در مراسم شهادت شیخ احمد کافی شرکت کنند و مردم این شهرستان نیز میزبانی خوبی را نسبت به میهمانان خود انجام دادند.
تشییع جنازه ای که رنگ و بوی تظاهرات به خود گرفت
وی تصریح کرد: پس از اقامه نماز و عزاداری در مسجد، مردم پیکر را با آیینی باشکوه تشییع کردند و حماسه و عظمتی بی‌نظیر را به ارمغان آوردند.
جای تردید نبوده و نیست که این تصادف ساختگی بود و شهادت این واعظ شهیر به دست ساواک سفاک و عوامل رژیم منحوس پهلوی رقم خورده است برای همین تشییع پیکر احمد کافی در قوچان، شباهتی به دیگر تشییع‌جنازه‌ها نداشت و بیشتر رنگ و بوی تظاهرات به خود گرفت و محرکی برای آغاز علنی مبارزات انقلابی مردم این شهرستان و حتی شهرهای دیگری نظیر مشهد به شمار می‌رفت.
نظر شما