به گزارش قدس آنلاین ،افشین بیابانگرد درباره شرایط کشتی فرنگی ایران، اظهار کرد: اصلا کشتی را دنبال نمی‌کنم تا جاییکه حتی وزن‌های کشتی را هم فراموش کرده‌ام. ۳ یا ۴ سالی می‌شود که کشتی نمی‌بینم و در جریان شرایط آن نیستم. البته از این اتفاق هم راضی‌ام و دنبال کار و زندگی خودم هستم.

ملی‌پوش اسبق کشتی فرنگی ایران و دارنده مدال‌های برنز جهان و برنز بازی‌های آسیایی، تصریح کرد: البته کسی به من بی‌معرفتی یا بدی نکرده و این اتفاق به این دلیل است که مسیر زندگی‌ام بعد از دوران قهرمانی تغییر کرده است. یک زمانی توانش را داشتم و علاقه‌مند بودم که در کشتی کار کنم اما بعد از دوران قهرمانی دیگر وارد کار آزاد شدم و این رشته را دنبال نمی‌کنم.

وی ادامه داد: دیگر چاره‌ای نیست و باید به فکر کار و پول باشیم. نمی‌شود در خانه بنشینیم، بخواهیم غصه بخوریم فقط بگوییم که پول نمی‌دهند و کسی سراغی نمی‌گیرد. خیلی از دوستان نارحت هستند و از بی‌توجهی‌ها گلایه دارند اما من هیچوقت از دولت و مسئولان توقعی نداشتم. همیشه سعی کردم روی پای خودم بایستم و خودم دنبال پول درآوردن باشم. خود من دو یا سه بار برای استخدام به ادارات مختلف رفتم برخوردها و وعده و وعیدها را که دیدم پیش خودم گفتم نروم و خودم را خرد نکنم بهتر است.

بیابانگرد، در پاسخ به این سوال که آیا دلش برای کشتی تنگ شده یا خیر، گفت: واقعیت را بخواهم بگویم، نه! یعنی اصلا وقت بیکاری ندارم که به این چیزها فکر کنم. صبح ساعت ۸ از خانه بیرون می‌زنم و یک بامداد به خانه برمی‌گردم. در حال ساخت ۲-۳ مجموعه ورزشی هستیم. البته در این ۳ یا ۴ سال دوستان از فدراسیون و خارج از آن پیشنهاداتی به من داشتند اما نمی‌توانستم قبول کنم. نمی‌توانم مثل برخی‌ها با یک دست ۱۰ هندوانه را بلند کنم. این کار درست نیست و پایمال کردن حق الناس است.

دارنده مدال برنز جهان ۲۰۱۴، افزود: با حمید سوریان ارتباط دارم و صحبت می‌کنیم. آقای دبیر هم خوب کار کرده و از نظر تامین امکانات و زیرساخت‌های کشتی عالی کار کرده است. در این سیستم مریض ورزش ایران واقعا یک رییس فدراسیون باید خیلی تلاش کند تا بتواند چنین امکاناتی را مهیا کند. من خودم در کار ساخت و ساز هستم و وقتی ساخت و سازها در فدراسیون و کمپ تیم‌های ملی را دیدم می‌دانم که چه کار سختی است. واقعا از دیدن این امکانات احساس غرور کردم. البته زمان ما هم امکانات بود اما کمتر از این‌ها بود.  برخی ادارات کل ورزش در استان‌های مختلف حتی یک سال است که رییس ندارند و با سرپرست اداره می‌شوند یا خیلی از فدراسیون‌های ما مشکلات جدی دارند. قطعا این سیستم ورزش ما مریض است و باید از پایه درست شود. وقتی نظارت جدی نباشد و پاسخگویی جدی گرفته نشود وضعیت ورزش ما همین می‌شود.

وی درباره سرمربیگری حسن رنگرز در تیم ملی کشتی فرنگی، گفت: او در سال‌های قبل هم در لیگ حضور داشته و یا پست‌های مدیریتی مثل نایب رییسی فدراسیون کشتی، مدیرکل ورزش مازندران و ... را بر عهده داشته است. خواسته من این است که فقط انتخابی در تیم ملی کشتی فرنگی قانونمند باشد و هیچ چیز دیگری نمی‌خواهم. تبصره‌ها در انتخابی تیم ملی پدر ما را درآورد. انتخابی‌های زمان ما افتضاح بود. الان نمی دانم وضعیت به چه شکلی است اما خواهشم این است که قانونمند باشد تا همه تکلیف خود را بدانند.

بیابانگرد درباره نحوه انتخابی کشتی فرنگی در سال‌های گذشته که همواره انتقادات وحواشی زیادی را به دنبال داشت، خاطرنشان کرد: دیگر گذشته و رفته است و با صحبت‌های من چیزی برنمی‌گردد اما زمان ما حق خوری می‌شد اما سرمربی می‌گفت نه این حق خوری نیست. انتخابی قانون مشخصی نداشت. الان هم شنیدم در قانون چرخه انتخابی تغییراتی را اعمال کردند و باز هم تبصره‌هایی آوردند که قطعا خوب نیست و به کشتی ضربه می‌زند. اگر چرخه‌ای که یوسفی افشار نوشته بود و من آن را خواندم اجرا شود چرخه کاملی است. جاسم امیری هم به انستیتو کشتی آمده است. او آدمی خوب و تحصیلکرده است و می‌دانم نمی‌گذارد حقی از کسی ضایع شود. قطعا او هم به کشتی ما کمک خواهد کرد.

وی افزود: جامعه آماری ما در کشتی کم شده و دیگر خیلی از والدین راغب نیستند که فرزندشان را به کشتی بفرستند. دبیر زحمت زیادی می‌کشد اما او به تنهایی نمی‌تواند همه مشکلات را حل کند. دولت و مجلس هم باید به کشتی نگاه ویژه داشته باشند تا ورزش ملی ما رشد کند.