ویژگی‌های جالب و قابل توجه‌ای از فرزند اول وجود دارد که در اغلب فرزندان نخست یک فامیل مشترک است و نشان می‌دهد، فرزند اول بودن آنقدر هم بد نیست.

بسیاری بر این باورند که فرزندان اول خانواده باید قوانین سختگیرانه‌تری را تحمل کنند تا مسیر را برای خواهر و برادرانی که بعد از آن ها متولد می شوند هموار کنند به همین دلیل در مقایسه با دیگر فرزندان خانواده آسیب پذیرترند.

هریک از فرزندان آسیب های خاص خود را دارند

عباس فرجی؛ دکترای روانشناسی در پاسخ به این پرسش که آیا فرزندان نخست خانواده در مقایسه با دیگر فرزندان آسیب پذیرترند و والدین سختگیری های بیشتری در مورد آن ها دارند به "قدس آنلاین " می گوید: آسیب پذیری ارتباطی با ترتیب تولد فرزندان ندارند و هر نوزادی که متولد می شود با دو نوع آسیب یعنی آسیب روانی و جسمی مواجه است در نتیجه نمی توان گفت که فرزندان نخست خانواده در مقایسه با دیگر فرزندان آسیب پذیرترند. چرا که فرزندان دوم، سوم و آخر خانواده هم هر یک به فراخور خود و با توجه به جایگاهی که در خانواده دارند،آسیب های مخصوص خود را تجربه می کنند. اما با توجه به اینکه هر یک از فرزندان خانواده با توجه به زمان، مکان و موقعیتی که در آن متولد می شوند، آسیب های مخصوص خود را دارند شایسته است والدین با مطالعه این آسیب ها راهکارهای مناسبی را اتخاذ کنند تا در حد امکان از بروز این آسیب ها پیشگیری شود. 

وی می افزاید: ما در مورد ویژگی های خاص فرزندان اول، دوم و یا هر فرزندی که در خانواده متولد می شود صحبت می کنیم نه آسیب هایی که آن ها را تهدید می کند.

تفاوت شخصیت فرزند اول و دوم خانواده

فرجی ادامه می دهد: فرزندان نخست خانواده در مقایسه با دیگر فرزندان کمال گراتر، محتاط تر و برتری طلب  هستند، با این حال اعتماد بنفس کمتری دارند و در مقایسه با دیگر فرزندان خانواده از شکست بیشتر می ترسند.

وی در خصوص ملاحظاتی که والدین باید در تربیت فرزند اول خود داشته باشند اظهار می دارد: فرزندان اول خانواده به دلیل اینکه نخستین تجربه پدر و مادر ها هستند، والدین نسبت به آن ها احتیاط بیشتری دارند به همین دلیل در زندگی محتاط تر می شوند و وابستگی بیشتری به والدین خود پیدا می کنند که این ویژگی ها به موقعیت های اجتماعی، آموزشی، تحصیلی و یا دیگر موقعیت های آن ها در زندگی تسری پیدا می کند که می تواند در آینده به عنوان یک مشکل در این افراد دیده شود. در حالی که فرزندان دوم خانواده در مقایسه با فرزندان اول استقلال و قدرت مدیریت بیشتری دارند. حتی برخی بررسی ها نشان می دهد که فرزندان دوم باهوش تر از فرزندان اول هستند که البته این ویژگی با درنظر گرفتن موقعیتی که فرزند دوم در آن متولد می شود، می تواند خوب یا بد باشد که این تفاوت وابسته به شرایط محیطی خانواده است.

دلیل حسادت فرزند اول با تولد فرزند دوم

این روانشناس در پاسخ به این پرسش که آیا صحت دارد وقتی فرزند دوم و سوم وارد خانواده می شوند، فرزند اول دچار حسادت می شود، می گوید: هر فرزندی که در خانواده متولد می شود، فرزند قبل از آن شروع می کند به مقایسه کردن و این ویژگی ممتاز همه انسان ها است. در نتیجه وقتی فرزند دوم متولد می شود، فرزند نخست خود را با فرزند دوم مقایسه می کند تا بتواند با شرایطی که پس از تولد فرزند دوم خانواده فراهم شده سازگار کند که در این شرایط زمانی آسیب پر رنگ می شود که والدین قبل از تولد فرزند دوم نیز مقایسه گر بوده و این فرزند اول را دائماً با دیگر همسالانش مقایسه می کردند و اکنون با تولد فرزند دوم یک رقابت سمی بوجود می آید که ممکن است منجر به آسیب خود فرزند اول و یا فرزند دوم شود. بنابراین حسادت فرزند اول خانواده  نسبت به فرزند بعد از خودش اجتناب ناپذیر است، اما عملکرد والدین قبل از تولد فرزند دوم یا سوم، نقش مهمی در میزان مقایسه گری کودک اول دارد.

ویژگی های ته تغاری های خانه

فرجی با اشاره به دیدگاه مختلفی که در مورد ترتیب تولد فرزندان و شخصیت آن ها وجود دارد، می افزاید: به عنوان نمونه فرزندان سوم خانواده در مقایسه با فرزندان اول و دوم کمتر در خانواده مورد توجه قرار می گیرند و همین مساله موجب می شود آن ها افرادی خودجوش پرورش یابند که مسیر خود را به راحتی پیدا می کنند و اهل حاشیه سازی نیستند. در حالی که فرزندان آخر خانواده بیش از دیگر فرزندان مورد توجه قرار می گیرند و همین توجه بیش از حد موجب می شود آن ها در مقایسه با دیگر فرزندان خانواده شخصیتی زود رنج و لجباز دارند که بیشتر قهر و به دلیل وابستگی زیادی که به والدین دارند اعتماد به نفس کمتری در مقایسه با فرزندان دوم و سوم خانواده دارند. به طوری که مطالعات نشان می دهد؛ مادرانی که فرزند آخر خانواده پدری و مادری خود بودنده اند بیشتر در صدد ابتلا به افسردگی پس از زایمان خواهند بود.البته این مسائل تا حد زیادی تابع شرایط محیطی خانواده است به طوری که شرایط خانواده می تواند ویژگی های رفتاری فرزندان را تغییر دهد.