به گزارش قدس آنلاین، معمولاً شبکه‌های مختلف سیما چه در ماه رمضان و چه در ماه محرم عمدتاً به تکرار ساخته‌های سالیان قبل می‌پردازند البته امسال سریال «عشق کوفی» به همراه چند تله تئاتر به کنداکتور نمایشی تلویزیون رونق داده اما هنوز هم نمی‌توان سریال‌های خوبی همچون «طفلان مسلم» را فراموش کرد. در کنار همه شوخی‌های مجازی که با این نوستالژی‌ها خصوصاً "مختارنامه" می‌شود بعضاً بسیاری از مخاطبین علاقه‌مند به دیدنِ مجدد این سریال تلویزیونی‌اند. 

مجتبی یاسینی سریال «طفلان مسلم» را برای تلویزیون ساخته و هنوز هم در پخش‌های مجدد طرفدارهای خودش را دارد، او مثلِ خیلی از قدیمی‌های این روزها کمتر کار می‌کند. البته فیلمنامه‌های ارائه شده زیاد دارد اما در میانِ همه این فیلمنامه‌ها، خیلی پیگیرِ سرانجامِ «حبیب بن مظاهر» است. او می‌گوید که هنوز منتظرِ ساخت این سریال مانده و خبری از تولید آن نشده است. اگر این سریال ساخته شود طرفداران بسیاری خواهد داشت. واقعاً دلم می‌سوزد که می‌توانیم اما به نظر می‌رسد که نمی‌خواهیم! "طفلان مسلم" جزو آثاری است که همیشه به خصوص در ایام محرم و صفر جایگاه ویژه‌ای در کنداکتور تلویزیون دارند؛ اما به سبکِ برخی از کارهای طولانی و پرخرج تلویزیون نبوده و کسی به نام مجتبی یاسینی به عنوان کارگردان این اثر را به یادگار گذاشته است. یاسینی را شاید بسیاری به یاد نیاورند! کسی که علاوه بر کارگردانی و نویسندگی، وقتی روی صحنه تئاتر و جلوی دوربینِ برخی از کارگردانان توانمند سینمای ایران می‌رفت بسیاری با خودشان می‌گفتند چرا کم بازی می‌کند؟

مثلاً وقتی "شوخی" همایون اسعدیان را به یاد می‌آوریم، نقشِ خاکستری عجیب و غریبی از خودش به یادگار گذاشته، با خودمان می‌گوییم چرا این روزها او این‌قدر از تلویزیون و سینما دور شده و از تجاربش در عرصه بازیگری و کارگردانی استفاده نمی‌شود؟ هنوز هم کارهای ماندگاری مثل "سعید و سارا"، "آقای ساعتچی"، "خانه ما" و آوای بی‌صدا" را نمی‌توان فراموش کرد.

او بعد از ساخت سریال «طفلان مسلم» و چند تله‌فیلم، مدت‌هاست کاری برای تلویزیون نساخته، مجتبی یاسینی با «حکایتی و حکمتی» مهران مدیری را برای اولین‌بار به دنیای تصویر معرفی کرد.

یاسینی در واکنش به فقدان کارهای مناسبتی و محرمی می‌گوید: صداوسیما باید از فیلمنامه‌نویسان حمایت کند. قطعاً فیلمنامه‌نویسان خوب فراوان‌اند اما آنها هم برای گذران زندگی خود کار می‌کنند و باید تأمین باشند تا بتوانند خوب بنویسند. نباید کارها را به سرعت و به شکل مناسبتی تنها چند ماه قبل از یک مناسبت به افراد بسپاریم تا روند نگارش، کارگردانی، تولید و... با سرعت بالا به نتیجه برسد.

او این روزها مثلِ خیلی از همکارانِ قدیمی‌اش کم پیداست؛ زمانی بازیگرِ فیلم «شوخی» بوده و با عنوان بازی در نقش یک خبرنگار در اثر همایون اسعدیان شناخته می‌شود و در ایام محرم «پیر وفا» سال گذشته به کارگردانی او از شبکه دو پخش شد. اما این روزها کمتر از او کاری می‌بینیم. خودش چنین واکنشی نشان می‌دهد: از مدیران باید پرسید که چرا ما نیستیم و قدیمی‌ها از دست‌شان فرار می‌کنند؟ باور می‌کنید بعضی از آنها نمی‌دانند چه وظیفه‌ای روی دوش‌شان است. من دلم تنگ است برای روزهایی که کارهای مناسبتی، عاشورایی و ماه رمضانی تأثیرگذار و جذاب ساخته می‌شد و الان چند سالی است از این خبرها نیست. 

او به نکته‌ای درباره ساخت سریال‌های مناسبتی اشاره می‌کند که بسیاری دیگر از قدیمی‌های این عرصه هم آن را مطرح کرده‌اند. او می‌گوید: هنوز هم می‌بینم برای ساخت سریال مناسبتی هیچ برنامه‌ریزی ندارند. فقط می‌خواهند ساخته شود و برایشان اهمیتی ندارد یکی دو ماه مانده به مناسبتی می‌گویند فلان سریال را می‌خواهیم. اینکه با چه کیفیتی ساخته شود هیچ اهمیتی ندارد. در حالی‌که این عجله‌سازی‌ها و شتاب‌زدگی‌ها است که باعث شده سریال‌ها یکی پس از دیگری بیایند و بروند و آن جذابیتِ گذشته را نداشته باشند. 

یاسینی در لا به لای گفت‌وگویش این گلایه‌اش را دوباره تکرار کرد "کماکان تکلیف ساختِ سریال «حبیب بن مظاهر» روشن نشده است. فیلمنامه‌ را ارائه دادیم، به من گفتند "پول نداریم"، راست هم می‌گویند ندارند اما برای ما! برای بعضی‌ها همیشه دارند.  ماجرای حبیب بن مظاهر چیزی نیست که پیش پا افتاده باشد. معلوم است چقدر تحقیق شده. یک سریال بسیار دیدنی است. همه‌چیز در آن وجود دارد؛ چرا نباید کار بشود؟" 

وقتی به بازخوانی خاطراتش در جریانِ ساخت سریال «طفلان مسلم» می‌پردازد به یک روایت جالب می‌رسد و می‌گوید: "هیچ‌وقت آن روزها از یادم نمی‌رود. خیلی تمرین کردیم؛ یعنی یکسره جلوی دوربین نرفتیم. خیلی از بازیگران سرتمرین گریه می‌کردند. خیلی کار دلی شده بود. یکی از دلایلی که در میان مردم جا افتاد چون بازیگران احساس و عواطف‌شان را خرجِ لحظه به لحظه این سریال کردند. یکی از بازیگران آمد و گفت مادرم به این روضه‌های خانگی می‌رود و جلساتی که خانم‌ها دورِ هم جمع می‌شوند. روزی یکی از این خانم‌ها در جلسه شرکت نمی‌کند و می‌گویند که گویا او شبِ گذشته سریال "طفلان مسلم" را می‌دیده و قلبش گرفته و در بیمارستان بستری شده است. مردم با قصه این سریال آشنا بودند و از این جهت ما رنگ و لعابِ نمایشی هم به این سریال ندادیم و خیلی تعزیه‌گونه بود."