به گزارش قدس آنلاین، یکی از کلید واژه‌های پر کاربرد در اظهارات مدیران عامل باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس «شفاف سازی» است؛ آنها همیشه ادعا داشتند این مساله سرلوحه کار مدیریتی‌شان در اداره دو باشگاه بوده اما وقتی سیستم مدیریتی آنها را به دقت مورد ارزیابی قرار می‌دهیم به این واقعیت می‌رسیم که نه تنها خبری از شفاف سازی در ساختار مدیریتی آنها جایی نداشته بلکه بیشترین پنهان کاری در لایه‌های مدیریتی و تصمیم گیری این دو باشگاه به ثبت رسیده است!

مصداق بارز این ماجرا را می‌توان در فرایند اسپانسری هر دو باشگاه به وضوح مشاهده کرد، مدیران هر دو باشگاه با بهره برداری فراوان از برند این دو مجموعه همیشه ادعا کردند استقلال و پرسپولیس می‌تواند صاحب سرمایه‌ای هنگفت و فراوان باشند تا حدی که نیاز به هیچ کمک بیرونی نداشته باشند اما در نهایت آنچه برای دو تیم رقم خورده به این ترتیب بوده که سیستم کاسه گردانی توسط مدیران هر دو باشگاه به دفعات تکرار شده تا از زیر بار مشکلات عدیده مالی خارج شوند.

در حالی که هر دو باشگاه ابتدای هر فصل برای خود اسپانسر مجزا انتخاب کردند و در جلسه رونمایی از کارگزار اقتصادی و اسپانسر تبلیغاتی ادعا کردند یک قرارداد خوب تنظیم شده است، در شرایطی که هیچ گاه شفاف سازی درستی از مدل قراردادهای تنظیم شده صورت نگرفته تا هواداران و صاحب نظران متوجه شوند، فرایند درآمدزایی این باشگاه‌ها از محل اسپانسر و قراردادهای اقتصادی این دو مجموعه به چه ترتیب است!

البته که برند هر دو باشگاه به اندازه کافی از مقبولیت فراوانی برای درآمدزایی منحصر به فرد برخوردار است اما رفتار شائبه برانگیز مدیران و سیستم پنهان کاری آنها در تنظیم قراردادها به گونه‌ای است که در اکثر مواقع شرکت‌های اقتصادی و تجاری دست بالا را دارند و استقلال و پرسپولیس از نظر مالی متضرر شدند ولی هیچ وقت دستگاه‌های نظارتی به صورت قاطع این مساله را ریشه یابی نکردند که چه معادلاتی رقم خورده تا قراردادهای بد و غیر استاندارد به ثبت رسیده تا منافع هر دو باشگاه به خظر بیفتد.

در مقطع کنونی نیز ابهامات فراوانی در خصوص مدل درآمدزایی هر دو باشگاه برای هواداران وجود دارد که سوالات بسیار زیادی را برای افکارعمومی به وجود آورده اما نکته تامل برانگیز اینجاست هیچ یک از مدیران دو باشگاه و اعضای هیئت مدیره آنها خود را ملزم به پاسخگویی نمی‌دانند تا مشخص شود شفاف سازی صرفا یک کلید واژه شعاری برای فرار از پاسخگویی آنها در برابر مردم و هواداران بی‌شمار آنهاست!

به عنوان نمونه مدیران باشگاه استقلال پس از کش و قوس‌های فراوان فصل گذشته برند یکی از اپراتورهای تلفن همراه را به عنوان اسپانسر اصلی خود تبلیغ کردند که در کمال ناباوری بنا بر ادعای رئیس سابق سازمان خصوصی سازی به دلیل نداشتن قرارداد رسمی ریالی از این محل دریافت نکردند در حالی که در هیچ کجای دنیای فوتبال چنین اتفاقی سابقه ندارد.

در خصوص قرارداد تجاری و اسپانسری فصل جدید این باشگاه نیز ابهامات فراوانی وجود دارد اما هیچ یک از مدیران این باشگاه حاضر به شفاف سازی در این خصوص نیستند! در حالی که علی خطیر پیش از انتخاب به عنوان سرپرست مدیرعاملی باشگاه استقلال در اظهارات خود بارها بزرگترین چالش مدیریتی در استقلال را نبود شفاف سازی در سیستم مدیریتی عنوان کرده بود.

درباره باشگاه پرسپولیس نیز اوضاع بر همین منوال است، هیچ یک از مدیران این باشگاه تا این لحظه در خصوص روند تنظیم با برند تجاری طرف قرارداد اظهارنظر روشن و شفافی نداشتند اما با این حال ادعا کردند رقم درخواستی آنها با مبلغ طرف مقابل مغایرت دارد در حالی که این حق هواداران این باشگاه است که بدانند در متون این قراردادها چه آیتم‌هایی در نظر گرفته شده و میزان درآمدزایی باشگاه در این پروسه چه مقدار است!

افزایش ابهامات موجود در این موارد باعث تقویت بی‌اعتمادی هواداران و کارشناسان نسبت به تصمیم گیری‌های مدیریتی خواهد شد و حاصل این بی‌اعتمادی تشدید انتقادها و بالا رفتن حجم شایعات می‌شود که مطمئنا این روند نه تنها به سود دو باشگاه نیست بلکه باعث سقوط ارزش برند استقلال و پرسپولیس خواهد شد.  

با این تفاسیر به نظر می‌آید برای جلوگیری از شکل گیری قراردادهای ترکمنچای جدید برای استقلال و پرسپولیس لازم است دستگاه‌های نظارتی با حساسیت بیشتری در این فقره ورود کنند تا مدیران هر دو باشگاه ملزم به شفاف سازی شوند، اخبار منتشر شده در خصوص برخی برندها که امروز به عنوان اسپانسر این دو باشگاه معرفی شدند به شدت ذهن هواداران را درگیر کرده و اگر این قبیل اخبار صحت داشته باشد باید منتظر یک فاجعه مالی جدید و یک آبروریزی وحشتناک دیگر در حوزه مدیریتی این باشگاه باشیم، پس لطفا  دست بجنبانید تا قراردادهای ترکمنچای بلای جای استقلال و پرسپولیس نشدند.