اوه پلیس! آقایان و البته خانم های پلیس نگران تامین امنیت شده اند. تک تک مسافران پیاده شده را با استفاده از سگ های پلیس تفتیش می کنند. افسر خانم وقتی کارت خبرنگاری دور گردنم را می بیند با شرمندگی و بیان: it's my job سگ قهوه ای قبراق و پرجنب و جوشی را به سمتم می فرستند. آنقدر خسته هستم که حیوان خیلی زود متوجه بی خطری ام می شود.
باز متاسفانه این چالش هم خیلی وقتم را نگرفت. چاره ای ندارم. با هزار زحمت و بخاطر تعطیلی روز یکشنبه، اتوبوسی که به سمت هتل محل اقامتم می رود را پیدا می کنم. کمی پیاده روی دارد اما آنقدر نیست که زمان خاصی را بگیرد. مسئول پذیرش هتل به ساعت اشاره می کند. آلمان ها انگلیسی هم بلد باشند تا جای ممکن ازین کار اجتناب می کنند. او را به حرف می گیرم.
- پرداخت نقدی مشکلی ندارد؟
- نه. کارت نداری؟
- نه. (پیش خودم ادامه می دهم: ما ایرانی ها نمی توانیم کارت اعتباری بین المللی داشته باشیم!)
دلارها را که نشانش می دهم جا می خورد. تعجبش باعث می شود تازه متوجه شوم ارز مسافرتی باجه فرودگاه فقط گزینه دلار داشت و فراموش کرده ام در بدو ورود اسکناس های آمریکایی را به یورو تبدیل کنم. روز تعطیل باید خوش شانس باشم تا بانک یا X change پیدا کنم. اینجا خبری از دلال های سه راه ارگ مشهد نیست که کارت را راه بیاندازند!
بازگشت به ایستگاه مرکزی مترو تنها گزینه پیش روست. تعطیلی حداکثری آخرهفته تردد در خیابان های فرانکفورت را نزدیک به صفر کرده است. از مغازه دار هندی آدرس میگیرم و با دیدن باجه بانک انگار گل خورده را جبران کردم!
... اتاق را تحویل گرفتم اما بجز یک چرت کوتاه، وقتی برای استراحت نیست چون امروز تنها روزی است که آلمان در فرانکفورت به میدان خواهد رفت. پس حال و هوای یکی از فوتبالی ترین شهرهای میزبان یورو دیدنی خواهد بود.
بله. همان طور که می شد حدس زد به فاصله ۴ ساعت تا آغاز دیدار تعیین کننده سرگروه A رقابت ها مترو مملو از جمعیتی است که اغلب لباس تیم ملی آلمان در ادوار مختلف را به تن دارند. اما سیستم حمل و نقل فوق العاده ی این کشور جایی برای نگرانی نمی گذارد.
آنچه بیش از همه جلب توجه می کند حضور پررنگ نیروهای پلیس است. آنها نمی خواهند طرفداران افراطی به نظم شهر و البته بازی خدشه ای وارد کنند.
همزمان که مترو هواداران مشتاق را به ورزشگاه می برد، دوستداران فوتبال آلمان در تمام سطح شهر به هر نحوی که می توانند پیگیر مسابقه تیم فوتبال کشورشان هستند. در کافه ها، فن زون، بی بلیت ها پشت در ورزشگاه فرانکفورت آره نا.
با چند تایی از آنها صحبت می کنم. پیش بینی های غیرواقعی دارند از برد پرگل مقابل سوییس. خیلی هایش قابل توجه نیست. مثل ادعای اینکه رقیب اصلی شان در راه قهرمانی را اسپانیا می دانند. آنها عمدا از ایتالیا نام نمی برند. حس می کنم یا قصد تحقیر رقیب سنتی را دارند یا از تقابل احتمالی با آنها واهمه دارند! البته که شرایط جدول حذفی درصورت صدرنشینی آلمان به گونه ای رقم خواهد کرد که شاید تا فینال شاهد چنین مسابقه ای نباشیم و مصاف با ماتادورها در راه نیمه نهایی تعیین کننده خواهد شد.
... میزبان گل تساوی را در دقایق اضافی نیمه دوم زد تا به هر زحمتی صدرنشین گروه A باشد. تماشاگرانی که تا قبل از مسابقه صحبت از برد پرگل با ۵ یا حتی ۷ گل می کردند حساب کار دستشان آمده...
مطابق عادت بلافاصله بعد از بازی کافه ها و رستوران ها را پر کردند اما کمی از غرورشان کاسته شده. امیدوارند اما بدون اعتماد بنفس کاذب! گویا قصد خانه رفتن ندارند با اینکه دوشنبه اولین روز کاری در آلمان است.
برخلاف جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، در آلمان فاصله شهرها با یکدیگر اجازه دیدن بیشتر از یک مسابقه در روز را به شما نمی دهد و همین حاضران را تا حدودی از سایر مسابقات دور نگه می دارد.
حالا هم که بازی های هفته سوم مرحله گروهی همزمان برگزار می شود جو فرانکفورت به قدری آلمانیست که تا لحظه ورود به هتل از نتیجه مجارستان- اسکاتلند غافل شدم با اینکه بسیار تعیین کننده است!
گلزنی در دقیقه ۱۰۰ اگر باعث صعود مجارها به دور حذفی شود تاثیر بسیاری در چینش جدول خواهد داشت. درواقع اگر از گروه A سه تیم راهی مراحل بعد شوند در ده حالت مجارها باید در یک هشتم به مصاف اسپانیا بروند. ولی اگر شرایط طوری رقم بخورد که این گل دقیقه ۱۰۰ هم برای صعود از گروه کافی نباشد ۵ حالت مختلف وضعیت مسابقات حذفی را دستخوش تغییر خواهد کرد.

خبرنگار: مهدی بشکنی