به گزارش قدس خراسان، هر زمان صحبت از بیمار و بیمارستان می‌شود محال است حرف از پرستاران و پرستاری به میان نیاید. قشری سختکوش و پرتلاش که بودنشان کنار بیماران و همراهی آن‌ها با پزشکان خیلی وقت‌ها به بازگشت سلامتی به بیماران بستری در بیمارستان‌ها می‌انجامد.

روزهای سخت و طاقت‌فرسای شیوع کرونا را یادمان نرفته؛ چه رشادت‌ها که از آن‌ها دیدیم، شبانه‌روز جان بر کف همزیست با آن ویروس منحوس روزگار سر کردند و به بیماران بی‌شماری خدمات‌ رساندند تا همه ما احساس آرامش کنیم. جمع زیادی از همان سفیدپوشان داوطلبانه پرستار زمان کرونا شده بودند تا کمبودی احساس نشود و مردم دلشان قرص باشد که سربازان خط مقدم سلامت از بیمارانشان پرستاری می‌کنند. از هر کدامشان که می‌پرسیدی دلخوشیتان چیست که در این شرایط سخت و نفس به نفس مرگ اینجا هستید می‌گفتند آن زمان که بیماری با پای خودش به سلامت بیمارستان را ترک می‌کند انگار تمام دنیا را به ما داده‌اند و این تنها دلخوشی ماست. 

با اینکه دست‌کم در این ۴-۳سال بیشتر از قبل از شرایط کاری پرستاران گفتیم و پرستاران زمان کرونا خیلی بیشتر در نظرمان بودند اما گویا شرایط کاری آن‌ها چندان رو به راه نیست و گلایه‌های متعددی از وعده‌هایی دارند که به آن‌ها عمل نشده است. عمده‌ترین آن‌ها وعده فراهم شدن شرایط برای استخدامشان بود که گویا با عملی نشدن آن خیلی از پرستاران زمان کرونا که به سیستم اضافه شدند تلاششان برای به ثمر رسیدن این وعده به جایی نرسید و به کل بی‌خیال شدند یا مثل خیلی از جامعه آماری بالایی از پرستاران که این روزها مهاجرت می‌کنند هر کدامشان یک طرف دنیا رفتند یا اینکه با همان مزایا و حقوق ناچیز ساختند و هنوز هم تکلیف خیلی از آن‌ها مشخص نیست.

 بی‌مهری به پرستاران زمان کرونا

یکی از پرستارانی که زمان شیوع کرونا به صورت داوطلبانه به سیستم پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد اضافه شده بود در این خصوص می‌گوید: آن زمان با شرایطی که وجود داشت من و خیلی از همکارانم که حاضر شدیم برای حفظ سلامت  هموطنانمان با وجود خطراتی که از آن‌ها شناخت داشتیم کار کنیم البته چشم‌داشتی هم نداشتیم چون کارمان داوطلبانه بود اما پس از چند روز بنا به پیشنهادی که شد قراردادی ۸۹روزه برای ما تنظیم شد تا به قول آقایان حق و حقوقی از ما ضایع نشود با اینکه می‌دانستیم از نحوه قرارداد بستن که زیر سه ماه تنظیم می‌شد (۸۹روزه) اتفاق خاصی نخواهد افتاد.

وی ادامه داد: با این حال هر روز اخباری متفاوت از حمایت‌هایی که قرار است از قشر پرستار به ویژه آن‌هایی که زمان کرونا فعال بودند بشود به گوش می‌رسید و خیلی از دوستان و همکاران ما که دغدغه استخدام داشتند دلشان خوش بود که پس از پایان شیوع کرونا حداقل کاری که برای آن‌ها انجام خواهد شد این است که تکلیف استخدام آن‌ها مشخص می‌شود. متأسفانه هر چه گذشت خبری از تحقق این قول‌ها و وعده‌ها نشد. ما خودمان گروهی ۱۸۰-۱۷۰ نفره‌ بودیم که با هم ارتباط داشتیم اما همین که داستان کرونا فروکش کرد. با این بدقولی‌ها این شد که بیشتر همکاران عطای این داستان را به لقایش بخشیدند و کلاً از سیستم بیرون آمدند. برای من هم که بیشتر از یک ماه در زمان کرونا در بیمارستان خدمت کردم رقم تحقیرآمیز ۴۷۰ هزار تومان واریز کردند که اگر همان را نمی‌دادند احساس نمی‌کردم به ما توهین شده است!

پرستاران زمان کرونا ناامید برگشتند!

رئیس نظام پرستاری حوزه زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز با اشاره به اینکه بیشتر پرستارانی که در زمان کرونا به جمع کادر پرستاری اضافه شدند پس از عملی نشدن وعده‌هایی که به آن‌ها داده شده بود برگشتند و ادامه کار ندادند گفت: در ابتدا برای آن‌ها قرارداد ۸۹ روزه‌ای تنظیم شده بود که پس از آن گفته می‌شد شرایط برای استخدام آن‌ها فراهم می‌شود که این یکی از قول‌هایی بود که به آن‌ها داده شده بود اما پس از اینکه دیدند خبری از استخدام نیست خیلی از آن‌ها همکاریشان را قطع کردند. 

سیده فاطمه بحرینی ادامه داد: در واقع به کار بزرگی که این پرستاران در آن زمان انجام دادند بهایی داده نشد، حتی در برخی آزمون‌های برگزار شده هیچ امتیازی برای آن‌ها در نظر گرفته نشد و وقتی فهمیدند قرار نیست برای آن‌ها کاری انجام شود با دلسردی رفتن را به ماندن ترجیح دادند و حتی بسیاری از آن‌ها یا مهاجرت کردند یا در فکر مهاجرت هستند!

وی در خصوص شرایط فعلی پرستاران نیز اظهار کرد: در حقیقت اکنون شرایط برای پرستاران در بدترین وضعیت خود قرار دارد؛ چرا که نه به وعده‌های استخدامی آن‌ها و نه به افزایش حقوق و مزایای آن‌ها عمل شد بماند که با کمبود نیرویی که در این حوزه داریم کار آن‌ها خیلی بیشتر شده است.

گلایه از نمایندگان و اضافه کاری‌های اجباری!

بحرینی با بیان این مطلب که پرستاران در حال حاضر از نمایندگان مجلس بسیار گلایه‌مند هستند گفت: آن‌ها در مورد افزایش فوق‌العاده خاص و موارد دیگر در ظاهر موافقت کردند اما زمان رأی‌گیری زنگ نه را به صدا درآوردند! با وجود اینکه همان طور که بیان شد شرایط اکنون برای تأمین نیرو در دانشگاه علوم پزشکی اسفبار است؛ فشار به نیروهای حاضر روز به روز بیشتر می‌شود، رسیدگی به بیماران هم به تناسب کمتر می‌شود چون پرستاری نیست که مراقبت لازم را داشته باشد حتی در پایین‌ترین سطح مراقبت‌ها که بحث تغذیه بیماران و غیره را شامل می‌شود چون نیروی کمکی کم داریم با مشکل مواجه هستیم. این در حالی است که اگر کوچک‌ترین نارضایتی از ناحیه بیمار یا جای دیگری وجود داشته باشد نه کسی پزشکان را بازخواست می‌کند نه سایران را، همه تقصیرها به گردن پرستاران انداخته می‌شود!

رئیس نظام پرستاری حوزه زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: در چنین شرایطی پرستاران ما با کمبود نیرویی که وجود دارد مجبور هستند ۱۰۰ تا ۱۷۵ ساعت اضافه کاری اجباری خدمت کنند در حالی که برای هر ساعت اضافه کاری رقمی بین ۱۶-۱۵ هزار تومان یا در بهترین حالت ۳۰ تا ۳۵ هزار تومان پرداخت می‌شود که این یک توهین به قشر پرستار است؛ چرا که هر شغل ساده دیگری که شما در نظر بگیرید مبلغ اضافه کاری که پرداخت می‌شود بیشتر از این است.

تعرفه؛ به نام پرستار به کام پزشک!

وی همچنین از نحوه تعرفه‌گذاری گلایه و اظهار کرد: این قانون در واقع برای حمایت از قشر پرستار و مورد تأکید رهبر معظم انقلاب نیز است اما باید بگویم اجرا نکردن آن بهتر از بد اجرا کردن آن است؛ چرا که در این میان پزشکان به جای پرستاران سود می‌برند به طور مثال بیمارانی که به اصطلاح سرپایی هستند و در اورژانس به آن‌ها رسیدگی می‌شود و نیاز به ماندن شب در بیمارستان و بستری شدن در بخش را ندارند با اینکه خدمات پرستاری می‌گیرند اما تعرفه‌ای که باید برای پرستاران در نظر گرفته شود به پزشکان پرداخت می‌شود. متأسفانه هنوز سیستم پزشک‌سالار پزشکان را عامل درآمدزایی بیمارستان‌ها می‌دانند حال آنکه اگر پرستاران ثبتیات را در سیستم درج نکنند یا یک روز عمل‌های الکتیو را به نشانه اعتراض کنسل کنند، خواهیم دید قلب درمان در دست چه کسانی است بنابراین مردم خود باید از پرستاران حمایت کنند، چرا که پرستاران وکیل مدافعان بیماران هستند. 

دانشگاه علوم پزشکی پاسخی نداشت

برای پیگیری موضوعات مطرح شده در خصوص وضعیت پرستاران به ویژه پرستارانی که در شرایط کرونا به بدنه کادر درمان اضافه شدند چند روزی با معاونت پرستاری و روابط عمومی این بخش ارتباط گرفتیم اما هر بار به نحوی از پاسخگویی در این زمینه شانه خالی کردند.

خبرنگار: هاشم رسائی‌فر