اعلام برکناری «کین گانگ» از وزارت امور خارجه چین، آن هم پس از غیبت چند هفته ایی وی از نگاه عمومی، همه تحلیلگران و حتی مقامات سیاسی جهان را غافلگیر و متعجب کرد. در میان تحلیل ها و گمانه زنی های مختلفی که در رابطه با این رویداد منتشر شده است، نشریه اکونومیست در شماره اخیر خود تحلیل کوتاهی در این زمینه ارائه داده که می تواند از برخی جهات در خور توجه باشد. این نشریه انگلیسی با در کنار هم قرار دادن عواملی همچون نزدیکی به رئیس جمهور شی جین پینگ و  برخورداری از آمیزه ایی از جذابیت های دنیایی و تحقیرها بر علیه غرب، به رشد سریع گانگ در دولت و در نهایت رسیدن او بالاترین مقام وزارت خارجه چین اشاره می کند. در چنین شرایطی پس از هفته ها غیبت آقای کین از نگاه عمومی، سرانجام اعلامیه رسمی برکناری وی در 25 ژوئیه (3 مرداد ماه) از سوی مجلس قانونگذاری چین منتشر می گردد. اما حتی پس از انتشار این اعلامیه هم بسیاری از مسائل درباره سرنوشت وزیر خارجه پیشین چین همچنان در هاله ایی از ابهام قرار دارد. عدم اشاره به وضعیت سلامتی آقای کین که در ابتدا به عنوان توضیحی برای غیبتش مطرح شده بود، نخستین ابهام را شکل می دهد. نکته مبهم دیگر این است که تکلیف سایر مسئولیت های وی همچون مشاور دولت و عضو کمیته مرکزی چه خواهد شد؟

 در ادامه اکونومیست این نکته را مهم ارزیابی می کند که به رغم هزینه دیپلماتیک ابهامات این برکناری برای دولت، آنها بازهم  ترجیح داده اند که ابعاد دقیق ماجرا را شفاف سازی نکنند. با توجه به جایگاه ویژه وی به عنوان دستیار رئیس حزب، ناپدید شدن ناگهانی چنین فردی یک بحران برای دستگاه دولتی چین تلقی می گردد. آقای کین در طی هفت ماه تصدی گری وزارت خارجه و پیش از آن در دوران سفارتش در واشنگتن، دستورالعملهای رئیس جمهور شی را به دیپلماتهای چینی منتقل می کرد تا روحیه مبارزه و غرور را به نمایش بگذارد، به ویژه هنگامی که مخاطبان غربی را به سوی خود جلب می کرد و یا برای آنها از دلایل زوال آمریکا و متحدانش سخن می گفت.

اما به نظر می رسد که رشد و ارتقاء سریع کین گانگ حسادت برانگیز شده و می تواند توجیه کننده این مسئله باشد که چرا طبقه نخبگان پکن با خوشحالی شایعاتی را در مورد ناپدید شدنش به اشتراک می گذارند که البته بسیاری از آنها به زندگی خصوصوی او ارتباط پیدا می کند. در نهایت در رابطه با "وانگ یی" جانشین آقای کین هم باید گفت که با توجه به سن وی (69 سال) و حفظ سمت بالاترش یعنی دیپلمات ارشد دولت، بعید است که بتواند این دو مسئولیت سنگین و طاقت فرسا را به شکلی همزمان برای مدت طولانی ادامه دهد.