حجت الاسلام سید جواد حسینی کیا، در گفت و گو با قدس آنلاین، با به اشاره به این که یازدهم محرم، مصادف با مصیبت دردناک اسارت اهل بیت پیامبر اسلام ، در تقوم ملی کشور به عنوان روز تجلیل از اسرا و مفقودان نامگذاری شده است، افزود: اسرا و مفقودان جنگ تحمیلی، اسوه های ایثار و شهادت هستند. آنان در زمان جنگ سینه سپر کردند تا این مرز و بودم بدست دشمنان نیفتد و بعدهم که به اسارت افتادند شلاق ها و تونل های مرگ و... را به جان خریدند تا عزت جمهوری اسلامی ایران حفظ شود.

نماینده مردم سنقردر مجلس شورای اسلامی افزود: بسیاری از آزادگان عزیز، به دلیل شکنجه هایی که در زمان اسارت شده اند، به لحاظ جسمی و روحی دچار مشکل هستند در واقع جانباز هستند اما هنوز نامشان در بنیاد شهید و امور ایثارگران، در زمره جانبازان  جنگ تحمیلی به ثبت نرسیده است.

حسینی کیا، بیکاری فرزندان آزادگان و ایثارگران را یکی دیگر از مشکلات این قشر یاد کرد و گفت: تامین فرصت های اشتغال یا کار مناسب و آبرومند برای عزیزانی که سال ها در اسارت  دشمن بوده اند بسیار مهم است که باید  این مشکل حل شود.

وی بالا بودن هزینه های درمانی و اجاره نشینی را از دیگر مشکلات جامعه ایثارگران عنوان کرد و گفت: از سوی دیگر نرخ تورم در کشور بالا است و حقوق آزادگان عزیز هم در سطح حداقل بگیرهاست بنابراین بعضی از آن ها و دیگر ایثارگران مثل رزمندگان معسری که حتی حداقل حقوق را هم دریافت نمی کنند در تامین معیشت خانواده مشکل دارند .

این عضو کمیسیون صنایع و معادن ادامه داد: از سوی دیگر ما هنوز نتوانسته ایم به گونه ای فرهنگ سازی کنیم که ایثارگران به عنوان نمادهای مقاومت مطرح شوند و نسل های تازه به خوبی آن ها را بشناسند؛ این در حالی است که انجام بعضی از کارها برای فرهنگ سازی در این بخش نیازی به بودجه ندارد؛ مثلاً  شهرداری ها می توانند کوچه ها را به نام ایثارگران و آزادگان عزیز نامگذاری کنند تا ساکنان چنین کوچه هایی بدانند چه عزیزی در آنجا ساکن است و به آن افتخار کنند.بنابراین فرهنگ سازی نمادهای مقاومت هم از جمله رسالت هایی است که باید انجام بگیرد.

حسینی کیا در پاسخ به این که درگیر بودن آزادگان  و ایثارگران با مشکلات معیشتی ، درمانی و رفاهی، متعدد نشان می دهد که قانون جامع ایثارگران آن که باید در کشور اجرایی نمی شود، این موضوع ریشه در چه عواملی دارد؟ گفت: دلیل اصلی این اتفاق به محدودیت  بودجه  یا منابع مالی دولت بر می گردد؛ یعنی قانون برنامه ششم توسعه به خوبی مسائل و مشکلات جامعه ایثارگران را دیده است اما دولت بدلیل وجود محدودیت های منابع مالی، برای بنیاد شهید و امور ایثارگران بودجه مورد نیاز را تخصیص نمی دهد  در نتیجه این بنیاد هم نمی تواند قانون یاد شده را به خوبی پیاده یا اجرایی کند. از این رو برای کاهش و یا رفع مشکلات ایثارگران و آزادگان عزیز، چاره ای نیست جز این که دولت و مجلس بودجه و اعتبارات بیشتری را برای بنیاد شهید و امور ایثارگران تخصیص بدهند تا این نهاد بتواند به خوبی به وظایف و تعهداتش عمل کند.