به گزارش قدس آنلاین، " ینس استولتنبرگ"، دبیرکل ناتو از نفوذ احتمالی روسیه در بوسنی و هرزگوین ابراز نگرانی کرده است. استولتنبرگ در یک کنفرانس خبری با بوریانا کریستو، رئیس شورای وزیران بوسنی و هرزگوین، در سارایوو گفت: «ما نگران لفاظی‌های جدایی‌طلبانه و مداخلات بدخیم خارجی از جمله از طرف روسیه هستیم».

به گفته وی این نفوذ به ویژه به دلیل حرکت به سمت تفرقه در این کشور خطرناک است. میلوراد دودیک، رئیس بخش صرب نشین بوسنی موسوم به «جمهوری صربسکا» سال‌ها بر جدایی این منطقه تاکید کرده است. دودیک در عین حال روابط نزدیکی با دولت روسیه دارد. استولتنبرگ گفت: این مسئله ثبات را تهدید می کند و مانع از اصلاحات می شود.

اخیراً، دودیک به توهین به نماینده عالی جامعه بین المللی برای بوسنی و هرزگوین منصوب شده توسط سازمان ملل متهم شده است. این انجمن از زمان پایان جنگ بوسنی در سال ۱۹۹۵ توسط سازمان ملل تعیین شده است و بر رعایت توافقنامه صلح نظارت می کند و می تواند قوانینی را وضع و لغو کند.

به گفته استولتنبرگ، این متفقین از حاکمیت و تمامیت ارضی بوسنی و هرزگوین حمایت کردند. دبیرکل ناتو گفت: امنیت آنها برای منطقه بالکان غربی و اروپا مهم است. پس از یک جنگ خونین از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵، بوسنی و هرزگوین با کمک ناتو و ایالات متحده آمریکا از یوگسلاوی آن زمان جدا شد.

پس از استقلال کرواسی در سال ۱۹۹۱، درگیری بین ارتش خلق یوگسلاوی (JNA) که عمدتا تحت کنترل صرب‌ها بود و نیروهای کروات به کشور همسایه بوسنی و هرزگوین گسترش یافت.

کروات‌ها و صرب‌های بوسنیایی که می‌خواستند از تقسیم یوگسلاوی به نفع خود استفاده کنند، تصمیم به تقسیم این سرزمبن بین خود را گرفتند.

کروات‌ها در ۱۸ نوامبر ۱۹۹۱ جمهوری کروات بوسنی و هرزگوین و صرب‌ها در ۹ ژانویه ۱۹۹۲ جمهوری صربسکا را تشکیل دادند.

بوسنی و هرزگوین در ۲۲ می ۱۹۹۲ به عنوان عضو سازمان ملل متحد پذیرفته شد.

استولتنبرگ در حال حاضر در سفری چند روزه از چند کشور بالکان غربی به سر می برد. با توجه به تنش‌ها در بالکان غربی، ناتو در حال بررسی افزایش دائمی نیروها در این منطقه است. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در سفر به کوزوو گفت: «ما در حال حاضر در حال بررسی این مسئله هستیم که آیا باید به طور دائم نیروها را افزایش دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که اوضاع از کنترل خارج نمی‌شود و منجر به درگیری خشونت‌آمیز جدید در کوزوو یا در کل منطقه نمی‌شود.

پس از درگیری های خشونت آمیز بین گروه های قومی در کوزوو در ماه سپتامبر، ائتلاف نظامی غرب نیروهای ذخیره را فراخواند. نیروی حافظ صلح منطقه ای ناتو KFor که از سال ۱۹۹۹ در حال فعالیت است، متشکل از بیش از ۴۵۰۰ سرباز از ۲۷ کشور است. تنش ها بین صربستان و کوزوو از اواخر سپتامبر پس از حمله صرب های مسلح به ایستگاه پلیس کوزوو در شمال این کشور افزایش یافته است.

سران کشورهای اتحادیه اروپا اخیرا مجددا در مذاکرات به منظور میانجی گری برای حل مناقشات بین صربستان و کوزوو در حاشیه نشست بروکسل شکست خوردند و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از بن بست در این مذاکرت خبر داد.

صربستان و استان سابق آن کوزوو سال هاست با هم اختلاف دارند. صربستان از سال ۲۰۰۸ تا به امروز اعلام استقلال کوزوو را به رسمیت نمی‌شناسد. مناقشات و درگیری ها به طور منظم رخ می دهد، به ویژه در شمال کوزوو، جایی که صرب های قومی اکثریت جمعیت را تشکیل می دهند و خواستار دولت خود هستند.

کوزوو که اکنون تقریباً به طور انحصاری توسط آلبانیایی ها ساکن است، در سال ۱۹۹۹ با کمک ناتو از صربستان جدا شد و در سال ۲۰۰۸ اعلام استقلال کرد. بیش از ۱۰۰ کشور استقلال این کشور را به رسمیت می شناسند. نیروهای ناتو موسوم به کی فور از سال ۱۹۹۹ مسئول تامین امنیت در این کشور بوده است.

اتحادیه اروپا سال‌هاست تلاش می‌کند تا به شفاف‌سازی روابط میان صربستان و کوزوو کمک کند. این روند اخیرا بسیار دشوار شده است.